|
|
||
|
|
|
|
|
We reizen naar de Staat Kerala, waar je zelf je vis kunt kopen en klaar
kunt laten maken. Een mooi uitgangspunt voor een tocht over de
Backwaters. In Cochin vind je ook de Chinese Fishing nets. We
bezoeken de kathakali ( traditionele dansen ) en spotten dolfijntjes op
de kade van cochin...
9.1.2004 Treinen van Colva beach , Goa tot aan Cochin, Kerala. De trein die we boeken is vol, maar we kunnen op de wachtlijst op nummer 10 en 11. We durven de gok wel aan, we hebben tenslotte nog 5 dagen te gaan. Woensdag 7-1 kijken we op internet of we toch nog mee mogen met de trein. Het is geen probleem, Rob ligt op bed 4 en Jacky op bed 36! Donderdag besluiten we vroeg naar het station te gaan of we betere plekjes kunnen krijgen in de sleeper. Om 1900uur komen we op het station aan met de taxi. De trein vertrekt pas om 20.20uur dus we zijn lekker vroeg en hebben alle tijd.We vragen wat rond over ons kleine probleempje en we blijken dit pas in de trein op te kunnen lossen bij de conducteur. Doordat de trein vanuit het hoge noorden komt (Delhi) heeft het wat vertraging opgelopen en komt pas om 23.10 uur! Een lachertje dus. Gelukkig hebben we nog een aantal boeken bij ons en we kunnen weer wat schrijven. Al snel genieten we van een rode volle maan die we van de horizon zien opkomen. De televisie's gaan aan en de Indiers staan met open mond naar een domme film te kijken en lachen zich af en toe rot om niets. Wij zien dáár de grap wel van in. Verkeerde trein Uiteindelijk komt de trein pas om 00.10 uur op het station aan, en nemen we snel plaats in 'onze' wagon. Rob ruilt zijn plekje met een vrouw die niet kan klimmen op en hoger bed en jac d'r plekje is al bezet! We maken de vrouw wakker, terwijl zei beweerd dat ze op de juiste plek ligt en vraagt of wij wel 'sleeperwagon nummer 4' hebben... Oei, wij hebben 7! Er stond inderdaad een 7 op de buitenkant van het gevaarte, maar dat was een andere stikker... hihi Om 1 uur 's nachts stopt de trein eidelijk en haasten we ons via het perron naar de goede nummer 7. We stappen net op tijd in voor de trein weer een vaartje neemt. Eindelijkkunnen we gaan iggen want deze plekjes zijn dus gewoon vrij! Rob vraagt de conducteur nog voor 2 plekjes zodat we dichter bij elkaar liggen en zelfs dat lukt! (Bij Indiers krijg je je zin als je geld toont!) In de trein is het rustig en de meeste mensen slapen al. We kunnen gemakkelijk onze backpacks vast zetten en eindelijk slapen. We leggen in deze rit aardig wat kilometers af en om 15.00uur komen we eindelijk aan in Cochin (oorspronkelijke aankomst tijd moest 11uur zijn...)
|
||
|
|
|
|
|
Beschrijving Cochin... Je komt per trein aan in Ernaukulam. Dit is de grote stad met een scheepswerf, en marinebasis. Fort Kochin is een een eiland tegenover Ernaukulam. Je kunt er met een ferry oversteken. Rondom Fort cochin liggen nog een aantal eilanden. Wij hebben een paar dagen in hotel Royal Grace guesthouse geslapen in Fort Cochin. Eenvoudige kamers en s'nachts heerlijk rustig.. (geen moslims, geen blaffende honden).
|
|
|
|
Je kunt hier nog veel proeven van de aanwezigheid van de Portugezen en Hollanders. We bezoeken de St Francis Kerk (1503). De oudste kerk van India. Hier lag ook een geruime tijd Vasco da Gama begraven. Een stukje verderop ligt de Dutch Cemetry. We hebben een beetje geluk. De begraafplaats is open. Van wat er is overgebleven kunnen we hier en daar nog wat lezen. (1724). Vanaf de kade van Fort Cochin heb je een prachtig zicht over de Chinese visnetten die hier staan. Dit zijn geweldige bouwsels van palen en touwen. Het komt erop neer dat je een groot vierkant visnet laat zakken, 10 minuten wacht en hem dan weer ophaalt. En hier heb je 5-6 man voor nodig. Ze vissen altijd met opkomend water. Natuurlijk heb je in Cochin boekshoppies, intenetcafe's en winkeltjes zodat het ons aan niets te kort komt. You buy, we cook Veel staat in het teken van de visvangst hier. Het leuke van die Chinese visnetten is dat alles wat ze vangen direct op de kade wordt verkocht. Je kunt zelf je visje kopen en het in een van de vele stalletjes laten klaarmaken. Wat ons in deze regio ook opvalt is dat veel vissers... geen broek aan hebben, maar een soort sarong die ze dan ook regelmatig omslaan naar een korte versie. In combinatie met een streepjes overhemd ziet dit er dus niet uit. We doen even een paar dagen niets, want jacky is weer ziek geworden. Ditmaal weer een verkeerde lassie, denken we
|
||
|
|
|
|
|
|
Gebarentaal met Babu We hebben in Cochin vlak bij ons Guesthouse een prettig klein restaurantje ontdekt.. Het is een gebouwtje van 2 x 2 meter (=keuken), de tafeltjes staan buiten. Hier eten we al een paar dagen, want Fort Cochin is niet zo groot en dit restaurantje maakt lekkere dingen. Regelmatig komen we hier een verkoper tegen. Zijn naam is Babu. 27 jaar en doofstom. Gek genoeg is hij heel slim en begrijpt zelfs Engels. Zo zitten wij een paar avonden met hem te "kletsen". In gebarentaal dan. Hij is getrouwd en heeft 2 kinderen. Op een avond komt tie naar ons toe en geeft ons een plastic zakje. Hij heeft een visje gekocht voor ons en heeft tie nog zelf schoongemaakt ook. We laten het restaurant de maaltijd klaarmaken (cooking 20 rupees). Dit is geweldig! Jacky's eerste Kingfish.... Eens kijken of we nog een cadeautje kunnen kopen voor Babu. Aangezien het met Jacky weer wat beter gaat besluiten we morgen een dagje backwaters te boeken.
|
| 14.01.2004 The Backwaters .. |
|
|
|
|
|
Tja, hier valt niet veel over te vertellen... Het is gewoon cool. Je wordt smorgens opgehaald voor een tochtje in een Kettuvallom (house boat) ergens in het noorden van Alleppey. Hier zit een traditionele Kerala lunch bij ... op een Bananenboom blad. We genieten uren van het rustige water, drinken kokosnotensap (was eigenlijk niet zo lekker), terwijl 2 mannen de boot met lange bamboostokken voortbewegen. Er is geen motor aanwezig. Geen bussen, riskhaws.. alleen de stilte van het achterland. Dit achterland ziet er uit als de Bieschbosch in Holland. Veel eilandjes, stroompjes en in dit geval veel palmbomen. Hier en daar komen we bamboo huisjes tegen, of een voorbij varende kanoe. De meeste mensen houden zich bezig met het verzamelen van kokosnoten, of het verzamelen van schelpen. Die schelpen vermalen ze tot een soort cement.
|
|
|
Tijdens de lunch op een eiland gebeurt het wederom voor de 4de keer. Ik (rob) spring op om mijn handen te wassen, mijn bril valt uit mijn borstzakje en ik ga er zo op staan. Het lijkt wel of ik een kakkerlak splash.... Jacky valt van haar stoel van het lachen.. Shit happens. Het stel wat je boven op de foto ziet zijn Nic en Dave uit Canada.. Ze hebben 2 maanden vrijgenomen om in een sneltreinvaart Nepal, Thailand en India te bekijken. We kunnen het al heel snel met hun vinden. Ze hadden nog een leuke tip voor Thailand. Sitca - Cooking school in Ko Samui...
|
|
|
|
|
|
Kathakali
Als laatste attractie van Kochin bezoeken we de Kathakali. Dit is een combinatie van zang, dans en mime. Dit spel speelde men al in de 17de eeuw. Leuk voor een keertje, na een demonstratie blijkt dat ze met mime en gebarentaal hele verhalen tegen elkaar vertellen. De spelers zijn heel erg mooi opgemaakt. Dit opmaken begint al om 5 uur en duurt 1,5 uur. Het is zo complex dat zelfs speciale uitgeknipte papiertjes op het gezicht worden geplakt. De voorstelling zelf wordt begleid door zang en tabla (drums).
|
|
|
Dolfijntjes spotten
Tip : De waterkant/kade van Cochin blijkt de perfecte plek te zijn om op je gemakkie dolfijnen te spotten. Zelfs als je aan de waterkant zit, of je neemt een ferry boot springen die beestjes om je heen. |
||
|
16 januari is het tijd om met de bus naar de volgende plek te gaan : Kumily Daar brengen we een bezoek een het Periyar Wildlife sancturary |
||
|
