12.09.2003 - 200 kilometer terreinrijden

Up
30.09.2003 - Onze ervaringen china
27-30.09.2003 - Met de bus naar Nepal
26.09.2003 - dagje gyantse
22.09.2003 - 4 dagen trekking
18.09.2003 - 4 dagen lhasa
17.09.2003 - op naar lhasa
16.09.2003 - Een dagje Shengdu
15.09.2003 - richting shengdu
14.09.2003 - een dagje songpang
13.09.2003 - Een helse rit naar Songpang
12.09.2003 - 200 kilometer terreinrijden
11.09.2003 - De Geelkap orde
10.09.2003 - Op naar tibet
09.09.2003 - op naar Lanzhou
07.09.2003 - de baobabgroep
07.09.2003 - 2 dagen peking
06.09.2003 - vliegen naar Peking
05.09.2003 - Het Afscheid van Rotterdam
china-tibet-baobab
Tip: tibet-potala paleis
tip : Lhasa in het kort
Tip: chinese muur



Vandaag staat er een rit van krap 200 kilometer op het programma.
Xiahe naar Langmusi


      

Vanwege het risico van hele slechte wegen moesten we om half 6 opstaan om kwart over 6 de rugzakken in de bus te leggen. Ontbijten om half 7, zodat we 7 uur kunnen vertrekken.

Het liep even anders. 

Opstaan ging goed. Vervolgens zaten alle hotel deuren nog op slot zodat we niet naar buiten konden. Gek genoeg waren er 2 bussen op komen dagen.  Na het ontbijt moesten we de tassen in de roze bus stouwen. Helaas, je raad het al, toen we net klaar waren was dat dus de verkeerde bus. Alles weer overgooien. De meeste bagage kon achterin op de stoelen. 4 tassen niet meer. Die probeerden ze in de bagagevakken te stoppen. Maar daar moesten nog wel eerst de 6 reservebanden uitgehaald worden. en 20 liter water, want die ruimte was lek.

Eindelijk op weg verteld Hans (onze reisleider van Baobab) dat het wel eens een lang ritje zou kunnen worden. Het eerste stuk is geasfalteerd. Ja hoor hans, dat zal wel.

Na pakweg een halfuurtje blijkt het anders te zijn. We slaan linksaf, verlaten die mooie weg en rijden het binnenland in. 

De Graslanden.

Daar maken we kennis met de echte Nomaden en hun Yaks. Na pakweg 15 minuten stoppen we bij een nomaden nederzetting. Hier lopen wel 200 Yaks rond. Die Yaks zijn vrijwel het belangrijkste voor een Nomadenstam. Melk, vlees, garens, vellen etc. Alles wordt gebruikt. We mogen rond kijken, foto's maken en proberen wat te communiceren met deze mensen. Dat lukt aardig vanwege onze digitale camera.  Ze zien zichzelf in het beeldscherm. Onverwachts komen ook de mannen even langs op hun paarden. Deze nomaden wonen swinters in dorpen. Zomers trekken ze rond op de velden. Ze zijn heel dik gekleed. En best vriendelijk en nieuwsgierig naar ons. 

We rijden verder en komen langs een aantal Moslimdorpen. Af en toe stoppen we even voor een plaspauze of fotostop.



      

Werken aan de weg in China



      

We slaan rechtsaf en komen op de doorgaande weg naar Langmusi. Hier begint het feest. Wat blijkt vanaf het punt waar we rechtsaf slaan tot aan Langmusi wordt door de Chinezen aan de weg gewerkt. Ze bouwen een echte 2 baans snelweg. Ja, echt waar de volle 200 kilometer lang! En dat gaat absoluut niet zoals in nederland. 

We hebben berekend dat er misschien wel tussen de 10 en 20000 arbeiders aan de weg werken. En ze gebruiken wel tussen de 2 en 5000 vrachtwagens.  Al die arbeiders wonen, werken en slapen langs de weg. Volgens ons bestaat er eenvoudig weg niets anders dan die weg. En een zooitje dat het is.



We rijden een stukje naar beneden. Nee he, we zitten met de voorkant van de bus vast. Geen probleem. De chauffeur stapt uit, graaft wat en we kunnen weer verder.

Over vrijwel de gehele 200 kilometer is het een grote blubbermassa. Soms rijden we 50km, maar vaker rijden we niet harder dan 15 km per uur. Dit wordt deels veroorzaakt door de vele vrachtwagens, maar voor het grootste gedeelte door het feit dat je niet harder kunt. De nieuwe weg wordt over de bestaande aangelegd. En dat was een 1 baans onverhard weggetje. Nu moet je dus slingerend heen en weer rijden, dan weer omhoog, omlaag, links, rechts,  door een meter bagger.  Verderop staan we pakweg een uurtje stil omdat de werkers met een kraan en sjofel het enige berijdbare stukje open hebben gegooid. Dat zijn ze nu wel aan het dichtgooien, maar moet je eens bedenken wat voor opstoppingen dat tot gevolg heeft. Nu wachten de lokale chauffeurs niet keurig in een rijtje aan de rechterkant van de weg. Nee, het kan veel makkelijker. Iedereen sluit gewoon aan. Of je nu rechts of links van de weg staat. Dat betekend natuurlijk dat het tegemoetkomende verkeer ook geen kant meer op kan.

 


de eindeloze wegen door de grasslands 

Wat een puinhoop. Zo'n monsterrit hebben we nog nooit gehad. We komen sávonds om half 8 in Langmusi aan na een monsterlijke 4x4 rit van 10 uur.

Wel kicken. Dat had mijn oude pajerotje niet gered. Die had al 10 x vast gezeten.

We checken in bij het Langmusi Hotel. Net zijn de rugzakken op de kamer of de stroom valt uit. (hihi) Oke, we gaan eten bij Mevr. Applepie.  Daar valt niets op af te dingen.

We hebben allebei een Vegetarian burrito's met patat, bier en cola voor euro 3,40. Het duurste was zelfs nog de patat. En veel dat het was. Een fooi neemt ze niet aan. Kom morgen maar ontbijten zegt ze. Dan gaan we dan ook maar doen

Ik moet zeggen. We zitten nu op een hoogte van pakweeg 3500 meter en we hebben nu toch wel enige last van hoofdpijn. Hopenlijk gaat het morgen weer beter.

Over het hotel: Tja, ze hebben dit jaar een vleugel aangebouwd. Dat ziet er zo op het gezicht netjes uit. Nieuwe tegels, warm water, geen wcpapier of handdoek. Wel lekker rustig. Geen getoeter. 

Het wordt vast wennen voor ons aan de steeds mindere luxe en slechtere hygienische omstandigheden.

 

Morgen : Langmusi naar Songpan

Back Next

 

 


De site van Rob en jacky - gek op reizen.. 
Copyright © 2003 - 2008 [rugzakreis.nl]....  - laatste wijziging : 24 augustus, 2008 .

"One Life... Live it "

Hotlinks op deze site : 





Reisverzekeringen, hypotheken,  sparen, 

Click here for the Buff Sitemultifunctionele
sjaaltjes

notarissen


Outdoor kleding sinds  1976...