|
|
|
|
|
|
|
20/3 vertrek per V.I.P. bus naar Vientiane
Ach VIP, dat valt wel mee. Er komt een 24 persoons busje aanrijden. Hij zit al vol, maar we kunnen nog mee op de reserve stoelen....in het midden. Uiteindelijk valt het nog mee ook. Rond 1 uur komen we aan. Wat wil je anders voor de laagste prijs van 3,5 dollar pp. Aan de overkant van de parkeerplaats is een klein hotelletje. Uiteraard staat er een tout van dit hotelletje op ons te wachten. We gaan eens even kijken. Op de bovenste verdieping, op de hoek is nog een kamer vrij. 4$ per nacht, met gedeelte badkamer. Op het moment dat wij de tassen neerleggen, loopt er een grietje kwaad weg : "I was still talking with my girlfriend about this room", snauwd ze. Oh ja, dat weet ik toch niet, denk ik bij mezelf. Da's pech, room weg.. Beneden ons zit een internet cafe, ook niet erg.
|
|
|
|
Nightmarkt Vientiane
We lopen nog een klein verkenningsrondje. Het is echter 35 graden in Vientiane en we laten het voor de rest van de middag hier maar bij.. Met open ramen en uitzicht op de Mekong. Aan de overkant ligt Thailand nightmarket, maar ze t-shirt, prullaria en karaoke verkopen liggen we de rest van de middag lekker te luieren. We slapen in .het PP guesthouse. Dat ligt aan de waterkant tegenover de Nightmarket. En dat hebben we geweten. 100derden stalletjes staan er opgesteld. Kleding, speelgoed, allerlij eterijen, bingo, draaimolens, luchtkussens en zelfs zo'n kermis attractie waarin motoren rond draaien. Verderop zijn ze apparatuur en stellages aan het opbouwen voor een concert van waarschijnlijk de plaatselijke populaire band. We eten in een zo'n stalletje in de avondschemering. Als het inmiddels donker is geworden zien we vanaf de Thaise kant van die lichtbollen door de lucht heen zweven. Wij hebben ons al diverse malen afgevraagd wat dit betekend. Binnenkort maar eens aan een thai vragen. De nightmarket komt nu goed op gang. Van alle kanten beginnen de karaoke standjes hun muziek harder te zetten. De bingo meneer heeft van de verkiezingsspeakers neer gezet... Hij prabbelt de hele avond door. Naast hem staat een kinderdraaimolen, ook weer met zoetzappige Lao-muziek, maar wel verdomd hard. Eenmaal op de kamer komt er een kakofonie van 6 verschillende geluiden door onze ramen. Normaal praten tegen elkaar lukt niet meer. Als dit maar niet de hele nacht plaats vind. Verdomd! het is natuurlijk zaterdag. Dat verklaart in ieder geval waarom beneden in de straat de brommertjes en auto's in een lange file voorbij paraderen. Wat een drukte... Uiteraard hebben we nog wel wat Lao-beer shirtjes gekocht. Je kunt als rugzaktoerist niet achterblijven. Stipt half 11 stopt de bingo-man, en gaat de muziek van de draaimolen uit. Wauw, er is toch nog een god. Afgezien van de benauwdheid in de kamer vallen we redelijk snel in slaap. 21.03.2004 - Uitslapen, zwemmen en pizza eten Wat een slecht leven hebben we toch. Lekker uitslapen, op ons gemakkie internetten. We hebben in de gids een zwembad ontdekt. Die gaan we dus even opzoeken. Het zwembad zelf stelt niet zo veel meer voor, vanwege het verval. Maar we hebben voor 40 dollarcent wel alle ruimte. Er spelen 6 kinderen die eerst bang van ons weglopen. Na 15 minuten is de angst weg en leren ze schoolslag zwemmen van jacky. S'middags lopen we nog door Vientiane, bezoeken een tempel met heel veel boeddha beelden, de What Si Saket en gaan experimenten met de camera. Vanavond gaan we pizza eten. Gisteren hebben we een kortingsbon op straat gehad. "2 for 1" pay one pizza, one for free. Dus we bestellen ieder een pizza. Bij de eerste ronde krijgen we beiden dezelfde, wat ons direct een vreemd vermoeden geeft. En ja hoor, na 10 minuten komen er nog 2! Maar dat hadden we niet bedoeld. De (jeugdige) ober besluit daarop er nog eens tegenin te gaan, want hij denkt dat wij voor 4 pizza's gaan betalen. Koren op de molen voor rob, want die is inmiddels flink pissig. Beneden bij het afrekenen besluit de eigenaar het maar easy op te lossen. "Nou, dan betaal je er toch maar voor één". Ik heb nog zo'n gevoel om die man op zijn nummer te zetten, maar jacky zegt :"laat hem nu maar, hij blijft rustig en lost de zaak toch óók zo op".... Ik probeer hem nog duidelijk te maken dat zijn foldertje dan niet deugt, maar daar schijnt hij geen boodschap aan te hebben.. Nou ja dan niet... Ik had toch niet betaald, denk ik bij mezelf. Voor morgen hebben we een rondrit in ons gedachten. Met een off-road motor. Ben benieuwd
|
||
|
Vientiane Viang Chan (Vientiane) is sinds 1975 de hoofdstad van het land. De stad heeft
120.000 inwoners, het district 160.000 en de provincie 267.000. In vergelijking
met Bangkok, Saigon en Hanoi is Vientiane een kleine, koloniale provinciestad,
die wordt gekenmerkt door brede lanen en huizen in Frans-koloniale stijl. Zelfs
de oprukkende lichtreclames, bars, knetterende bromfietsen en het steeds
drukkere autoverkeer kunnen deze indruk niet wegnemen. Toch bestaat het meeste
verkeer nog steeds uit bussen, fietsen, samlor (fiets-riksja's), triksja's
(riksja's met drie wielen) en tuk-tuk, uit Thailand geďmporteerde
scooter-riksja's. Mekong rivier De Mekong maakt hier een drie kilometer lange bocht. In de droge tijd valt in de twee kilometer brede rivier een groot eiland droog, dat Don Chanh heet. De Mekong lijkt dan op een smal stroompje; aan de andere kant van het eiland, aan de Thaise zijde, stroomt een bredere arm. In de regenperiode staat het water tot de weg langs de oever. 's Nachts zijn de lichtjes te zien van de Thaise stad Nonh Khai, op de andere oever |
|
|
|
|
|
|
22.03.2004 - Rondritje omgeving Vientiane
Het wordt een dagtochtje Route 10 richting stuwdam, diverse dorpjes en dan over de route 13 weer terug. Wouw, voor vandaag hebben we off-road motor gehuurd. Een 250 cc Honda Baya...Zo'n Paris-Dakar ding. Scheuren met dat kreng.. Heerlijk. Je hebt bijna een trapje nodig om erop te komen. Oke. Het is dus de bedoeling om route 10 te nemen, richting de stuwdam Ngum. 30 kilometer voor Ban Thalat, het kruispunt naar de stuwdam en zijn vele meren, ligt een Dierentuin. Volgens de Planet is het nog niet veel soeps, maar we moeten constateren dat ze hun best doen. Voor zo ver onze kennis rijkt, zien de dieren er best goed uit voor hun gevangenschap. We zien een flinke Python, barking deer, porkupine, gibbons, Camels, veel krokodillen. Nog wat herten, vogels en diverse arenden. Sommige dieren verblijven zijn door landen geschonken. Zo hebben Thailand, Myanmar en Maleisie voor dieren gezorgd.
|
|
Zwaaiende schoolmeisjes
De rit verloopt goed. Omdat we voor de heen weg een binnendoor route hebben gekozen is het hier erg rustig. Onderweg zwaaien schoolmeisjes naar ons. Na een paar uren rijden we zigzaggend langzaam de bergen in. Rijden door kleine dorpjes waar ze blijbaar niet gewend zijn aan een tourist. Vaak kijkt men op. De motor is fantastisch. Na de dierentuin rijden we naar Ban Thalat, slaan rechts af naar de stuwdam aan het Nam Ngum Meer. Achter deze dam zijn vele eilanden. In het meer kan je zwemmen er zijn zelfs boten te huur. Er komt direct een mannetje op ons af "You hire my boat, vely cheap ". Hydrocentrale De dam zelf is niet echt toegangkelijk... Alles hekken zijn dicht. We lezen in de L.P. dat het erachter gelegen Ang Nam Ngum meer een kunstmatig meer is. Na het bouwen van de dam is er een hydropowder centrale aangelegd. Deze centrale voorziet Laos en Thailand van electriciteit. Na de bouw is ongeveer 250 km2 aan bos en landschap ondergelopen. Jaarlijks haalt men voor 850 ton vis uit het meer. Het verhaal gaat hier dat jaren geleden (In 1975 nog) vrouwen ( lees ongeveer 3000 prostituees) naar toe werden gezonden . Een van die eilanden heet Done Thao (Manneneiland), een ander Done Nang of Vrouweneiland. Hier waren de zogenaamde omscholingskampen gevestigd. Een ander eiland heet Done Santhiphap, Vredeseiland Even afkoelen in de stroming Het is goed heet. Bij de dam worden we verrast door de mooie uitzichten die er bij dat plaatsje hoorde. Het is altijd leuk om zelf op onderzoek te gaan, je weet nooit waar je uitkomt! Gelukkig hebben we een blouse meegenomen, want we begonnen al aardig te vebranden! Omste beurt deden we het blousje aan, om ergere verbranding te voorkomen! Beneden de dam zijn een aantal picknickplaatsen ingericht waar we ook nog even in de rivier kunnen poedelen. Dat koelt lekker af. Ik laat het zwemmen maar even voor wat het is want achter de dam staat een verradelijke stroming. We rijden terug over de route 13 (zeg maar de highway tussen Vang Vieng en Vientiane). Dat gaat een stukkie sneller. In Viang vieng en hier in Vientiane is het echt reuze warmer! 's nachts slapen we beide slecht door de warmte, zelfs met een fan aan! Aan airco wil ik al helemaal niet beginnen, want dan kunnen we overdag niet meer tegen de warmte en doe je eigenlijk niets meer!
|
|
|
|
|
|
23.03.2004 - dagje Vientiane
Beetje uitslapen, en dan ga ik (rob) op mijn gemakkie richting een broodjes zaak om ons ontbijtje op te halen. Het is hier de lokale specialiteit. Stokbroodje gezond, of met roerei, of met paté. Mmmmm. Op het zelfde adres neem ik direct een 110 cc motortje mee voor 5 dollar per 24 uur. Het is weer verschrikkelijk heet, dus we besluiten pas om 3 uur s'middags op pad te gaan. Beetje rondrijden, en uiteraard naar de That Luang (zie onder). Daarna nog een stukje rondrijden. Het is inmiddels spitsuur. Alles en iedereen gaat van werk en school naar huis. Overal kom je brommertjes en luxe 4x4 auto's tegen. Ineens is het superdruk in Vientiane. Nou, we zien morgen de rest wel en gaan op een pleintje een broodje Shwarma halen. Ja.... we hebben een sharwa tent ontdekt, smullen. Daarna trekken we ons terug voor een ijsje en biertje op ons prive balkon.. De avondmarkt is alweer in volle gang. Ook de bingo man is weer druk in gesprek met zichzelf.....
|
|
|
De That Luang Si Hier is die dan.. De That Luang Si. In de Lonely Planet staat de foto op pagina 145. Maar dan zonder Rob natuurlijk... (hihi). Het was even zoeken naar de juiste instelling en hoek, maar we hebben hem toch gevonden. De echte proffessionele foto is in de ochtend gemaakt, die van ons ergens om 3 uur smiddags! Toch zijn we tevreden over het eindresultaat.
|
|
Brommerstalling tussen de computers S'avonds check ik nog even ons brommertje buiten en vraag aan onze gastheer of het geen kwaad kan dat tie hier staat.. "Zet maar binnen hoor", zegt tie.. Nou ja zeg, daar staat tie dan tussen de computers. "Laat de sleutel maar achter, dan kunnen we hem morgen weer buiten zetten, als je wat later bent ", zegt tie nog. Hij bedoelt natuurlijk "kun je lekker uitslapen"... Wat een ventje zeg.. Gisteren kregen we al spontaan een fles water van hem. Oké, dat kost niet veel, maar het gaat hier om het gebaar... Bij het donker worden gaan we nog een stukje wandelen, richting de Pratuxai.. Dat levert weer spectaculaire beelden op. Tegenover de poort staat een schoolgebouw. Vanmiddag zagen we al tientallen jongeren op brommertjes huiswaarts keren, maar nu lijkt het meer op een ontmoetingsplaats. Het wemelt van de "bromhangjongeren". Enkelen kijken nieuwsgierig naar onze verrichtingen als wij prompt op straat gaan zitten en op ons gemakkie foto's gaan maken |
|
|
|
|
|
|
Arc de Triomphe De Pratuxai (Overwinningspoort) wordt ook wel de Triomfboog of het Monument van de Onafhankelijkheid genoemd. De poort staat aan het einde van de Avenue Lane Xang. Hij is gebouwd naar voorbeeld van de Arc de Triomphe in Parijs en is voorzien van Laotiaanse versieringen. De poort is opgericht om alle gevallen soldaten van alle oorlogen tot aan de revolutie te eren. Vandaar dat hij ook wel anusavari kao, het Oude Monument, wordt genoemd. We zijn er speciaal s'avonds voor de foto naar toe gelopen. En, dit was nog afzien, want het bleef warm en benauwd. |
|
|
|
|
|
|
24.03.2004 - Laatste dag Vientiane Vanavond vetrekken we per nachtbus naar Hanoi, Vietnam. We nemen het er dus s'morgens nog even van. Pas om 11 uur gaan we luchen en gaan we het het brommertje op pad naar het bekende Boeddhapark Boeddhapark De tuin van Xiang Khouane, 26 km van Vientiane, ligt in een bos langs de Mekong en werd dank zij giften van gelovigen in 1969 en 1970 door de monnik Boun Leun aangelegd. De tempels en beelden doen denken aan een boeddhistisch Disneyland.
|
|
|
|
Nachtbus naar Hanoi Je betaald niets, dus je krijgt niets, hebben we vaak gehoord. We hebben bij ons guesthouse voor 2 x 18 dollar een busticket geboekt naar Hanoi. Een rit van 22 uur. zeggen ze. Krap om half 6 s'avonds worden we opgehaald met een luxe wagen om vervolgens 3 straten verder weer afgezet te worden. Dan komt er rond 19.00 uur een bus voorbij die doorrijd tot de volgende kruising. "Hanoi bus", roept iemand en wijst naar de bus verderop in de straat. Het laadruim zit al vol, dus de tassen moeten de bus in. Ook goed, denken we, want dan kunnen we ze in de gaten houden. Vervolgens rijden we nog zon 2 uur door Vientiane om hier en daar nog mensen op te halen.... Even stoppen hier, even daar. De voorste 4 rijen blijken al "gereserveerd" te zijn... Later blijkt dit in het "vrienden en familie" circuit te zitten. Ik verdenk ze ervan dat in de laadruimtes hun verhuisspullen te zitten. Dan zit de bus vol en worden er voor een 4 tal mensen plastic stoeltjes in het gangpad gezet. Onderweg komt er nog een verwarde backpacker in de bus. Op het moment dat ze hem op zo'n stoeltje plaatsen en daarna nog eens usd 15 dollar durven te vragen, stapt tie maar weer uit.. Handjes de lucht in. Het is nog best een luxe bus. De stoelen kunnen aardig naar achteren en het geluid van de motor is aardig weggewerkt. De bus rammelt niet en ze zetten tijdens het rondje in de stad zelfs de airco aan. Er zitten zo'n 12 backpackers in de bus. De rest van de mensen is Laotiaan of Vietnamees. Er stappen 5 vietnamese heren in. Ze stinken naar de drank, komen rokend de bus binnen, waarbij het direct blauw staat. Als de bus weer rijdt doen ze de raampjes open, waarbij het effect van de airco dus teniet wordt gedaan. Met handen en voeten werk leggen we ze uit dat ze beter de raampjes dicht kunnen doen omdat het dan koeler wordt. Ze begrijpen ons maar niet, waarbij we als laatste poging onze handen de lucht in steken en voor de airco houden. Onmiddelijk gaan 4 handjes de lucht in en begrijpen ze het! Uiteindelijk verlaten we pakweg om 22.00 Vientiane voor de grote rit. Ik vermoed binnen een paar uur aan de grens te zijn. Vergeet het maar. Het is al een zegen dat het grootste gedeelte van de weg geasfalteerd is. We rijden op de route 13 richting het Oosten, Via Pak Kading om de route 8 richting de bordercrossing in Cau Treo, het Vietnamese gedeelte. Het moet ergens rond 4 uur s'nachts zijn geweest als de bus stopt en de Aziaten midden in de nacht in een lokaal restaurant zijn gaan schransen. Het duur nog tot daglicht! (half6 ) voordat de bus weer verder gaat. Op naar de Vietnamese grens !
|
||
|
|
|
|
|
De eerste prijs
voor de |
Corruptie en bureaucratie aan de Vietnamese grens De douane van Vietnam staat bekend om zijn corruptie. Nu is het zo geregeld met je visa dat je précies moet aangeven wanneer je het land in wilt. Later mag altijd, vroeger niet, alleen tellen wel je 30 dagen af. Wij komen officieel 1 dag te vroeg, waarop de ambtenaar glimlachend tegen ons zegt dat wij het land niet inmogen. Je zou hem toch zo door die balie heen trekken. Nu hebben we al het een en ander betaald. 1 dollar voor een gezondheidscertificaat en willen ze bij alle overige mensen 1 dollar per stempel hebben. Nou ja, denk je dan ..ik heb toch al een visa.. Iedereen geeft zwijgend 1 dollar, blij dat ze zijn met een stempel.. Wij krijgen echter ons paspoort maar niet terug, dat wordt zwijgend weggegooid op de balie.. Na 5 minuten vragen we maar eens wat we nu moeten doen... We voelen hem al zitten en dan komt de aap uit de mouw. "Ik mag jullie niet binnen laten, want de regels zijn erg streng", zegt de ambtenaar. "Voor 5 dollar p.p. maak ik wel een uitzondering", zeg tie. Nou, denken we, die kan vanavond weer met zijn vrouw uit eten.. .
|
|
|
Nu volgt deel 2.. De bagage Zelf zijn we inmiddels niemandsland gepasseerd, maar de bus met bagage nog niet. Terug kan niet meer. We hebben een exit stempel van Laos en een Entry stempel van Vietnam. ALs die bus nu omdraait hebben 15 toeristen een probleem.... Gelukkig zien we de bus aankomen. De douane zegt dat de gehele bus leeg moet, de rugzakken gaan door de scanner en 10 douane mensen met snuffelhond bestormen de bus en gaan deze uitgebreid "besnuffelen". Na 2 uren op de grens is alles in orde, liggen de backpacks weer op hun plaats en na wederom een paspoortconrole mogen we verder rijden. Raar maar waar.. het is hier wel een stuk kouder dan in Laos... Opvallend is ook het feit, dan ineens iedereen kan zitten nu de backpackers de bus opnieuw hebben "beladen"... Welcome to Hanoi In Hanoi komt er een jong meisje de bus in en probeert alle toeristen over te halen om met haar mee te gaan naar een nieuw hotel in de oude wijk. Dat lukt ook aardig, want met 2 taxi's rijden we naar het oude centrum. We nemen een mooie kamer met alles erop en er aan voor een "vriendenprijsje"van 7 dollar. Morgen gaan we op onderzoek uit.
|
||
|
