|
|
||
|
|
|
|
|
27.12.2003 - Van Udaipur naar Ahmedabad
Tijdens het reizen vind ik (rob) een muziekje in de auto heerlijk. Voordat we op reis gingen reden we regelmatig naar de Belgische Ardennen in onze oude witte Pajero. Achterin zaten een paar extra speakers, versterker en een flinke basbox. We zetten dan een lekker hard trance deuntje op en rijden maar. Nu zitten we in een bus richting Amedabhad. De chauffeur had mij waarschijnlijk aangekeken want na 10 minuten zet hij een hindi bandje op. Enne niet zo zachtjes hoor.... loeihard. Kijk, muziek is wel leuk, maar op deze manier wordt je horendol.. En dat zo'n 6 uur lang.... Rituelen voor de highway Dat is nog niet alles.... Onze chauffeur heeft vanmorgen allerlei rituelen uitgevoerd om voldoende zegeningen te krijgen. Een paar van die idiote Indiase rituelen.... Gras tegen een boom gooien, een bloemenkransje ophangen/neerleggen op het dashboard, Aan het stuur een touwje met een citroen en paprika... Buiten op de achterkant van de bus hangt een slipper..... En voordat we weggingen stond er nog zo'n oranje mannetje de bus te zegenen.. Nu begrijp ik waarop hij als een idioot over de highway raced.. De bus slingert van links naar rechts. Eerst dachten we dat hij had gedronken had, maar hij slingert om steeds goed op de weg te kijken. Eingelijk zinloos want hij probeert toch te passeren, om dan 9 van de 10 keer weer achter zijn voorganger te remmen omdat tie het toch niet haalt. Ondertussen trekken we bleek weg omdat we telkens zo'n grote vrachtwagen op ons af zien komen. Het is werkelijk verschrikkelijk bizar. Waarschijnlijk rijdt vrijwel iedereen zo, want we zien 3 x een ongeluk dat vlak voor ons heeft plaatsgevonden. Eenmaal zelfs zo erg dat een bus en een grote vrachtwagen op elkaar zijn geknald omdat ze dachten dat de ander wel opzij zou gaan. Het is triest, maar ze rijden knoeihard.. Je kunt beter niet kijken. We rijden naar Amedabhad omdat we hebben besloten niet naar Sasan Gir in het Westen maar via Mumbai zo snel mogelijk naar Goa, enof Kerala om daar Colva beach, de Backwaters en wat Nationale parken te bezoeken. Toevallig lees ik in de krant van vandaag dat Sasan Gir zelfs tegen valt en dat bezoekers 800 km reizen en dan nog geen wild zien omdat de overheid het park niet toegangelijk maakt om ze op te zoeken. We hebben een beter plan. We gaan ze opzoeken in Kerala (Het Periyar Wildlife sanctuary) Net aangekomen in Ahmedabad boeken we direct een nachtbus van 12 uur naar Mumbai. Dat zal weer een ritje worden. 28.12.2003 - 30.12.2003 Na een nachtje in een onrustig Ahmedabad nemen we de vandaag om half 7 de nachtbus naar Mumbai.. waar we de volgende dag smorgens om half 9 uur aankomen. We laten ons direct naar de busterminal brengen. Die gasten weten heus wel wat de bedoeling is. Iedereen wil immers naar GOA... en op het laatste moment. We hebben geluk, we kunnen vanmiddag om half 3 met een sleeperbus van 14-17 uur naar Goa. BusirritatiesAls we smiddags in de bus zitten vraag ik (rob) mij af of we er goed aan doen. Ik schrijf op een lijstje het volgende op:
Ach, na een paar uur valt het kind in slaap, is de file weg, de muziek is uit, de deur hoor je niet meer en de airco .... met een gordijntje en wat oud papier stoppen we de ventilatie kanalen dicht.. en slapen 5 uur achterelkaar. Dan stoppen we nog een paar onderweg. Het wordt langzaam ligt als we Margao om half 8 binnenrijden. We stappen in een motorrikshaw richting Colva beach. Het duurt nog een paar minuten, 4 hotels voordat we nog een plekje vinden in hotel Lucky Star, direct aan het strand. Mooi, hier blijven we zeker een week. Lekker op het strand, biertje, beetje lezen... Wat een slecht leven hebben we toch
|
||
in 1400 km van Rajastan naar Goa |
||||||
|
|
|
|||||
| van | naar | uren | km |
rupee/euro |
||
| udaipur | ahmedabad | 7 | 297 | 240/5 | zitplaats | |
| **nachtje in hotel | 250/5 | |||||
| ahmedabad | mumbai | 14 | 492 | 700/14 | zitplaats | |
| mumbai | margao | 17 | 580 | 1700/34 | sleeper/ac | |
| margao | colva-beach | 20min | 10 | 80/1,6 | rikshaw | |
|
|
|
|
||||
|
1397 |
||||||
