27.02.2004 - Pai en Mae Hong Song

Up
06.10.2004 - Het aftellen naar huis
03.10.2004 - Koh Tao - 2de keer
25.09.2004 - Bangkok - 3rde keer
14.05.2004 - Duiken op Koh Tao
02.03.2004 - Chiang Rai en omgeving
27.02.2004 - Pai en Mae Hong Song
26.02.2004 - Break in Chiang Mai
22.02.2004 - Chiang Mai hilltour
21.02.2004 - Chiang Mai
18.02.2004 - Ayuthaya
14.02.2004 - Daytour Kanchanaburi
06.02.2004 - Een weekje Bangkok



      

27.02.2004 Richting Pai

We verlaten Chiang Mai om een weekendje Pai op eigen gelegenheid uit te zoeken. Om 9 uur komen we aan bij het busstation in Chiang Mai en we zijn ruim op tijd voor de volgende bus. Als we een kaartje willen kopen worden we niet geholpen doordat de mensen aan het eten zijn. Ineens komt er een man op ons afgelopen. Hij vraagt ons of we met een minibusje meewillen die over 2 minuten vertreky naat Pai. De prijs is 3 keer zo duur, maar met 150 Baht (3 euro) nog steeds goedkoop vergleken met Nederland. We besluiten het avontuur aan te gaan. De rugzakken gaan op het dak en we gaan op pad. We raken in de praat met een man die net uit Pai terug komt met de motor en het zo erg naar zijn zin heeft gehad dat hij nu met de bus op pad gaat. Hij raad ons een guesthouse aan 7 kilometer buiten het dorpje waar het heerlijk rustig moet zijn en lekker relax met een zwembad en een heerlijke tuin. We zijn dolenthousiast, maar trekken toch ons eigen plan. 

 

 

Resort met Bamboohutje 

De helft van de rugzakken hebben we in Chiang Mai gelaten dus we kunnen met bagage flink op onderzoek uit voor de komende 3 dagen in Pai. Al snel vinden we een resort met verschillende prijzen accomodatie. De prijzen zijn spot goedkoop en het ziet er knus uit met terrassen en balkons. Na nog een resort te hebben uitgecheckt maken we een besluit en gaan voor 300 Baht (6 euro) in een vrijstaand bungalowtje langs een rivier met eigen douche en toilet onze spullen uitpakken. Het zit vlak buiten de winkelstraat van het dorp. Na een rondje lopen besluiten we om een motor te huren om morgen een hele dag te vermaken met rond kijken. Pai is een toeristisch dorp waar het niet zo druk is. Alles is gebaseerd op een motor huren en erop uit te trekken naar de hilltribe villages.

Rob legt wat uit het verschil aan me uit van de motoren die we kunnen huren. Later gaan hij zelf op pad om een motor op te halen. Een 100 cc brommer valt zeker af, het rijden in de bergen is dat niet relax. Rob zit aan een 125 cc te denken, een scooter idee, zo ziet die motor er voor mij in iedergeval uit. Ook is er nog een 175cc, en die ziet er echt stoer uit. Maar hoe sterker de motor hoe duurder de huurprijs natuurlijk! Nu Rob weg is gok ik dat hij met een 175cc terug komt… 



      

 

Wat voor motor ?

 We hebben een wegenkaart gekocht waar alle hilltribe villages op getekend zijn. Volgens mij moet dit geen probleem zijn deze te vinden. Plots hoor ik een iemand mijn richting op rennen, dat moet Rob zijn… Als ik me omdraai zie ik Rob met grote glinsterende ogen en een big-smile. Of ik even een ritje wil maken achterop de motor… Natuurlijk is het die zwaardere motor! Hihi Ik zie het in zijn ogen dat hij geniet. We rijden een stukje over de weg als we ineens olifanten egen komen. Ik kan het niet laten om even een kliekie te maken. Vanavond houden we het rustig, morgen wordt het een lange dag. Als we terug komen is het bijna donker. We lopen wat romantisch rond ons hutje naar de waterkant. Met het geluid van de kikkers en krekels. We zijn niet de enige die romantisch zijn…

 

 

Kamertje ruilen ?

Als we wat in het resort rond lopen en de andere kamers bekijken zien we dat 1 kamer heel leuk is gelegen aan een publiek terras! We zijn helemaal verkocht ervan en zouden wel willen ruilen. Daar kunnen we buiten slapen en onze kamer als opslag kunnen gebuiken voor onze rugzakken… We zien het al helemaal voor ons. Als we vragen of we die kamer de volgende dag mogen, loopt de eigenaar met ons mee om nog meer kamers te showen. Natuurlijk is dat geen probleem. Wat zal die eigenaar wel niet denken… 'Dat is een raar stel zeg, hebben ze een vrijstaand bungalowhutje aan het water met eigen douche en toilet en balkon, willen ze dit inruilen voor een donkere kamer met gedeelde faciliteiten om buiten te kunnen liggen!' Uiteindelijk blijven we toch maar in ons bungalowtje… We slapen met de deuren open op een heerlijk zacht bed. '

Spareribs om je vingers bij op te eten.....

s Avonds gaan we uit eten bij een leuk restaurantje. De menukaart ziet er veel belovend uit, maar als we zitten valt het ons op dat wij de enige zijn die hier zitten. We bestellen aardig wat en het kost niets. We zitten te kletsen als de borden voor onze neus neer worden gezet. Lekker salade, een longdrink glas met bier en een bierglas met een bananen-Yoghurt drankje erin.Als we onze bestelde gerechten voorgeschoteld krijgen lijkt de groenten in sla omgeruild, maar dat kan ons niet deren. Bij de eerste hap kauwd Rob op een homp vet en bij het 2de stukje blijkt het vlees nog rood te zijn. Dat bord brengen we maar snel terug naar de keuken… Op de menukaart staat: "De spareribs zijn om je vingers bij op te eten". En dat is helemaal waar! De ribbetjes zaten vol vet en smaakte naar niets, Van de trek zouden we zowat aan onze vingers beginnen… 



      

28-02-04 Rondje Mae Hong Son 

De wekker loopt vroeg af en Rob springt zijn bed uit. We hebben heerlijk geslapen met de openslaande deuren wagewijd open. Het eerste bed in 6 maanden wat echt super ligt, zoiets zou je thuis hebben… Per motor gaan we na een ontbijtje richting Soppong een plaatsje 33 kilometer van Pai af. Halverwege komen we door een hilltribe dorpje heen, Lisu genaamd. Er staan grote auto's voor de deur en de mensen spreken goed Thais en engels. In Soppang huren we een gids en bezoeken we een grot (Tham Lot en Coffin Cave) . De hallen zijn super groot, als we praten herhaald de echo onze woorden. Een rivier stroomt naar binnen, en een groepje Thaise mensen gooien korrels het water in. Ze worden dol enthousiast als ze honderden vissen naar het eten zien zwemmen. Boven ons horen we het gefladder van vleermuizen.

 

 


Tham lot Cave 



      

 

Hé hé de Longnecks ....

Na een uur in het donker te hebben geleefd springen we op de motor en gaan we verder naar Mae Hong Son, ook hier zijn hilltribes te vinden. De 'karen Langnekken'bevinden zich hier en we vinden dat een bezoekje waard. We komen al snel een bordje tegen met een tekening van een langnek en een pijl erbij. Het moet heel toeristisch zijn, maar dat willen we graag met eigen ogen zien. Het verharde pad gaat over in een zandweg, en een stukje weg is onder gelopen door de rivier. We mogen dus een stukje door water rijden na een doolhof van wegen komen we eindelijk aan bij een bordje 'district area' en de slagbomen worden voor ons open gedaan. We gaan heuveltje af als het zand super glad word met flinke kuilen. Het achterwiel slipt wat weg, maar gelukkig gaan we super langzaam, ik schrik me wild. Als we eindelijk het dorp hebben gevonden moeten we ons inschrijven en ieder 250 Baht betalen (5 euro).

 

 Overal staan kraampjes en erachter staan de langnek dames hun zelf gemaakte sjaaltjes en kettinkjes te verkopen. Het is een raar gezicht om deze mensen in het echt te zien. Wij zijn de enige toeristen die in het dorp rond lopen. Nog voor vijven stappen we op de motor en rijden we weer naar Pai terug. Het is nog ruim 100 kilometer door de bergen rijden. Om half zeven genieten we van de rode zon die zich achter de bergen wil verschuilen. Duizenden vliegjes worden wakker en lijken alleen op de weg te willen vliegen! De temperatuur daalt flink en tot 8 uur is het lekker afzien met alleen een fleece trui aan. Ondertussen voelen onze billen paars blauw aan en brengen we snel de motor weer terug naar het verhuur bedrijf. We warmen ons weer op met een romig tomatensoepje en stokbrood met kruiden boter, omdat dat lekker veel op thuis lijkt… 

 
Mae Hong Song

Mae Hong Son was lange tijd misschien wel het meest genegeerde deel van Thailand en is door de geïsoleerde ligging nog relatiefongerept. Het gebied rond Mae Hong Son wordt omsloten door beboste bergruggen en grenst in het westen en noorden aan Myanmar (Birma). De streek is lang voor de buitenwereld verborgen gebleven en is pas sinds het midden van de jaren zestig van de 20e eeuw door de aanleg van een verharde weg toegankelijk. Toch wordt het gebied al lang door mensen bewoond: in een grot hebben archeologen werktuigen en zaden van betelnoten, komkommer en zwarte peper gevonden, waarvan de ouderdom op 10.000 tot 6000 v.Chr. is vastgesteld.



      

 


hotsprings: je mag hier dus geen eitje in koken.

29.02.2004 - He schrikkeljaar? 

Das mooi, hebben we nog een dagje langer in Thailand… Een goede reden om vandaag lekker te luieren. 's Middags huren we een motor om naar de hotsprings te gaan. Het moet makkelijk te vinden zijn, en we hebben veel zin in een warm bad. Als we de motor afstappen zien we een klein krongkellig zandpad de bossen ingaan. Het leid ons naar de bron van de spa. Er staat een bordje bij: 'Temperatuur 80 graden celcius, don't boil eggs!!' Kom ik aan met mijn bikini… hihi Als we met het riviertje stroomafwaards meelopen zien we gelukkig al mensen met hun voeten in het water staan en 10 meter verder ligt er echt iemand languit in het water. We wagen het erop en voorzichtig stappen we met onze voeten het water in.

 

In het begin is het water veel te heet, dus we houden het bij een voeten bad. We zitten in de hete zon, de damp van het hete water komt in ons gezicht en het ruikt naar zwavel. Zwavel klinkt beter dan de lucht van rotte eieren die we eigenlijk ruiken… Na een uurtje hebben we het wel gezien en relaxen we bij ons bungalowtje. Bij de receptie van het resort is een vijvertje. Elke avond horen we er luid een kikker, maar het systhematische geluid kan net zo goed een casettebandje zijn. Voor het avond eten nemen we even plaats bij het kampvuur. We vragen aan de eigenaar van het complex of de frog echt is of nep. De eigenaar begint knoerdhard te lachen en zegt dat hij hier al 3 jaar woont en sindsdien een vijvertje heeft waar de kikker elke avond terug komt. We praten wat met de andere reizigers en gaan daarna lekker uit eten. Als we bij de receptie terug komen en we verwelkomt worden door het luide gekwak. Met een nieuwsgierige blik en een klein lampje zien we de frog al snel zitten. Het is een klein kikkertje met een brutale klank. De eigenaar vraagt zich af wat er buiten gebeurd en neemt een kijkje bij ons. De kikker verstopt zich snel.Als we een aantal uren later op ons balkon aan het kletsen zijn komt de eigenaar ineens langslopen. Trots en enthousiast zegt hij: 'Ik heb de kikker ook gezien hoor!' We liggen onder tafel van het lachen. Als ik het zo op schrijf lijk thet wel een kinderverhaaltje, maar het was zo grappig… 

 

Benzine scam (Rob) 

Ik ging s'middags nog even met het motortje ( 100 cc) scheuren ... Ergens buiten Pai ligt Pai Canyon. Volgens mij is dit wel mooi.  Vanaf de asfaltweg loopt er een onverhard paadje naartoe. Bij deze afslag hangen een aantal jongens rond die mij gebaren dat ik er best met de motor heen kan rijden. Als ik het onverharde paadje oprijd valt het mij op dat om de hoek van de berg er nog 3 jongens rondlopen.  Ik vertrouw het niet en ben best alert.  Ik zet de motor op slot en maak me klaar om het paadje naar de canyon af te lopen. Er staan nog 2 motortjes geparkeerd.  Ineens valt het me op dat bij de ene het benzine slangetje los hangt. Als ik naar de ander kijk zie ik dat er een plastic fles onder de benzine tank staat! Die gasten rippen je benzine terwijl je aan het wandelen bent.  Jaja, en als dan blijkt dat je niet verder kunt, geven ze je voor veel geld een lift.  Ik besluit maar weer terug te gaan naar Pai, want hier heb ik geen zin in.  



      

1.03.2004 Terug naar Chiang Mai 

We worden vroeg wakker om na een ontbijtje de minibus naar Chiang Mai te halen. Na een bezoek aan de kapper voor Rob zijn we ruim op tijd. Gister hebben we even zitten kijken hoe het gaat om vanuit Pai weg te komen met ordinary (gewone)bus… Doordat Pai een tussenstop is voor de busshauffeur konden er maar 2 mensen met de bus mee, dus pech voor de overige 30 mensen die eigenlijk wel graag met de bus mee wilde… Vandaar dat wij maar voor een minibusje hebben gekozen. Na 4 uur komen we aan in Chiang Mai. We regelen gelijk een busticket voor de andere morgen naar Chiang Rai. Daar komen de nieuwe verhalen weer vandaan…

 

 

Achtergrond informatie :

  • Ons overnachtingsplaats : Baan Tawan Guest House 
    Wij betaalden 300 bath voor ons vrijstaande bamboohutje met douch en toilet. Je kunt ook voor 200 bath terecht. Het ligt aan de rivier en heeft een hele relaxte tuin. 

  • Motor kost tussen 100 en 400 bath per dag ( afhankelijk hoeveel cc je wilt) 

  • Het eten deden we vooral in het Pai Corner Restaurant. Vaak hebben ze "al you can eat" buffet voor niet veel geld.

  • Achteraf hadden we het nog leuker gevonden om vanaf Chiang Mai een motor te huren en een rondje te maken. Er is maar een weg naar Pai en Mae Hong Son en dat is goed te doen.

  •  

 

 

 

 


De site van Rob en jacky - gek op reizen.. 
Copyright © 2003 - 2008 [rugzakreis.nl]....  - laatste wijziging : 24 augustus, 2008 .

"One Life... Live it "

Hotlinks op deze site : 





Reisverzekeringen, hypotheken,  sparen, 

Click here for the Buff Sitemultifunctionele
sjaaltjes

notarissen


Outdoor kleding sinds  1976...