Deze zomer gaan we met de camper, tenten en fietsen naar OOSTENRIJK !

Het plan is als volgt:  We rijden naar Oostenrijk, camperen met de tent en camper 1 weekje in de Zugspits area, daarna hebben we voor 1 weekje een appartement in Brixtental. We brengen een bezoekje aan het Grosklockner National Park en gaan, afhankelijk van het weer een paar dagen met de kids gaan fietsen.

• 18 juli - de heenweg
• 20 juli - Lermoos / Zugspitsgebied
• 27 juli - Kirchberg/Brixental
• 2 aug - paar dagen rond de Grossklockner
  en Zell am See
• 10 aug - 5 dagen fietskamperen - Zalszammergut

  Donderdag 18 juli

De kinderen zijn net 2 dagen op de creche geweest en wij zijn vrij. Dat betekend dat we al snel het hele huis aan kant hebben en de vakantiespullen hebben klaar gezet.  De kat is s'morgens weggebracht. Dat heb ik samen met Joy gedaan. Dan kan hij zien waar onze poezzebeessie gaat logeren.

  S' middags tijdens de lunch kijkt Jacky mij aan met een vragende blik. "Waarom gaan we straks niet weg "? vraagt ze. "Waarom ook niet " antwoord ik. De kinderen zijn wakker, we drinken nog wat thee en eten koekjes, pakken de laatste spullen in, maken op de valreep nog wat eten klaar met de oven en weg zijn we. Je verwacht een hoop drukte op de weg als je half 4 vertrekt.  Het valt reuze mee. We rijden via Nijmegen richting Keulen. Ergens al bij Sliedrecht is het etenstijd. Ovenquiche met stokbrood en kleine pizza's.  Daarna gaan de kinderen slapen.

Wij rijden een flink stuk door, stoppen regelmatig en eindigen ergens rond 2400 uur op de autobahn 100 km van Frankfurt vandaan. Toch nog 400 km gereden.  Ergens wil ik door, maar ergens willen we ook de kinderen de gelegenheid geven om "normaal" te slapen.

Dat laatste kan ik wel vergeten. Ik had het kunnen weten. De eerste dag van een vakantie is altijd pet met de kids. Nu ook.  Joy wordt regelmatig wakker, Timo slaapt voor geen meter, en geen minuut. Dan heb je ook nog de herrie van het voorbij razende verkeer.  Zeer slechte nacht dus.

Ook niet zo'n beste dag vandaag. Tussen Frankfurt en Wurzburg komen we 4x wegwerkzaamheden tegen. Zo'n beetje de gehele dag in de file gestaan. We slaan na Wurzburg af richting Ulm, dat blijkt een stuk rustiger te rijden. Tussendoor stoppen we voor een middagenergie stoot. Joy kan rennen en voetballen op een voetbalveltje en timo Kruipt en klautert wat af! Lekker veel beweging voor de jongens. 100 km voor Ulm, rond 1700 uur is het tijd om voor langere tijd te stoppen. Vandaag doen we het anders. We zoeken en vinden een plekje ergens hoog in het bos tussen 2 dorpjes in.

  Het blijkt een oude steengroeve te zijn waar in vroeger tijden leisteen uit de muren werd gehakt. Het is echt zo'n Robin Hood  plekje. Fluisterstil,  kampvuur, 2 auto's per 3 uur komen voorbij. Hier eten we broodjes met ragout, en stoken het kampvuur nog eens op. Zoals een beetje verwacht en gehoopt, kunnen de kids nog een uurtje spelen, normaal eten, voorlezen en naar bed. Dat gaat een stuk beter. We slapen 10 uur ! Dit maakt de voorgaande ellende helemaal goed.

Zaterdag

Vanaf ons Wildplekje rijden we richting de grensovergang bij Reutte. Ook hier veel file rijden, maar het deert ons niet, we zijn er bijna.  Rond 1500 uur rijden we het Zugspitsgebied binnen.  Lermoos, Ehrwald en Bibewier. We rijden wat rond en besluiten de camping in Lermoos te nemen. Dichtbij de stad. Hier is van alles te doen. Net buiten de camping is een royale speeltuin. Het is net effe lekker droog.

  timo op onderzoek uit.

  We gebruiken de rest van de middag om kamp te maken en wat folders door te nemen.  We maken er een grappige vakantie van, want naast onze camper hebben we ook onze tent opgezet. Hier gaan we met de kinderen in slapen. Er is een speeltuintje vlakbij met uitzicht voor ons op de bergen. Mmm.

  Zondag - Lermoos - Zugspits Arena

Van 7 nachten droog blijven heeft Joy vannacht weer eens in zijn bedje geplast. Knap hoor na 2 maanden van zindelijk worden. Vandaag is het weer bar en boos. Een en al stortregen dikke hagel en onweer. We besluiten in de ochtend te gaan zwemmen in het Panoramabad in Ehrwald.

De jongens hebben geen weet van het slechte weer. Het bad doet de rest.

  Joy doet het ontzettend goed. Een paar keer ondeugend, maar hij beseft dat hij ook lief kan zijn. Als Joy iets niet begrijpt zegt hij "JA". Toch merken we dat hij steeds meer opneemt. Hij wijst hout aan en legt mij uit dat dat van de bomen komt! (heeft hij gisteren geleerd) en dat je papa hout kan zagen...

Timo begint het zitten soms een beetje zat te worden, en als hij ondeugend is zetten we hem meteen in zijn stoeltje vast. Echt een kind met een koppie erop. Eigenwijs, zijn willetje door willen zetten. Zelfs zijn luier wil hij niet meer wisselen. Veel te lang stil liggen...

Het is .... dag.  We besluiten vandaag om met de kabinelift de Grubigalm  omhoog te gaan, en via het wandelpad langzaam naar beneden te wandelen. Het wordt de eerste bergtocht voor Joy. De ochtend wisselt zonnestralen met motregen. Op de achtergrond zie je de hoge Zugzpits. Joy doet het prima. Als we door een nat grasland lopen vind hij het toch niet leuk meer. Niet zo gek, zijn voetjes worden nat. Halverwege nemen we hem mee in de rugzak. We besluiten ook om in Innsbruck een 2de rugzak te kopen.

 2 nachten Innsbruck

camping vlak buiten, met de fiets naar innsbruck. Leuk om in Innsbruck eens rond te kijken.  De camping in Kranebitten was zelf niet zo bijzonder.  2 dagen regen. We gaan maar eens kijken of we wat meer in het Zuiden wat zon kunnen scoren.

 Zillertal - Mayrhofen

Vanaf Innsbruck rijden we richting Salzburg. Halverwege kom ik een afslag Mayrhofen, Zell am Zimmer tegen. Hé denk ik, das een bekend skigebied. Hoe zou dat in de zomer zijn. We rijden het dal in en zoeken een camping in Mayrnhofen.

Wat een leuk gebied is dit zeg! Niet te groot, betaalbaar en heerlijk om sportief door heen te trekken. Je kan hier flinke wandelingen maken, door het bos, de bergen of makkelijk naar het dorp of andere dorpjes aandoen.

Fietsen kan hele einden en nog flink vlak ook. Kijk om je heen en je zziet gondels, parapanters geniet van de bergen de uitzichten en de terrasjes. Ech een gebied waar ik eens terug wel komen als de jongens ouder zijn. Je kan hier ook leuk je wintersport vakantie doorbrengen. Dan heb je het echt prima naar je zin. regelmatig zijn er tiroler feestjes of een muziekbandje op een camping of in het dorp.

Volgende dag

S´morgens maken we een heerlijke wandeling. We lopen langs het water richting het volgende dorp. spelen daar lekker in een speeltuin, en lopen via een mooi bospad weer terug.

S´middags besluiten we nog even naar het dorpje te fietsen. Daar gaat een treintje. Snel mama, zet je fiets opslot dan gaan we met het treintje mee. Ik wenk de chauffeur dat we er aankomen.  Bliksemsnel zet ik de fiets weg en neem Joy en Timo mee aan boord.  Ineens begint het treintje te rijden. Mama is te laat en blijft achter.  Efin, die kom ik 15 minuten later tegen op een terras achter een lekkere Macciato.

joy op het terras.

Voordat we zondag weer verder reizen via de gerlospas richting Kirchberg gaan we eerst lekker een stuk of 17 km fietsen. Het is een lekker vlak terrein en het is heerlijk weer. Even zonder kar en tassen. Dat is lekker.

 27 juli - Aankomst in Kirchberg - Brixental

We hebben hier een apartement voor 8 nachten genomen via de ANWB. Kirchberg is het kleine broertje van Kitzbühel. Kleiner, goedkoper en meer sfeer.  Midden in het centrum ligt Hotel/ Appartementen complex "Alexander".  We kunnen al inchecken maar voor een mooiere kamer wachten we nog een uurtje. Die mooiere kamer kijkt uit op de bergen en weilanden zonder dat er gebouwen voor staan.

ANWB aanbieding / Brixental

http://www.kitzbuehel-alpen.com/nl/kirchberg.asp

http://www.alexander.at/nederlands/index.htm

Over slapen gesproken; de vakantie traditie van de laatste 2 vakanties gaat zich herhalen. Zowel Timo als Joy zijn soms niet te genieten. Druk, huilerig en niet in de hand te houden. We eten hier op andere tijden, dus dat zal er ook wel mee te maken hebben.  Vooral Timo is "niet genieten".  Heel veel gillen, vooral tijdens een verschoning, en avond aan avond niet willen slapen. Ik begrijp het wel, de eerste week rijden van hot naar her, slapen in een tent, dan weer in een camper, dan weer langs de snelweg..  terwijl we weten dat 2 kleine kinderen van 2,5 en 1,5 jaar rust en regelmaat nodig hebben. 

Voorlopig heb ik het niet echt naar mijn zin. We zijn zaterdag aangekomen en hebben dus ook zaterdag en zondag, vandaag zowat niets gedaan. Ja, opstaan, eten, stukje wandelen, weer eten, stukje fietsen en weer eten. Dat is geen vakantie voor ons.. Ik kan me amper ergeren want ik realiseer mij dat de kinderen er niets aan kunnen doen.  Ik vind het een beetje shit.. Ik had mij de vakanties anders voorgesteld. Morgen doen we een nieuwe poging. s'Morgens vroeg ontbijten en dan een berg beklimmen en weer afdalen.  In Innsbruck hebben we een tweede rugzak voor kinderen gekocht voor een prachtige prijs. Nu kunnen we met de kids altijd de bergen op.

uitzicht van ons appartementje.Mooier kan het niet.

Vroeg op, ontbijten en de berg op. Dat wordt klimmen voor Joy. We beklimmen vandaag de berg die we vanuit ons appartementje op kijken, De Gaisberg

We lopen omhoog.  Joy doet enorm zijn best en loopt en flink eind omhoog! Als het echt te steil wordt voor zijn voetjes gaat hij de rugzak bij mama in.

Natuurlijk gaan er ook liften omhoog, maar hetzelf doen is veel leuker. Joy heeft zijn bergschoentjes aan en heeft van ons een rugzakkie gehad. Het wordt een warme tocht, waarbij we toch 400 hoogtemeters overbruggen. Bovenaan hebben we die koffie met chocolade taart echt wel verdiend.

Dinsdag

Vandaag de eerste dag met de kortingkaart. We kunnen hiermee gratis de gondels in in de omgeving. Ook zijn er op elke berg wel attracties te kinden voor kinderen en ouderen om publiek te trekken. Deze zijn allemaal bij de prijs inbegrepen. Ook kun je nog korting krijgen bij andere atracties, maar wij maken vooral gebruik van de gondels en de mooie uitzichten.

We gaan met de lift naar boven naar hexenwasser. Dit is een leuk opgezet speelpark met allemaal water. Het is er druk en warm. Veel kinderen die zich allemaal in dat ene voetenbadje drukken om te kunnen spelen. Voor Timo is dit nog niets, Joy is ook nog iets te jong, hij vindt het eng om uit te glijden, dus bij elke steen wil hij hulp van ons. Dit is erg vermoeiend, maar met je voeten in een ijskoud bergwatertje staan doet je wel veel goed zeg. Mijn hele lichaam koelt rustig een beetje af van dat bloedhete zonnetje. We vinden onze rust met het naar beneden wandelen.

We hebben een lekker tempo als de kinders al slapend op onze rug met ons mee waggelen. Terug naar ons appartementje komen we nog even langs de supermarkt en halen een lekker koud ijsje. Dit hebben we wel verdiend. Joy knoeid lekker met ons mee en Timo moet wel erg wennen aan dat koude goedje in zijn mond. Bij elke hap vertrekt opnieuw zijn gezicht. Crackers gaan er bij hem een stuk sneller in en zijn dan nog effectiever voor de trek ook.  Zo moet hij het even uithouden tot het avondeten van half 7!

Woensdag

Het ontbijt van het hotel is erg uitgebreid We zitten zelf in het appartement, maar mogen gebruik maken van de faciliteiten van het hotel. Vele broodjes, beleg en zoetwaren mogen we opknabbelen. Het nieuwe rugzakje van Joy dient als lunchopslagplaats voor de middag. We moeten wel oppassen met Joy, want we zijn al een keertje in het appartement teruggekomen met extra bestek... We hebben een all-inn week geboekt icl. eten en drinken de gehele dag. Maar goed, wij zijn hier niet de hele dag, dus we maken er zo wel genoeg gebruik van.
Vandaag de 2de berg die we met een bergtreintje gaan bedwingen. Op de top van deze berg, de Hartkaizer in het dorpje Elmiss staat de attractie Elmis Zauberwerlt. Je wordt boven ontvangen door mysterieuze wereld vol met feeën, tropisch regenwoudje, kabouters en bosgeesten. En vooral veel speelgelegenheden.

 Temperatuur is goed, en het geheel geeft ons boven een rustiger sfeer dan die van Hexenwasser. De kids spelen een uur, we lopen wat rond en eten boven op de berg tussen een tipi en een piratenschip onze lunch.  Wederom een prachtige dag. In het restaurant met panorama glas nemen we nog een koffie. Hier genieten we van het enorme uitzicht over heel veel bergen en almen.

 Terug in het hotel spelen Joy en Timo nog een uurtje. Tijdens het eten gaat het mis, ze zijn moe, het duurt allemaal te lang, Joy eet bijna niet en wordt hangerig en vervelend. Het avondeten is elke keer weer een verrassing. Duits lijkt veel op de nederlandse taal, maar met deze menu's is het echt even puzzelen wat we die avond weer te eten krijgen. Nu is het een kindermenu van Raviolie (lees hondenvoer, maar dan best lekker...) met rode saus (kun je je er een voorstelling van maken hoe Timo er uitzag na een paar happen? En na een heel bord??? De pasta saus zat zelfs in zijn nek en haar.) Ik had iets met ragout op mijn bord met dikke slierten pasta en Rob had stukjes vlees met pasta knoopjes. Tja, dit is denk ik de meest duidelijkste uitleg...

Tja, wat eet je eigenlijk, maar het is altijd wel goed geweest tot nu toe. Dus niets te klagen. Misschien nog een half partie meer per persoon, dan is het helemaal super. De salade die er bijna elke avond bij zit is ook heerlijk. Daarvan kun je blijven pakken en dat vult dan iets beter dan 1 kopje boulion.

Donderdag

We doen Alpinolino aan. Niet ver hier vandaan met de auto naar Westendorf. Het is allemaal niet zo spectaculair als de vorige 2 dagen, maar het ligt ons super. De gondels vinden we steiler lijken, en ik moet er even niet bij na denken dat de gondel los zou raken... brrr. We kunnen heel lang het dal inkijken langs de open stukken in het bos. Bij het middenstation blijven we nog 1 rit zitten tot aan de top. Hier is speelgelegenheid genoeg voor onze 2 kruimeltjes. Wij hebben even de tijd om rustig te genieten van de mooie uitzichten.

Na onze meegenomen ontbijt die wij als lunch verorberen gaan we op pad voor ons eerste wandelingetje op de berg. Ineens moet Joy plassen, maar natuurlijk is er nergens een wc te bekennen. Als Joy klaar staat midden in de natuur wil hij niet meer, maar van de berg afplassen vindt hij wel leuk klinken, dus er komt toch nog wat.. Joy is het al snel beu zo rond het middaguur. Op onze rug zitten onze 2 bergbikkels lekker hun middagslaapje in te halen. Ook hier is het geliefd voor parapanters. Vele zweven er in de lucht. Ze lijken nog flinke termiek mee te kunnen pikken, want sommige gaan kilometers ver of worden juist flink omhoog gelift! Heerlijk genieten hier op deze top.

  We gaan met de gondel naar het middenstation waar we naar beneden gaan wandelen. De jongens laten zich door papa en mama vervoeren. Het blijkt een leuk pad te zijn, soms wanen we ons in Nieuw-zeeland, en een andere keer weer in Nepal. Ach ja, waarom nu toch een wereldreis... Padden door de groene bossen, af en toe wat grasland en koeien. Soms langs boeren en tractoren (Joy vind ze geweldig) en daarna weer een boomstronkenpaadje naar beneden en zo af en toe een waterval, regenwoud nageboodst en een watertje. Wij genieten met volle teugen. Halverwege de dag blijkt het toch nog een warme dag te zijn geworden. Flink zweten dus.

  's Avonds merken we dat onze boy's toch wel erg weinig slaap hebben gehad. Tijdens het eten is Timo aan 1 stuk door aan het gillen, Als de buren kijken geeft hij ze een mooie smile en zwaait hij nog even voor de grap. Ik ga echt naar buiten lopen met hem voor de goede orde, we zouden oorpijn krijgen met dat hoge harde stemmetje... Het kindermenu is spagetti, Ik heb pasta uit de oven en Rob heeft aardappel wedges en vlees met een sausje.

eten in het hotel

Elke ochtend krijgen we een menu voorgeschoteld wat we die avond gaan eten. Als het rustig is met gasten is het een lopend buffet, maar zijn er veel gasten is het voorgerecht een lopend buffet (soep of salade..) En krijgen we het hoofdgerecht en het toetje opgediend. op zich we goed, want anders staan er echt files voor de schalen met eten. Het nadeel is alleen wel dat we minder eten kunnen pakken en de porties niet al te ruim zijn... Ook is het wachten op het eten nog wel een erg nadeel met 2 drukke kinderen die een maaltijd vanaf 18.30uur eigenlijk veel en veel te laat vinden! Thuis liggen ze om die tijd al in bed. Dus geduldig wachten op de ober is er dan ook niet meer bij.

Het voorgerecht is bloemkoolsoep, het toetje van vanavond is pannekoekjes met slagroom en een bolletje ijs en een beetje chocoladesaus erover.

Vrijdag

De laatste dag in het Brixental.  We bezoeken een wildpark, hier op 20 minuten rijden vandaan in Aurach. Het is erg warm weer en aangezien dit wildpark op een hele steile heuvel ligt wordt dat al snel zweten.  Veel dieren lopen hier binnen in dit park los. Je komt dus ook van alles tegen. Herten die in groepjes ineens voorbij rennen over het pad. Joy vind het geweldig. Het grootste stuk loopt hij zelf.

Zaterdag  - Vertrek richting Hoge Taurn Nat. Park

2 aug - Tourtje door het Hoge Taurn/ Grossklockner gebied

In plaats van de korte route via Sell am See rijden we om het grote Nationaal park heen richting Lienz.  Net voor Lienz slaan we een bergweg in en komen uiteindelijk in een "onbekend" dal in het gehucht Klock.. We rijden door mooie slingerwegen met hier en daar een mooie Waterval.

Aan het einde van dit dal ligt een campng die net is geopend en waar we bijna alleen staan.

We blijven er 3 nachten. Daarna rijden we naar de Hoch alpinestrasse om een bezoek te brengen aan de machtige Grossglockner. De westkant van het berggebied is nog prima te berijden, wat bewolking en af en toe wat lichte motregen.  Zodra we aan de Noordkant gaan afdalen rijden we in vette, dikke mist en zien nog geen 10 meter ver.  Gelukkig hebben we het mooiste al gehad anders ( echte nederlanders) zou het zonde zijn van de toegangsprijs.

De bus houd het goed, al dat stijgen en dalen in de bergen. "Oeps", dat had ik niet moeten zeggen.  Eenmaal uit het park bij Fush als we een camping binnenrijden, start de motor niet meer. Das pech, maar wel op de goed plek. Morgen maar eens de Oostenrijkse ANWB bellen.  We zetten de bus neer, sluiten alles af en gaan lekker in het restaurant een grote Schnitzel halen, met natuurlijk een grose Weisse.

De volgende morgen word ik prima geholpen door de ANWB - hulpdienst. Binnen 2 uur komt men ons helpen. Er blijkt een klein startmagneetje defect te zijn. De monteur haalt hem er tussenuit, zodat ik in iedergeval kan starten en rijden. De motor uitschakelen moet je dan in de vijfde versnelling zetten zodat die afslaat. Bovendien is de uitlaat ook kapot. Ik ruik allerlei uitlaatgassen binnen de auto. Dat mag natuurlijk niet.  We zullen morgen in Zell am See op zoek gaan naar de Garage.

Een echte Citroën garage is vrij snel gevonden. Ze kunnen de onderdeeltjes bestellen en morgen al maken. Wij besluiten in de buurt te camperen, en er morgen een lekkere fietsdag van de maken in en rond Zell am See. Het is heerlijk weer. Aan het einde van de dag fietsen we terug, is de auto gemaakt voor 400 euro en we kunnen weer verder.

We hebben vaak zat zitten speculeren op onze reisverzekering met vervangend vervoer van de ANWB. Dat we een hele grote nieuwe camper zouden krijgen etc. Weer terug in ons vertrouwde busje vind ik het prima zo. We camperen vanavond op de duurste camping tot nu toe - 29 euro - maar wel aan het water. Nou dan kan er ook vanavond ook wel uit eten vanaf.

Morgen rijden we naar het fietsgebied, 2 uurtjes in de auto.

Fietsen in het Salzkammergut

Zaterdag 9 augustus vertrekken we uit Zell am See en rijden naar het Salzkammergut gebied waar we een "route" hebben uitgezet om te gaan fietsen met de kids.

4 dagen fietsen, vanaf Isghl, rond de Wolgangsee, de Mondsee en de Ittersee.

Een hele fijne kaart is die van Bikeline te bestellen via de fietsvakantiewinkel. 1 op 75000. Ook kun je hier route voorbeelden vinden.

Wij volgden een klasse 1 route, met zo min mogelijk klimmen. We al snel ons eigen plan getrokken. En toch kwamen we regelmatig 12 % of meer tegen.

uitrusting klaar leggen.

  Voorbij Strobl zoeken we eerst een camping om het betere weer af te wachten en de fietsspullen uitgebreid te sorteren. Gelukkig is het de volgende dag beter weer en daarom besluiten we maandag te vertrekken

  Fietsen in Oostenrijk

Wat hebben we bij ons.  2 x Gazelle Fuente Trekking, een aantal Ortlieb tassen. Per fiets 2 voor, 2 achter en een stuurtas en een tent / robens dreamer achterop de bagage drager,

Verder een Burley cup kinder aanhanger met daarin een Travelcot slaapcabine en 3 matjes. Speciaal voor Joy het potje. Uiteraard kookspullen van tefal, een benzine brander van  Coleman, wat bordjes, een keteltje en slaapzakken.

Een van de belangrijkste zaken rekenen wij de goede Regenkleding. 

S´morgens rijden Timo en Joy mee op het kinderzitje, dan rond 12uur lunch en daar gaan ze een uurtje slapen achter in de bak. Dat werkt prima

maandag 29 km

St Wolfgang naar Sankt Lorentz.   Het eerste grote stuk fietsen we om de Wolfgangsee heen. Het wordt pittig als de de pas door moeten naar de Mondsee. Een half uurtje flink klimmen met alle spullen. We zijn drijfnat van het zweten. Als dit niet goed voor de conditie is dan is dat het wel voor je gewicht. Na het klimmen natuurlijk de beloning.  Een supersnelle bochtige afdaling van 3 km lang. We rijden tegen de 40km per uur. Voor ons met de bepakking en fietskar is dat super spannend.  We zoeken een leuke camping op om te overnachten. In de buurt passeerden we een traditioneel dorpsfeest van de locals. Veel klederdracht en veel bier.

dinsdag -  20 km

Het was op de camping zo gaotisch dat we vannacht gratis hebben gestaan. Telkens wanneer ik wilde afrekenen stond er een rij van 6 mensen.  Vandaag doen we een rondje Mondsee. Weer is het lekker weer.  Lunch op een privestukje grond aan het water. Uiteraard besluiten we om lekker even aftekoelen met een frisse duik. We camperen in Zell am Moos / rustige boerderijcamping . 7,50 euro in totaal

woensdag - 34 km

Onderweg 3 x 12 % hellingen en meer. Das best pittig.

overnachten in Seefeld, We wilden eigenlijk al stoppen bij de kruising op Weisenbach, maar daar zaten alleen maar jongen met stapels bier. Dat wordt niets en fietsen we nog 5 km verder naar Seefeld. De eerste camping die we zien heeft gewoon geen plek!. Dat heb ik nog nooit meegemaakt en ga een scene maken. Ik ga op zoek naar de beheerder. Bij het restaurant vind ik uiteindelijk de beheerder. Intussen waren we zelf al een rondje gereden en zagen WIJ  mogelijkheden genoeg, maar hij niet. Dat maakte me heel kwaad. Op het terras viel ik tegen hem uit. `Je gaat me toch niet vertellen, dat er voor fietsers met kinderen geen plek is`! zeg ik tegen hem, waarop een campinggast aanbied om bij hem op het grasveld te staan. Echt bizar. Misschien zijn we wel verwend.  Voor fietskampeerders is toch altijd plaats.  De eigenaar lost het op door de volgende campïng te bellen, die heeft wel plek.

Snel weg hier.  Bij de andere camping staan we op een reserve plekje bij de ingang. Wel handig, want het bier is op 10 meter afstand. De rest van de middag genieten we van het meer, spelen in het water. We besluiten al onze kookspullen te halen en aan de waterkant te gaan koken. Dat levert mooie plaatjes op.

donderdag - 39km

Laatste stukje over een pas terug naar Ischgl. Ik denk ik op de pas 3 x ben gestopt. `Ik moet plassen` klinkt het dan ineens. Tja, Joy moet zindelijk worden dus stimuleer je elke opmerking.

We rijden via Isghl terug naar de bus. In Isgl zelf lunchen we in het centrum. We hebben weel veel bekijks. Blijkbaar zie dit niet zoveel. Fietsvakantiegangers met 2 kleine kinderen. Maar eigenlijk overal waar je komt kijken mensen ons nieuwsgierig aan. 
Terug bij de auto voelt het aan alsof we 10 dagen hebben gefiets. Het is goed zo, vannacht aan de overkant een lekker rustige camping opzoeken. De tent moet nog even drogen. We halen wat boodschappen en genieten de rest van de avond van de rust.

Joy en Timo hebben zich prima gedragen, en ze vinden het zichtbaar leuk om te camperen. Er kan zoveel meer dan in de camper.

De volgende morgen rijden we in 2 dagen naar huis.

Dit uitzicht heb je als je aan de waterkant kan koken, in Seefeld

"One Life... Live it "

Hotlinks op deze site : 

• Ons Dagboek , Het Fotoalbum, Hoe gaat nu met ons?
• De Voorbereidingen, Sitemap, Sponsors & media, 

Reisverzekeringen, hypotheken,  sparen, 

Outdoor kleding sinds  1976...