|
|
||
|
|
|
|
|
18.04.2004 - Naar Ayuthaya Eigenlijk zouden we gisteren naar per trein naar het Noorden gaan. Niet gelukt omdat 1 van de 3 visa nog niet in order was. Die dag hebben we wederom shoppend doorgebracht in Bangkok. Inmiddels weten we wel waar je meest actuele DVD's kan kopen voor 100 bath (2 euro). Prijzen op de toeristenmarkten verschillen enorm. Maar ja, als je hier zoals de meesten maar 2 of 3 dagen bent kopen ze alles wat los en vast zit. Kleding, houtsnijwerken, DVD, VCD, posters... etc. Het houd niet op. Bangkok telt ook veel superbioscopen. Hier hebben we de laatste film van Tom Cruise gezien. "The last Samurai". Ik lees in de digitale krant dat die in Nederland nu ook draait. Acht dat daggie extra in Bangkok is ook niet erg. |
||
|
|
|
|
|
Met de trein naar het Noorden
Treinen in Thailand is super makkelijk. Je koopt een kaartje, wacht op de trein, stapt 'gewoon' in. Het maakt niet uit welke wagon of via welke kant, de mensen lopen hier gewoon over de treinrails heen. De conducteur hoor je vanzelf aankomen door het knippertje voor de kaartjes (waar hij voordurend mee speelt) We rijden voor 15 bath per persoon van Bangkok naar Ayuthaya. We hebben derde klas met goede bankjes. Eten en drinken wordt er in de trein verkocht, dus we komen echt niets tekort.
|
|
|
|
De treinreis
verloopt snel, en in Ayuthaya aangekomen nemen we de ferryboot (=lees
:overvaarbootje van 30 seconden) het water
over voor 1 bath (0,02 eurocent) per persoon, en verders lopen we met onze
rugzak naar het guesthouse wijkje wat we uit de lonely planet hebben
gehaald. We komen terecht in een nieuw guesthouse die er heel schoon
uitziet en voor een mooi bedrag. 's Avonds genieten we van de Wat
Ratburana en
de Wat Phra Mahathat (Wat = tempel) met het mooie avondlicht. Het lijkt nogal populair te
zijn, groepen mensen lopen er rond om foto's te maken, met wachtende
tuc-tuc's en bussen. We slapen in een nieuw guesthouse a la Thai-style, We letten niet op want s'avonds blijkt dat we achter de receptie zitten, waar de teevee aanstaat en dat hoor je dus heel goed. Daarnaast heeft dit guesthouse in elke kamer roosters aan de bovenkant van de muren. Lekker voor de frisse lucht, maar in ons geval schijnt het licht van de T.L. buis er ook door heen. Na wat zeuren mogen we naar een andere kamer, een verdieping hoger. Eigenlijk een 3-persoons kamer, maar veel beter want het is tenslotte stil. |
||
|
|
|
|
|
Ayuthaya
Ayuthaya was van 1350 tot 1767 de hoofdstad van Thailand, toen Siam geheten, en was een belangrijk handelscentrum in Zuidoost-Azië. De stad werd in die periode door onder meer Nederlandse, Japanse, Portugese, Engelse en Franse kooplieden bezocht. Talrijke ruïnes getuigen van dit roemrijke verleden. We huren een fiets en hoppen van de ene naar de andere wat... Wat??? |
|
|
|
|
| "Ayuthaya". Deze oude stad is 417 jaar lang de hoofdstad van Thailand geweest. Gesticht in 1350 door koning "U-Thong" en verwoest in 1767 door het voormalige Burma (tegenwoordig Myanmar). Tijdens deze periode hebben er 33 koningen geregeerd. Het huidige Ayuthaya, een redelijk moderne stad, bestaat uit vele indrukwekkende ruines, waaronder tempels, marktplaatsen, graven etc. en ligt tussen drie rivieren in genaamd: - Mae Nam Chao Praya, - Mae Nam Pa Sak en de - Mae Nam Lopburi. In 1424 stierf koning "Intharachathirat", zijn twee zoons "Chao Aye Phraya" en "Chao Yi Phraya" vochten beide om de troon echter stierven tijdens het gevecht. Een derde zoon "Chao Sam Phraya" nam de troon over (zelfs toen al het bekende spreekwoord!). Hij heeft het as van zijn twee gecremeerde broers in de Prang bewaard. De Prang is vandaag de dag nog te bewonderen. Dan heb je ook nog de "Wat Mongkhon Bophit". In het begin van de Ayuthaya periode was er niet specifiek één plaats waar koninklijke ceremoniële crematies gehouden konden worden. Wanneer een koning stierf werd er ergens een plaats aangewezen voor de crematie. Deze plaats werd dan benoemd en tevens werd de as van de overledene hier bewaard. De "Wat Mongkhon Bophit" werd destijds gebruikt als crematietempel. |
19.02.2004 - Khao Yai National ParkS'midddags reizen we door naar het nationale park Khao Yai, één van de bekendste en grootste nationale parken van Thailand. Hier leven olifanten, tijgers, herten, apen en andere soorten wild. We overnachten iets buiten het park in een mooi gelegen resort. De dag van aankomst worden we opgepikt op het station. We laten ons naar de Khao Yai Garden Lodge brengen. Het plaatjesboek van een van de touts zag er goed uit en ze bieden ook jungle tochten. Nog dezelfde avond stappen we in de jeep voor een "Night Safari". Met een paar andere gasten rijden we eerst naar de rand van het National Park. Daar wachten we op de komst van miljoenen "bats", vleermuizen die stipt om 10 voor 6 de grotten uit komen vliegen, op zoek naar voedsel. Hier en daar zwerven arenden rond voor een eenvoudig avondmaal. Het is een wereldgezicht. Als de schemering invalt stappen we over in een pickuptruck voor een nightsafari. Omdat het Donderdag is valt het mee met de drukte. Slechts 4 pickuptrucks, voorzien van flinke halogeen schijnwerpers, rijden achterelkaar door het park op zoek naar de glimmende reflecterende ogen van dieren. We zien uiteindelijk een aantal herten, Een grote uil, en een katachtig dier wat lijkt op de large indian civet. Je hoeft natuurlijk niet te verwachten dat je veel ziet als je met een jeep door een nat. park rijd. Een Belgische jongen genoemd Tom (25 jaar) was vanavond onze gids. Tom is als enthousiast vogelspotter hier een beetje blijven hangen. Nu neemt hij regelmatig gasten mee op excursie.
|
|
|
|
|
|
20.2.2004 Jungle trek - dag
Druk programma vandaag. We staan om 7 uur op, ontbijtje en om half negen staat er weer een pickup-jeep klaar. Zo'n ding noemen ze hier een Songthaew. Een pickup truck met 2 bankjes. We beginnen met een stop bij een uitzichtpunt, maken een trek door het immense bos, waarbij we diverse bomensoorten tegenkomen. De dichte, weelderige vegetatie wordt onderbroken door riviertjes en watervallen een schitterend natuurgebied! De wandelingen in Khao Yai zijn vrij korte wandelingen over smalle paden door een heuvelachtig en dicht junglegebied. Een van de meest curieuze verschijnselen in dit bos is wel het feit dat er gewone bomen worden "opgegeten" door parasiet bomen. Dit proces duurt zo'n 200 jaar. Het gekke hieraan is dat de "parasiet" van bovenaf begint, waarbij zijn lianen naar beneden groeien en op een gegeven moment de wortels van de gastheer opeten.
|
|
|
You are lucky Onze gids die vandaag bij ons is doet dit nog niet zo lang. Hij is wel gek met vogels. Elke keer als hij denkt dat tie wat hoort, staat hij stil en kijkt achterom... "Did you hear that ?" vraagt tie dan.. Op een gegeven moment valt er rechts van ons een tak naar beneden. "You are lucky", zegt tie, dat jullie daar niet lopen, en barst spontaan in lachen uit. Na de lunch bezoeken we nog een bekende waterval , de Heow Suwat-waterval. Eentje waar de film "the beach" is opgenomen met Leonardo di Caprio. Alsof deze waterval nu ineens mooier lijkt te zijn. We mogen er wel lekker zwemmen. Onderweg naar een uitzichtpunt (1300 meter hoog) komen we nog een hele grote Python tegen. Er vliegt ook een Hornbill voorbij. En spontaan op de weg zien we een familie macaques met kleine babies. Geen Olifanten deze keer. Wel horen we in het bos een troep White hand Gibbons.
|
|
|
|
|
|
|
Plotseling vertrek naar Chiang Mai
Bij terugkomst van de Jungle trek dag hebben we al besloten om dezelfde avond de trein te nemen naar Ayuthaya en daar op goed geluk een trein naar Chiang Mai te pakken te krijgen. Ik heb daar niet zo'n goed gevoel over omdat die nachtreinen altijd vol geboekt zitten. Bij toeval komen we erachter dat het ook anders kan. De dame bij de Receptie heeft het volgende voorstel. De jonge dame vertelt ons dat je vanaf Khorat een VIP - nachtbus naar Changmai nemen. "Die bus rijdt vlak langs mijn huis, dus je kunt wel met mij mee", zegt ze. (voor 200 bath service kosten uiteraard)
|
|
|
Ga nooit met een vreemde mee ?
En zo gebeurt het dat we eerst met de resort bus naar Pak Chong rijden. Vandaar stappen we over in een intercity bus naar Khorat. In Khorat stappen we in een 2-seated pickup. En daar zijn we even onze gastdame kwijt die totzover met ons was meegereden en ons zou helpen de juiste bus te vinden. Die taxi stopt ineens in de straat. Het is 19.00 uur, donker uiteraard en de straat is uitgestorven. Ineens staan er 4 mannen om ons heen. Een ervan is dronken en begint tegen ons te brabbelen.. Daar houden we niet van.. Dit duurt toch wel zo'n 5 minuten en we beginnen ons een beetje ongerust te maken.. Waar is onze jonge dame gebleven? Plotseling stopt er een scooter... met de jonge dame . Die chauffeur krijgt op zijn kop, want hij staat op de verkeerde plek te wachten. 1 kilometer verderop is de bushalte. Ze koopt 2 kaartjes voor ons en wenst ons goede reis. Op het kaartje staat 20.30 uur.. Denk nu niet dat die bus dan hier op onze plek komt.. Nee om 2100 uur blijkt dat 20.30 uur de tijd betekend waarop de bus vertrekt vanaf zijn begin punt.. Waar wij staan komt tie om 21.10. Moet je ook maar weten.
|
||
|
|
|
|
|
Reizen in een VIP bus.
Vanwege de plotselinge verandering van het reisplan moesten we even wennen aan het idee van bussen naar Changmai. India zit nog vers in ons geheugen. In THailand doen ze dat even anders. ALs we eenmaal mogen instappen zijn er keurig 2 stoelen gereserveerd. En niet zomaar van die stoelen. Nee, van die slaapstoelen die helemaal plat kunnen, inclusief voetenbankje. We krijgen dekens, water, pindakaaskoekjes, cola en sapjes. S'nachts om 3 uur stoppen we langs de weg voor een maaltijd van noodlesoup met vlees. Het is een gloednieuwe bus. De airco en vering werken goed. Daar komt nog bij dat het meerendeel van de wegen in Thailand van goede kwaliteit zijn. Smorgens om half 8 komen we in Changmai. Dat is nog eens comfortabel reizen. |
|
|
|
Al snel komen we aan in het Youth Hostel. "Welkom in Chiang Mai", Zegt Peter, de eigenaar van het Hostel |
||
|
