
|
|
|
Yes, we gaan naar India vandaag. We staan vroeg op. Rob gaat nog
even naar de kapper. We gaan op ons gemakkie nog even ontbijten. Tas
inpakken en dan nemen we de taxi voor 150 rupees naar het
vliegveld. We zijn te vroeg en mogen om veiligheids redenen nog niet
het gebouw in. Wanneer we buiten de transporthoezen om de backpacks doen
spreken 2 taxi chauffeurs ons aan. "You go to Delhi"?, vragen ze
lachend. "Ja", zeggen we. "Flight not going", zeggen
ze weer...
Ja hoor, denken we. Vast een grapje om ons in die taxi te krijgen...
Als we om half 3 naar binnen mogen, gaat Rob eerst de Passenger Service
Charge betalen. Dan blijkt datgene te gebeuren waarvan wij dachten;
"Dat gebeurd ons toch niet". Vliegtuig gaat dus echt niet,
want hij is kapot.
|
|
|
Daarna word het een chaos....
Met de taxi naar het Royal Nepal Airlines office om daar uitleg te
vragen. Na 1.5 uur in de ene rij blijkt dat we de volgende dag om 14.00
uur kunnen vliegen. Het vliegtuig blijkt dus kapot te zijn en we
horen dat dit al 4-5 dagen zo is. Een aantal voorgaande vluchten
zijn ook gecancelled. Er zijn mensen al 2x doorgeschoven.... Wat nu ?
Goed kijken en luisteren.. Bij een ander bureautje kunnen we
blijkbaar een hotel-voucher krijgen (voor een gratis overnachting met
diner en ontbijt). We horen van een engelsman dat we kunnen kiezen.
Hij advieseerd een 5 sterren hotel "Everest". Dat kiezen
wij ook maar en even later zitten we in de taxi daar naar toe. We krijgen
een hele luxe kamer en om 19.00 staat het diner klaar. We sluiten
aan in een grote zaal waar nog meer "gedupeerden" terecht zijn
gekomen. Het menu is een Indisch buffet. Even oppassen dus want er
zitten hele pittige dingen tussen. Het hotel is inderdaad 5 sterren,
Pluche tapijten in de gang.... diverse bars en eetzalen, en een
lounge die net zo groot is als het Hilton in Rotterdam. We horen dat
een overnachting in een kamer die wij hebben ongeveer 150 dollar
kost. Dat kost de luchtvaartmaatschappij een hoop geld.... We
laten het allemaal maar over ons heen komen. Dit hoort blijkbaar bij het
reizen. Eigenlijk vinden we het helemaal niet zo erg. Na het eten
gaan we lekker op onze kamer film kijken. Superman 2 ...
|
|
|
|
|
|
16.11.2003 - Poging 2
Heerlijk geslapen op die Kingsize bedden. Ontbijt-buffet is super en
ook gratis. Betaald door Nepal Airlines.
We besluiten om half 11 met de evrest - Airport shuttle naar de
luchthaven te gaan. Alleen het busje waar we instappen gaat naar het Nepal
Airlines kantoor.. Ook goed. Misschien kunnen we daar meer zekerheid
krijgen over de vlucht van vandaag. Wederom is het op dit kantoor een
gekkenhuis.
Hier en daar lijkt het erop dat onze vlucht "RA 217"
doorgaat.
Dan maar met alle spullen naar het vliegveld.. Ondertussen gonst
het van de geruchten. Binnen 1/2 uur staan er grote lange rijen voor
de incheck balies, maar er gebeurt niets.
|
|
|
|
Pas rond 1 uur (uurtje voor vertrek) komt er een vertraging door. Vlucht
vertraagd naar 21.30, maar ze beginnen wel vast met inchecken. Vrij
snel hebben we een boardingkaart. Er is weer hoop. Buiten wachten we
wederom op de airport shuttle die ons naar het Everest brengt. Daar
krijgen we een warme lunch aangeboden. Van de reserve rupees halen we
buiten wat te drinken. De prijzen in het hotel zijn verschikkelijk
hoog.
Onze hotelkamer usd 150/nacht (we sliepen in Thamel voor 3.5 euro)
Biertje 200 rupees ( winkel 68)
Kopje thee 195 rupees ( straat 20)
Internet 10 rupees /minuut ---> thamel 30 rupees per uur.
Tegen half 5, 5 uur stappen we weer in de shuttle. "Waarom ga je
er nu al heen", vraagt het hotel personeel? Nou, omdat we hier
niets te drinken krijgen en er niets te doen is. Op Tribuvhan Airport
horen we wederom na lang vragen dat vliegtuig weer is vertraagd. Nu naar
2200 uur... We besluiten maar hier te blijven....
|
En eindelijk... Om half 10, net als we door de
securitycheck naar de volgende ruimte worden gelootst, komt het toestel
aanvliegen. De hoop stijgt. Pas om 22.40 rolt het toestel naar de
startbaan voor een vlucht van 1.30 uur. Onderweg krijgen we zelfs
weer wat eten en drinken. Daar ligt het niet aan.
Royal Nepal Airlines heeft op dit moment maar 2 Grote vliegtuigen. En
toevallig (lees ik in de krant) hebben ze beiden materiaalpech gehad. Tja
met slechts 2 van die jongens kun je ook niet veel oplossen.
|
|
|
|
In Delhi aangekomen bel ik een gsm nummer dat ik van Rene (zie
opdracht 18) heb gekregen.
Aan de lijn komt een indiase jongeman. Hij vraagt ons een prepaid taxi te
nemen naar een bekend hotel. Daar pikt hij ons op en brengt ons naar een
huis. Het blijkt het huis/kantoor te zijn van een goede klant van Rene.
Arieas Logistics. Mr Sony woont inmiddels in Rotterdam waar hij ook zijn
kantoor heeft gevestigd. Na Delhi heeft hij ook een kantoor in
Londen. De houden zich bezig met ex- en import.
Blijkbaar mogen we hier 3 dagen blijven. De jongen weet niet veel,
behalve onze namen en onze website. Waarschijnlijk kan hij ons een beetje
rondleiden en voor gids spelen. We zullen zien. Inmiddels is het half 3
s'nachts plaatselijke tijd. Het wordt tijd om te gaan slapen.
|
|

|
|