|
|
||
|
|
|
|
|
Treinen
van Jaisalmer naar Jodhpur
Jeepsafari door Bishnoi dorpjes Achtergrond informatie Jodhpur
|
||
|
17.12.2003 - Treinen van Jaisalmer naar jodhpur Deze keer hebben we gekozen voor een 'sleeper'. De trein vertrekt ruim op tijd en na 6½ uur moeten we in de volgende stad aankomen. Het is een nachttrein en de avonden zijn koud en snel zoeken we ons plekje in de coupé op. De slaapplaatsen zijn lekker simpel, maar het is goed te doen. Een aantal dagen geleden hebben we een dunne deken gekocht en die komt nu eigenlijk goed van pas. Hier in India loopt iedereen met een deken rond die em gebrukt als jas in de avonden, of als strandhandoek of voor te picnicken. Jacky slaapt boven en Rob heeft een middelbed en de backpacks liggen vast onder het laagste bed. Met een gerust hard kunnen we slapen. Al gelijk merken we de luxe van een slaaptrein ten opzichte van een bus. We kunnen ons nog eens omdraaien... Het is rumoerig in de trein, en het zit vol met Indische mannen. Ik voel me even niet op mijn gemak, maar na een half uur komen er steeds meer Europeanen en zie ik ook dames. Ik voel me wat geruster. Stipt op tijd verlaat de trein het station. Enkele mensen proberen hun tassen nog kwijt te kunnen en anderen maken hun bed in orde om te kunnen slapen. Na 15 minuten gaan de eerste lichten uit. Een dronken man probeerd nog wat aandacht te vragen bij de dames en dit word als erg lastig ervaren. Nadat wat mensen zich er mee bemoeien en de conducteur de vervelende man meeneemt kunnen we gaan slapen. Jodhpur Al snel komen we in Jodhpur aan. Het is het eindpunt voor de machinist, dus we hebben alle tijd om onze spullen bij elkaar te pakken. Vrij vlot is de trein leeg en verlaten. We hebben al een hotel op het oog, uitgezocht uit het 'lonely planet' boek. We laten ons er heen brengen met een rikshaw. We spreken een prijs af met de bestuurder als er een andere rikshawrijder bij komt lopen. Na wat geruzie tussen de twee mannen vluchten we snel de eerste rikshaw in. Het liefst hadden ze gehad dat we alle twee een eigen rikshaw hadden genomen om twee keer geld te kunnen ontvangen... Bij het hotel aangekomen ligt het hotelpersoneel nog voor pampus op de grond te slapen, maar laat ons snel een dure kamer zien. We laten gelijk merken dat dit niet echt in ons budget past en hij showd ons een goedkopere kamer. We duiken nog even in bed en slapen enorm lang uit. 's Middags na een lange douche schrijven we ons werkelijk in voor het verblijf in dit hotel en vragen we naar een kamer met meer licht voor een goede prijs voor een aantal dagen. Nu krijgen we een nog betere kamer met een goedkopere prijs met een balkon en eigen geizer voor een heerlijk warme douche. We krijgen nog een dure maar zeer grote kamer te zien alleen was het even zoeken voor de juiste sleutel. De vorige gasten waren vergeten de sleutel af te geven... De rest van de dag zitten we op 1 van de 3 rooftop restaurants te relaxen. |
||
|
|
|
|
|
Dit hotel is gevestigd in een Haveli. Een koopmanshuis in vroeger tijden. Het is 250 jaar oud en recentelijk verbouwd naar moderne maatstaven. Er zijn kamers van 250 tot 800 rupees (maharadja suite). Het hotel heeft het hoogste dakterras van de oude stad. Je kunt er waanzinnig mooie foto's maken van het Meharangarh Fort. De staf is bijzonder vriendelijk. Naar zeggen zitten de afstammelingen van de origiinele familie nog steeds in dit pand. Jodhpur is ook bekend als de Blue city ... onderaan deze pagina kun je lezen waarom. |
blue city |
|
|
|
|
|
|
18.12.2003 - Uitslapen en Sadar Bazar Jaaa.. Dat reizen s'nachts met de trein is vermoeiend en we slapen flink uit. S'middags gaan we even slenteren op de Sadar Bazar en de Clock Tower. Je ziet hier nauwe straatjes en verschillende markten. Dit is het echte Rajastan. Kleding, fietsen en stoffen straatjes.. Veel kleine ambachten op straat.. En niet veel touristen.
|
||
|
19.12.2003 - jeep safari - Vishnoi - dorpjes Vandaag besluiten we een Jeep-safari te doen. We boeken bij ons eigen hotel een jeep met chauffeur. Gelukkig spreekt tie goed engels. Om half 10 rijden we weg. In een straal van 15 - 50 km rond Jodhpur leven de Vishnois, de eerste ecologisten. Aan het einde van de 15de eeuw bepaalde Zambhozi, stichter en god van de Vishnois, 29 levensprincipes. Enkele daarvan zijn: vegetarisme, geen geweld, de dieren en bomen beschermen. Kortom een volkje natuurliefhebbers, die niets moeten hebben van jagers. Resultaat; de dieren weten dat en lopen rustig rond aan de rand van de dorpen. Wij zagen enkele gazellen en black bucks (antilopen).
|
|
|
|
|
|
We worden welkom geheten bij de 1ste familie thuis. Over het algemeen leven de mensen hier buiten. Het zijn enkele huizen en ze hebben geen buren. Iedereen woont ver uit elkaar en alle afstanden worden gelopen. Soms hebben ze een brommertje, maar geen auto's. Al snel krijgen we volgens de traditie een drankje uitgereikt, OPIUM. We drinken mini slokje opium uit de hand van de man des huizes, maar die man is door deze gewoonte hier verslaafd. Onze gids rijdt over een gek over de wegen, deels verhard, deels onverhard. Niemand geeft ruimte om een andere auto voor te laten. Dan maar op het laatste moment even de zandbak in. Een traditionele Bishnoi-vrouw |
|
|
|
|
|
Bij de tweede familie leeft ook het gehele gezin onder een dak. Man en
vrouw hebben 5 zoons en 19 kleinkinderen en die wonen allemaal in dit
huis. Een hele drukke bedoeling, maar wij zien wel heel veel....
|
|
|
|
|
|
Koop je nog een kleedje ?
We krijgen een kopje hete Chai en na wat praten en foto's maken gaan we weer verder naar de volgende familie. 2 kleine huisjes gemaakt van klei en takken als dak. Voor de huizen is een patio en een klein open schuurtje. Hier werkt de familie aan een kleed van katoen of wol. Het is een waar kunstwerk hoe dit met de hand gemaakt wordt. Op het pleintje liggen wat kleden uitgestald, en we worden al snel verliefd op 2 fleurige vloerkleden. Een indische familie van 5 personen koopt er wel 7. Deze mensen blijken heel aardig te zijn als we ze voor de 2de keer ontmoeten in een restaurant in de desert. We mogen hier in de keuken en hun kookkunsten afkijken hoe ze lekkere Rajastani Thali maken, en natuurlijk opeten. Echt om te smullen. |
handgemaakte vloerkleden |
|
|
|
|
|
|
Pottenbakkertje
Na de lunch gaan we nog 1 familie bezoeken. De man is een pottenbakker. Op de echte oude manier showd hij ons wat van zijn kunsten. Binnen 5 minuten haalt hij 2 mooie potjes en een vaas van zijn draaitafel. We lopen wat rond op zijn erf en we zien kamelen, olifanten, asbakken, vazen, sierlampjes... allemaal van klei door deze artiest gemaakt. Deze dag is geslaagd en zullen we niet snel meer vergeten.
|
||
|
|
|
|
|
20.12.2003 - Het Fort van Meharangarh
Na het late ontbijtje en een paar uur internetten lopen we langzaam via de smalle straatjes van Jodphur naar boven. Ook hier heeft de moderne tijd zijn entree gedaan en moeten de buitenlanders 250 rupees betalen. We krijgen er wel een hypermoderne gids bij. Een walkman met nummertjes. Door het hele fort en museums staan nummers. Als je op zo'n nummer drukt krijg je een heel verhaal te horen. Dat werkt toch beter dan een indiase gids |
|
|
Dit fort is gigantisch. Het is de grootste van heel Rajastan. Ooit hebben hier de Maharadjas en Raiputs gewoond die het land vanuit dit fort bestuurden. Het fort ligt op 125 meter hoogte op een rots en kijkt naar beneden naar alle windstreken. Bovenop de verdedigings muren staan nog talloze oude kannonnen. Bij de ingang die je nog diverse inslagen van kanonskogels zitten in de muren! Het fort stamt uit 1459. Een gedeelte wordt nog steeds door de Maharadja bewoont. Na de onafhankelijkheid van India is het Maharadja rijk ineengestort en hebben ze niet veel meer te vertellen. Een van de vele zalen hing vol met kerstballen.. Das toevallig..
|
||
|
22 December trekken we per bus weer verder naar de Sprookjes wereld van de volgende plaats : "Christmas in Udaipur" |
|
