02.04.2004 - Rondje Noord Vietnam

Up
02.05.2005 - Saigon & Mekong Delta
26.04.2004 - De Highlands, Dalat
18.04.2004 - Zuid Vietnam
10.04.2004 - Midden Vietnam
02.04.2004 - Rondje Noord Vietnam
29 03.2004 - Een weekendje in Halong Bay
25.03.2004 - Welkom in Hanoi
achtergrond: Cu - Chi tunnels
Tip: hue - verboden stad
Achtergrond - De Vietnam War



      

2  tm 8 april 2004 

Deze reportage bestaat uit een week touren door Noord Vietnam met een Russische Minsk - 125 cc  motor. Deze hebben we na lang zoeken in Hanoi, gehuurd bij een klein motor shoppie.  Voor 5 dollar per dag krijgen we ook nog een hele lading reserve onderdelen mee. Als dat maar goed gaat. We laten een rugzak achter bij het hostel waar we een aantal dagen hebben overnacht.  Vandaag, 2 april, de dag van vertrek, regent het bakstenen. Hier het verslag van de komende week. Van Hanoi naar Bac ha, Sapa en Lau Chai, en dan retour naar Hanoi via Son La. Onderweg komen we bergen, rijstvelden, bergstammen, veel modder, regen en zelfs een Cobra tegen. 

 

 

onze russische buffalo

De russische Minsk - Een fragment uit het onderhoudsboekje

This manual is about showing you how easy it is to repair you Minsk. If you understand half of it you will be in a strong position to explore North Vietnam......The Minsk is a beast that will get you anywhere. It is made of steel not chrome it prefers to be greased in stead of polished.......At different times the Minsks have been seen hauling up to 15 dogs, three huge pigs, one cow, one buffalo, 7 people. 3 other minsks or 7 bicycles.... They call the bike "con trau gia"  (old buffalo)

 



      

 


hanoi city 

02.04.2004 Regen en drukte in Hanoi

De regen komt met bakken uit de lucht zetten. Af en toe een onweersklap met flitsen. Het is 7 uur s'morgens en we hebben voor een week een motor gehuur. Het is 7 maanden mooi weer voor ons geweest, dus we hebben niets te klagen. We gaan op zoek naar een regenbroek en overlaarsjes en gaan het avontuur aan. Na wat afdingen hebben we het spul voor een mooie prijs.  Nog wat plastic zakken om de rugzak in te doen, en het is droog als we vertrekken.

 

 

Bij het verhuurbedrijf van de motor krijgen we nog wat instructies en wat onderdelen en gereedschap mee. Voor ons wordt het nu echt spannend, want wij zijn echt A-technisch wat motoren betreft.  De motor die hier in Vietnam heel populair is, is de Minsk. Het wordt ook wel het werkpaard genoemd. De monteur bied ons aan om mee te gaan om te tanken en ons de stad uit te loodsen als het weer giga begint te plenzen.  Met tegenzin doet hij een regenjas aan en een petje op, en we kunnen gaan. We merken al snel dat de wegen wel goed zijn, maar een aansluiting naar een andere grotere weg kan een modderpoel zijn. 

 



      

Rijstvelden en zadelpijn

 Dat het geen luxe is op een motor merken we snel aan ons achterwerk maar met zo af en toe een paar minuutjes stoppen is het goed vol te houden.  In Dong Hung aangekomen besluiten we dat het genoeg is geweest voor vandaag. We checken ons in bij een hotel en na wat afdingen krijgen we een 4 persoonskamer met balkon voor 90000 Dong. (kleine 5 euro).

 

Met wat vietnamese woorden vanuit de L.P. en wat handen en voetenwerk gaat het communiceren best. Engels kunnen ze in ieder geval niet. Als Rob de kraan open wil doen om te douchen staat hij even onder stroom. Uiteindelijk kan hij "veilig" gaan douchen onder een loeihete straal. Na een dag van regen en modder doet dat zeker goed. Onze jassen en broeken zijn zelfs aan een douche toe......

Huilen bij het zien van een blanke

In het dorpje zelf is geen tourist te zien. Op de plaatselijke markt is het ook een en al modderbende geworden. We kopen net een nieuwe grote plastic zak voor de rugzak als er plots een 6-jarig kind gigantisch begint te huilen en schreeuwen als we een stapje dichterbij doen. De marktvrouwen om ons heen liggen blauw van het lachen. Het grietje staat echt in de picture en na een foto en wat handjes schudden heeft het meisje eindelijk weer grote nieuwsgierige ogen. In een restaurant  bestellen we in het Vietnamees iets te eten. Hoewel we binnen zitten lijkt toch iedereen in de buurt onze aanwezigheid op te merken en het lege restaurant loopt voller van nieuwsgierige mensen. Een nogal luidruchtige man laat trots horen dat hij geen Engels maar wel Duits spreekt en probeert vragen aan ons te stellen. De vrienden om hem heen, genietend van een bamboo waterpijp, luisteren naar de voor hun vreemde woorden. Er zijn maar al te nieuwsgierig wat er gevraagd en gezegt word. Na het eten glippen we er snel tussen uit en gaan terug naar ons hotel.

 



      

 

 

03.04.2004 - richting Bac Ha

De dag begint weer vroeg voor ons en gelukkig kan mijn jas nog even drogen in de wind. We zijn al aardig op weg, en we hopen de Bac Ha Market  te halen, en misschien nog wel de Can-Cau market. Van de worldtrippies hebben we deze tip gekregen, dus we zijn reuze benieuwd. 

De eerste kilometers op de motor zijn vlakke wegen, maar als Bac Ha staat aangegeven gaan we de bergen in. De mooie bergen vol groene terrassen en de dieptes om ons heen geven formidabele uitzichten. We gaan flink stijgen en de motor moet ook flink werken. Een motorrijder haalt ons in. Hij geeft een teken dat we hem kunnen passeren en zet een reuze glimlach op.
grrrr.

 

In het dorp zoeken we eerst een hotel. De meeste mensen lopen hier met traditionele kleding. Het ziet er fleurig uit. We kiezen een hotel tegenover de markt om een goed zicht te krijgen op alle mensen. Vooral de Flower H'mong hilltribes komen hier voor en eigenlijk alleen de vrouwen zijn zo apart gekleed. Als we op de markt lopen is er eigenlijk niet veel aan. Morgen, zondag moet het super zijn. De Can Cau market is op zaterdag, maar diet gaan we niet meer halen.

You order Now ?

Half 7 wordt het donker en bestellen we iets te eten bij het restaurant van het hotel. Rob besteld het eten maar de serveerster begrijpt er geen hout van. Voor het gemak schrijft hij de gerechten en het drinken op. De glazen staan al snel op tafel, maar het eten laat op zich wachten. Na een uur neemt Rob een kijkje in de keuken en de vrouw meent met ons eten bezig te zijn. Anderhalf uur zitten we nu al aan tafel, en nog steeds niets van eten gezien! Eindelijk komt de serveerster weer op ons af lopen... met de menukaart! "You want to order now?" vraagt ze. Rob schiet lichterlijk uit zijn vel

We laten het eten nu maar naar de kamer brengen. Als extra krijgen we 4 banaantjes die wel op de rekening geschreven staan...

 



      

04.04.2004 - De zondagse Bac Ha Markt

Om 7 uur staan we willen vroeg de markt meemaken en 's middagss rijden we door naar Sapa. Met een slaperig hoofd doet Rob de lamp aan. Eigenlijk wil ik me nog een keertje omdraaien maar stiekum doe ik mijn ogen open en zit gelijk rechtop in bed en ben nog nooit zo snel wakker geweest volgens mij. Hoog aan de muur zit een hele grote spin van zeker 12 centimeter! Hij zit heel stil, en gelukkig maar...
Snel roep ik Rob die gelijk zijn fototoestel en telelens pakt, terwijl ik de snelste vluchtweg naar de buitendeur bedenk. Als de spin zich achter de gordijnen verstopt krijg ik rillingen door mijn lijf en vind Rob het tijd om actie te ondernemen. Hij jaagt het gevaarte naar de vloer waar hij hem met zijn slipper met de grond gelijk maakt. Schuift het gesplashte dier onder de bank en we maken dat we wegkomen naar de markt.

 

Bac Ha markt

De hele markt is gekleurd door de fele kleuren van de vrouwen. Iedereen loopt op slippertjes en wast af en toe hun voeten in een modderplas. Eindelijk houdt de regen op en de plastic jassen gaan uit. Vrouwen lopen met baby's op hun rug die ze vastmaken met zelfgemaakte tassen. Andere vrouwen dragen manden die als rugzakken op hun rug zitten, vol met koopwaar.

Op de markt is een groenten gedeelte waar verschillende kraampjes hun groenten aan de man willen brengen. Ook is er een gedeelte waar de zelfgemaakte rijstewijn verkocht wordt. En een eigen plek voor de tabak voor de waterpijpen. Een kledingwijkje en een dierenwijk! Hier wordt het grote plein voor gebruikt. Buffaloes en varkens staan te vechten voor hun leen. Kleine puppy's staan te trillen op hun pootjes, kippen zitten te vechten om een plekje in de veel te kleine hokjes. En de mannen zijn aan het onderhandelen over de prijzen. Om half 11 komen de touristenbussen al aanzetten en wordt het een nog drukkere boel. We kopen nog een zelfgemaakte tas en we laten deze kleurige en echt authentieke markt achter ons om naar Sapa te rijden.

Broodje Pindakaas

Het blijft vandaag verder droog. Mensen zwaaien naar ons als we voorbij rijden. Eerst moeten we een stukje berg afwaards om daarna te moeten klimmen om Sapa te kunnen bereiken. Doordat we in de bergen rijden blijven de uitzichten waanzinnig. De landschappen zijn groen door de vele regenval. Als we een stadje bereiken zien we Chineese tekens aan de overkant van de rivier. We zitten nu in Lao Chai waar de grensovergang naar China is. We halen een broodje op de markt en smeren die zelf met pindakaas en eten langs de kant van de weg ons luxe broodje op.Heerlijk om even niet in een restaurant te hoeven eten... Alle Vietnameese ogen zijn op ons gericht. Onderweg zien we 2 keer een klein slangetje op de weg bewegen... Rill rill!

 



      

   


rice fields in de bergen van sapa

Bestorming in Sapa

Als we in Sapa aankomen stoppen we even om op de kaart te kijken waar we ons bevinden.De eerste vrouw legt al snel haar visitekaartje op ons boek. We hebben van andere reizigers een tip gekregen en hebben niet echt intresse in haar hotel. Als we haar afwijzen staan er al snel 6 mensen om ons heen om te dringen met hun visitekaartje. Ze wijzen ons de verkeerde weg in om gelijk even naar hun hotel te kunnen kijken. Als we de motor starten en wegrijden druipen ze eindelijk af. Naar het hotel toe staan er nog verschillende mensen te zwaaien voor hun hotel. Als de motor eindelijk stil staat komen er 2 jonge meiden op ons af gelopen. "What's your name?" "Where are you come from?" Het zijn Vu en Zi, en ze lijken heel geÏnterresseerd. Ook hun zijn gekleed in Traditionele kledij. Een uurtje later horen we door de straten van Sapa: "Hé Jacky!" "You buy something from me tomorrow?": zeggen Vu en Zi.
Eigenlijk is iedereen zo in Sapa, maar hun pakken het nog persoonlijk aan...

 

05.04.2004 Op de motor door de modder

Het verkennen van de stad staat op het programma. Langs het hotel zien we hele groepen mensen de weg aflopen. We besluiten hetzelfde pad met de motor te rijden. Vannacht heeft het flink geregent, maar nu is het schitterend weer. De weg begint met asfalt, maar al snel houdt zelfs een regenpak het niet meer...
De modder vliegt ons om de oren en de motor slipt en zakt zo af en toe weg. We gaan berg afwaarts en we hebben een schitterend uitzicht op de terrassen en hard werkende mensen en koeien, die de modder terrassen aan het ploegen zijn. Na 9 kilometer komen we aan in Ta Phin. Met modder bevuilde Jeeps staan te wachten. Wij gaan met een smalle lange brug het water over en worden overvallen door de dorpelingen. De ene komt met tasjes aan en de ander met oorbellen. Een groep wandelaars komt aanlopen richting de Jeeps en de sieraden en tasjes stormen nu op hun af. Het modderpad was al erg, maar nu hebben de banden helemaal geen grip meer, en we besluiten om terug naar Sapa te gleiden... Om het parkoer iets moeilijker te maken komt er in now time een dichte mist op en de uitzichten zijn gelijk verdwenen. 's Middags gaan we naar de Sapa-market, maar die valt ons gelijk tegen. De Bac Ha market is onvergetelijk...

 



      

06.04.2004 - Paspoort mee ?

We vertrekken vroeg vanuit Sapa als Rob opmerkt dat we onze paspoorten vergeten zijn! Gelukkig hebben we nog maar 3 kilometer gereden... Hier in Vietnam moeten de hoteleigenaren de toeristen gegevens aan de politie doorgeven, en hebben daarvoor de paspoorten enige tijd nodig. We rijden weer bergopwaards en al snel komen we bij de beroemde Thac Bac waterval. Dat dit een toeristische trekpleister is wordt ons snel duidelijk, het staat langs de kant van de weg vol met kraampjes en toeristen die zich per Jeep laten rondrijden. 

 

 

Cobra valt onze motor aan

De mist komt steeds sneller te voorschijn en als we de hoogste pass, de tram ton pass, zien we totaal niets van het uitzicht! Het begint ook flink te waaien en het is koud. Soms lijkt het totaal opgeknapt, en 2 minuten later waait de wind de mist weer het dal in en zien wij ook geen hand meer voor ogen. Het landschap veranderd van spectaculaire watervallen naar grillige bergen, groene beboste bergen en kleine smalle bergtoppen. Ook naderen we de hoogste berg van Vietnam, de fANSIPAN. Een paar kilometer verder lijkt hetweer maanlandschap en daarna weer een wilde rivier. Elke paar kilometer is omgeving anders en we kijken onze ogen uit. We komen weer in de bewoonde wereld. Kinderen die met baby's op hun rug met andere kinderen spelen, vrouwen die op de terrassen aan het werk zijn, mannen die een waterpijp aan het roken zijn en een jongen die op de rug van een stier zit. Heel stoer met 2 benen aan 1 kant. Als we stoppen om een foto te maken kijkt hij heel schuw, en rent snel weg om zich te verstoppen achter een te dunne paal langs de weg. De stier slenterd wat rond in de berm. We rijden de jongen maar voorbij en ik zwaai nog even. Als we ver genoeg zijn zwaait de jongen toch terug. We rijden weer flink bergafwaads als we worden ingehaald door een andere motorrijder. 

Vlak voor ons zien we iets heel groots over de weg bewegen. Rob staat op zijn rem en komt 2 meter voor een joekel van een slang tot stilstand. De andere jongen rijdt hen voorbij en de 2,5 meter lange cobra voelt zich bedreigd en steekt zijn kop de lucht in om zich breed te maken en klaar om aan te vallen. Rob en ik dribbellen moeizaam met de motor achteruit als de cobra ons nog even 1 meter achterna komt! Ons hart klopt in onze keel, Rob weet de motor om te draaien en we scheuren weg. De slang geeft het gelukkig op en gaat de berg in.......

We zien de kans em snel voorbij te scheuren en we zien dat de andere motorrijder op ons heeft gewacht. Met bonkend hart rijden we weer verder en houden de weg nog beter in de gaten. We nemen snel een pauze in het dorpje, kunnen we weer op adem komen… 

Vietnamees Voetbal

Bij een stalletje kopen we een cola De t.v. staat hard aan en de mannen kunnen maar moeilijk bij het beeldbuis weglopen. Ze bieden ons een plekje aan onder het zeil om naar de voetbal wedstrijd te kijken. Het ene team heeft een blauw shirt en het andere een witte. Het blijft Thailand-Vietnam te zijn. Toevallig hebben de 2 toeschouwers ook die kleuren shirts aan, en als we dat vergleiken met de landen is de man met het blauwe shirt iets minder blij. En de man met het witte shirt zit met een big-smile! Ze kunnen geen engels maar met wijzen begrijpen ze alles, wat kan het leven toch simpel zijn. Bij Lai Chau aangekomen hebben we als huisdier een gecko in de kamer. Alles beter dan een slang of een spin… De hele nacht hebben we wel blaffende honden, als we 's nachts van kamer wisselen is het iets beter. 

 



      

 


lachen om de helm....

07.04.2004 - Broodje ei graag.......

We worden al vanzelf vroeg wakker, en dat terwijl we normaal geen vroege vogels zijn. En dat is gelijk te merken want we missen een afslag waardoor we flink moeten omrijden. Het is mooi weer en de omgeving is prachtig, dus we geven er weinig om. Als we in Dien Bien Phu aankomen halen we bij een kraampje wat te drinken. Hoewel het geen restaurant is vragen we of ze "Banh mi trung op la" hebben. Onze uitspraak is blijkbaar raar want ze trekken een raar gezicht. Het stalletje staat nu al vol met mensen die ook nieuwsgierig zijn geworden. 

 

We laten de mensen de lonely planet (LP) zien en wijzen aan wat we willen eten, en vragen of ze dat in huis hebben. Plots begint iedereen te lachen en het blijkt dat we de 'a' als een 'e' uit moesten spreken! De vrouw laat een eitje zien, en we worden al bang dat ze een rauw ei op brood gaat doen! We wijzen snel een pan aan om het eitje te bakken. 5 minuten later krijgen we een klein schoteltje met een gebakken ei en eetstokjes, maar het brood is niet goed over gekomen, dat hebben ze niet! We liggen onder de tafel van het lachen. 

Good Lucky

De dochter spreekt 3 woorden engels en probeerd wat in de LP te lezen, kort daarna begrijpt ze dat ze brood moet halen en hebben we toch nog een stokbroodje met een koud gebakken eitje. Na wat oefenen van onze Vietnameese uitspraak en het meisje d'r engels gaan we er weer vandoor. Spontaan zegt het grietje:"Good Lucky" Wij herhalen haar woorden en zeggen blij gedag. Na een uurtje zien we een paaltje langs de weg: Hanoi 404 kilometer. Rob stopt de motor om er een foto van te maken. In een moddersloot maakt een vrouw slablaadjes 'schoon'. Ze begint heel hard te lachen en Rob maakt gelijk ook een foto van haar. Ze roept wat naar haar vriendinnen op het land en als Rob de foto laat zien aan de vrouw komen haar vriendinnen aanrennen. Verderop in het land zijn ze ook wakker geworden en komen ook onze kant op rennen, 2 fietsers stoppen ook bij ons en in een mum van tijd staan er 25 Vietnamezen rond Rob. De ene zit te geinen met een rondlopende kip en houdt het beest bij haar gezicht voor een gekke foto, de ander doet Rob zijn helm op haar hoofd en iedereen trekt de liefste glimlach voor de foto's, en giebelen maar. 

Na een lange reisdag komen we aan in Son La. Het eerste hotel zit vol, het 2de hotel zit ook vol, en als we weg gaan blijkt hij wel een kamer te hebben en ik neem een kijkje.

 



      

slapen in washok 

Het blijkt de grote zolderkamer te zijn die voor de familie als washok gebruikt wordt. Ze durven er zelfs nog 5 euro voor te vragen! We willen net verder zoeken als hij toch een "normale" kamer over blijkt te hebben. Rob loopt met de eigenaar mee, maar het hok blijkt 10 dollar te zijn terwijl je er je kont niet kan keren. We stappen op de motor en zoeken verder.  Als het even kan willen we niet boven de 7 dollar (6 euro) uitkomen, en eigenlijk kunnen we daar altijd goede kamers voor krijgen, meestal zelfs met een tv.  Nog 3 hotels blijken vol te zitten en de 4de vraagt 15 dollar voor een hokje terwijl zijn tv beneden zo hard staat dat we de man nauwelijks kunnen verstaan.

 

 


ons washokje 

We besluiten maar terug te gaan naar het washok en na wat afdingen mogen we er voor 4 euro slapen. De vrouw des huizes haalt haar was nog even weg en spoelt de wc door en ons plekje is gereed.... Het is knoerhard beginnen te regenen en het kan ons allemaal niets meer schelen. Het was een zware dag en we willen alleen nog maar slapen. De eigenaar wil dat we meteen betalen, en we hoevenniet eens ons paspoort af te geven! Die man stopt ons geld natuurlijk direct in zijn broekzak.

 



      

08.04.2004 - De motor stopt er mee....

Na een nacht vol regen, onweer en flitsen, regent het nu nog. We vertrekken weer vroeg. Als we de straat uit zijn, zijn onze kleren al doorweekt door de regenpakken heen. Na 5 uren rijden door de bergen hebben we pas 110 km afgelegd. We hebben het ijskoud en de motor stopt er plots mee..... Het is net opgehouden met regenen. Jac pakt de truien terwijl Rob aan alle snoertjes van de motor trekt en uiteindelijk de bougie gaat verwisselen.

 

Toen we 16 jaar waren hadden Rob en ook ik een Puch Maxi.... en de bougie hadden we allebei wel eens schoon gemaakt, maar dat is echt het enige wat we van de brommer afwisten. Als Rob klaar is met de operatie start de motor in 1 keer. Trots als we zijn geven we de motor een knuffel en praten even lief tegen hem, en rijden weer snel richting Hanoi. Onderweg hebben we nog iets gegeten in een restaurantje.  Er staat een motor binnen in de kamer. Als een slapende man met brommer en al van de weg raakt wordt de motor in het restaurant gestart waar wij net onze noodles aan het eten zijn. Plots zijn we nog maar met zijn tweeen.. Een kind met een baby op haar rug gaat ook nog even bij het ongeluk kijken.  

Eindelijk Hanoi in zicht

S'avonds, net voor het donker rijden we Hanoi binnen.  Rob rijdt rustig door de hoofdstraten terwijl ik op mijn gemakkie op zoek ga naar de juiste lokatie. Wat een mierenhoop.  2 uren later zitten we achter de salade en Pizza.  Dit tripje was 1200 kilometer en we willen meer.

Vrijdag 09.04.2004 Relaxen in Hanoi 

De nieuwe motor wordt voor ons klaargemaakt, zelfs met rekken aan de zijkanten zodat onze backpacks er kunnen staan. Regenbroek is stuk, dus moeten we nog een nieuwe regelen. En plastic zakken voor de backpacks. En nee.. we zijn geen koeriers bedrijf begonnnen.  Lees verder op de volgende pagina's 

 

Achtergrond informatie :

  • Sapa :Hier kun je ook veel trekkings regelen. Zo kun je veel bergdorpjes bezoeken. Jammer is wel dat hier te veel touristen komen. De mensen zijn erg opdringerig. Ze vragen constant of je iets wil kopen.

  • Bac Ha : weekendmarkt op zondag. Deze is stukken leuker dan die van Sapa.

  • Motorhuur : usd 5 dollar per dag.... vanuit Hanoi.
    Je kunt een Russische Minks huren bij . 
    Cuongs Motorbike Adventure, in Hanoi 
    cuongminsk@yahoo.com, 04.9261534
    Lokatie : old quarter, 1 Luong Ngoc Quyen

 

 

 

 

 


De site van Rob en jacky - gek op reizen.. 
Copyright © 2003 - 2008 [rugzakreis.nl]....  - laatste wijziging : 24 augustus, 2008 .

"One Life... Live it "

Hotlinks op deze site : 





Reisverzekeringen, hypotheken,  sparen, 

Click here for the Buff Sitemultifunctionele
sjaaltjes

notarissen


Outdoor kleding sinds  1976...