|
|
|
|
|
Langtangvallei
De Langtangvallei ligt in vogelvlucht op een 50 tal kilometers ten noorden van Kathmandu. In 1976 werd deze vallei geklasseerd als nationaal park. Het is het tweede grootste park van Nepal met een oppervlakte van 1.700 vierkante kilometer. Binnen zijn grenzen bevinden zich 45 dorpen. Daarbij komen nog de talloze zomerverblijven die tijdens de moessonperiode door de herders worden bewoond. De bevolking lijkt niet op de Sherpas, die honderden jaren geleden vanuit Kyrondzong in Tibet over de Himalaya zijn getrokken. Anderzijds lijkt hun taal op deze van de Tibetanen die in SIKIM wonen. De Langtang beneden Gora Tabela is een bosrijk gebied met pijnbomen, eiken, berken en bamboe die de hellingen van deze streek bebossen.
|
|
|
|
Tijdens de lente zorgen de rododendrons voor een prachtig kleurenpalet. Deze groene hellingen zijn een ideale verblijfplaats voor deze exclusieve Nepalese fauna en flora. Meer dan duizend planten, 160 vogelsoorten en 30 verschillende soorten zoogdieren, waaronder de zeldzame rode panda, bevolken deze streek. De vallei onder Gora Tabela heeft een typische U-vorm en werd eertijds gevormd door de nu teruggetrokken Langtanggletsjer.Begrensd door de Pangsang Lekh in het noorden en de Chimesedang Lekh in het zuiden kan men de vallei vergelijken met Lauterbrunnen in Zwitserland. Anderzijds vinden we in deze streek geen enkele van de acht-duizenders, al zijn de ons omringende toppen erg indrukwekkend.
|
||
|
|
|
|
|
De kroon wordt gespannen door de 7.245m hoge en moeilijk beklimbare LANGTANG LIRUNG die hoog boven het dorpje Langtang uitsteekt. Dit dorp en zijn bewoners doen ons denken aan Tibet. Menig oude man is gekleed op zijn Tibetaans d.i. in een lange mantel of "chuba" met daaronder een uit dierenhuiden gemaakte vest. Lang gevlochten haar en kniehoge laarzen behoren tot hun dagelijkse klederdracht. Op het vlak van gastvrijheid moeten deze Langtangha dan weer onderdoen voor de Sherpa's. De streek ten noorden van Gora Tabela en dan vooral na Kyangin is bezaaid met morenen en de hoogste punten werden aangeduid door bamboestokken versierd met gebedsvlaggen. | |
|
|
|
|
Gosainkundmeren Ieder jaar bij volle maan tussen half juli en half augustus komen duizenden bedevaarders baden in het heilige water van een der Gosainkundmeren. Tevens brengen zij hulde aan de hindoegod Shiva. Er bestaan verschillende versies over het ontstaan en de betekenis van dit meer. In één van de verhalen gaat het over de goden die over de oceanen zwierven op zoek naar het onsterfelijke water. Op een bepaald ogenblik ontsproot er een gifstroom uit de zee en Shiva die bang was dat deze drank schade zou berokkenen aan de goden dronk hem zelf op. Het gif bezorgde hem veel pijn, dorst en een blauwe verkleuring van zijn nek. Om van zijn problemen af te raken maakte Shiva een tocht naar de besneeuwde Gosainkund gelegen op 4.100m. Hij plantte zijn drietand of in het Nepalees "Trisul" in de rotswand en er ontstonden drie bronnen. Het water werd in lager gelegen kommen opgevangen, en zo ontstonden de Gosainkund-Meren. Shiva legde zich aan de rand van het meer en leste zijn dorst. In het midden van het meer, juist onder de waterspiegel bevindt zich een ovaalvormige rots. Gelovigen beweren dat ze Shiva kunnen zien liggen, op een bed gevormd door slangen. En zo heeft ieder volk zijn geloof en bijgeloof zowel bij ons als in het verre Nepal.
|
