
|
|
|
2 tm 8 april 2004
Deze reportage bestaat uit een week touren door Noord Vietnam met een
Russische Minsk - 125 cc motor. Deze hebben we na lang zoeken in
Hanoi, gehuurd bij een klein motor shoppie. Voor 5 dollar per dag
krijgen we ook nog een hele lading reserve onderdelen mee. Als dat maar
goed gaat. We laten een rugzak achter bij het hostel waar we een aantal
dagen hebben overnacht. Vandaag, 2 april, de dag van vertrek, regent
het bakstenen. Hier het verslag van de komende week. Van Hanoi naar Bac
ha, Sapa en Lau Chai, en dan retour naar Hanoi via Son La. Onderweg komen
we bergen, rijstvelden, bergstammen, veel modder, regen en zelfs een Cobra
tegen.
|
|
onze russische
buffalo |
De russische Minsk - Een fragment uit het
onderhoudsboekje This
manual is about showing you how easy it is to repair you Minsk. If
you understand half of it you will be in a strong position to
explore North Vietnam......The Minsk is a beast that will get you
anywhere. It is made of steel not chrome it prefers to be greased in
stead of polished.......At different times the Minsks have been seen
hauling up to 15 dogs, three huge pigs, one cow, one buffalo, 7
people. 3 other minsks or 7 bicycles.... They call the bike
"con trau gia" (old buffalo)
|
|
|
|
|

hanoi city
|
|
02.04.2004 Regen en drukte in Hanoi
De regen komt met bakken uit de lucht zetten. Af en toe een onweersklap
met flitsen. Het is 7 uur s'morgens en we hebben voor een week een motor
gehuur. Het is 7 maanden mooi weer voor ons geweest, dus we hebben niets
te klagen. We gaan op zoek naar een regenbroek en overlaarsjes en gaan het
avontuur aan. Na wat afdingen hebben we het spul voor een mooie
prijs. Nog wat plastic zakken om de rugzak in te doen, en het is
droog als we vertrekken.
|
Bij het verhuurbedrijf van de motor krijgen we nog wat instructies en wat
onderdelen en gereedschap mee. Voor ons wordt het nu echt spannend, want
wij zijn echt A-technisch wat motoren betreft. De motor die hier in
Vietnam heel populair is, is de Minsk. Het wordt ook wel het werkpaard
genoemd. De monteur bied ons aan om mee te gaan om te tanken en ons de
stad uit te loodsen als het weer giga begint te plenzen. Met
tegenzin doet hij een regenjas aan en een petje op, en we kunnen gaan. We
merken al snel dat de wegen wel goed zijn, maar een aansluiting naar een
andere grotere weg kan een modderpoel zijn.
|
|
|
|
Rijstvelden en zadelpijn
Dat het geen luxe is op een motor merken we snel aan ons achterwerk maar
met zo af en toe een paar minuutjes stoppen is het goed vol te
houden. In Dong Hung aangekomen besluiten we dat het genoeg is
geweest voor vandaag. We checken ons in bij een hotel en na wat afdingen
krijgen we een 4 persoonskamer met balkon voor 90000 Dong. (kleine 5
euro).
|
|

|
Met wat vietnamese woorden vanuit de L.P. en wat handen
en voetenwerk gaat het communiceren best. Engels kunnen ze in ieder
geval niet. Als Rob de kraan open wil doen om te douchen staat hij even
onder stroom. Uiteindelijk kan hij "veilig" gaan douchen onder
een loeihete straal. Na een dag van regen en modder doet dat zeker goed.
Onze jassen en broeken zijn zelfs aan een douche toe......
Huilen bij het zien van een blanke
In het dorpje zelf is geen tourist te zien. Op de
plaatselijke markt is het ook een en al modderbende geworden. We kopen
net een nieuwe grote plastic zak voor de rugzak als er plots een 6-jarig
kind gigantisch begint te huilen en schreeuwen als we een stapje
dichterbij doen. De marktvrouwen om ons heen liggen blauw van het
lachen. Het grietje staat echt in de picture en na een foto en wat
handjes schudden heeft het meisje eindelijk weer grote nieuwsgierige
ogen. In een restaurant bestellen we in het Vietnamees iets te
eten. Hoewel we binnen zitten lijkt toch iedereen in de buurt onze
aanwezigheid op te merken en het lege restaurant loopt voller van
nieuwsgierige mensen. Een nogal luidruchtige man laat trots horen dat
hij geen Engels maar wel Duits spreekt en probeert vragen aan ons te
stellen. De vrienden om hem heen, genietend van een bamboo waterpijp,
luisteren naar de voor hun vreemde woorden. Er zijn maar al te
nieuwsgierig wat er gevraagd en gezegt word. Na het eten glippen we er
snel tussen uit en gaan terug naar ons hotel.
|
|
|
|
|
|
03.04.2004 - richting Bac Ha
De dag begint weer vroeg voor ons en gelukkig kan mijn jas nog even
drogen in de wind. We zijn al aardig op weg, en we hopen de Bac Ha
Market te halen, en misschien nog wel de Can-Cau market. Van de
worldtrippies hebben we deze tip gekregen, dus we zijn reuze
benieuwd.
De eerste kilometers op de motor zijn vlakke wegen, maar als Bac Ha
staat aangegeven gaan we de bergen in. De mooie bergen vol groene
terrassen en de dieptes om ons heen geven formidabele uitzichten. We gaan
flink stijgen en de motor moet ook flink werken. Een motorrijder haalt ons
in. Hij geeft een teken dat we hem kunnen passeren en zet een reuze
glimlach op.
grrrr.
|
In het dorp zoeken we eerst een hotel. De meeste mensen lopen hier met
traditionele kleding. Het ziet er fleurig uit. We kiezen een hotel
tegenover de markt om een goed zicht te krijgen op alle mensen. Vooral de
Flower H'mong hilltribes komen hier voor en eigenlijk alleen de vrouwen
zijn zo apart gekleed. Als we op de markt lopen is er eigenlijk niet veel
aan. Morgen, zondag moet het super zijn. De Can Cau market is op zaterdag,
maar diet gaan we niet meer halen.
You order Now ?
Half 7 wordt het donker en bestellen we iets te eten bij het restaurant
van het hotel. Rob besteld het eten maar de serveerster begrijpt er geen
hout van. Voor het gemak schrijft hij de gerechten en het drinken op. De
glazen staan al snel op tafel, maar het eten laat op zich wachten. Na een
uur neemt Rob een kijkje in de keuken en de vrouw meent met ons eten bezig
te zijn. Anderhalf uur zitten we nu al aan tafel, en nog steeds niets van
eten gezien! Eindelijk komt de serveerster weer op ons af lopen... met de
menukaart! "You want to order now?" vraagt ze. Rob schiet
lichterlijk uit zijn vel
We laten het eten nu maar naar de kamer brengen. Als extra krijgen we 4
banaantjes die wel op de rekening geschreven staan...
|
|
|
|
04.04.2004 - De zondagse Bac Ha Markt
Om 7 uur staan we willen vroeg de markt meemaken en 's middagss rijden
we door naar Sapa. Met een slaperig hoofd doet Rob de lamp aan. Eigenlijk
wil ik me nog een keertje omdraaien maar stiekum doe ik mijn ogen open en
zit gelijk rechtop in bed en ben nog nooit zo snel wakker geweest volgens
mij. Hoog aan de muur zit een hele grote spin van zeker 12 centimeter! Hij
zit heel stil, en gelukkig maar...
Snel roep ik Rob die gelijk zijn fototoestel en telelens pakt, terwijl ik
de snelste vluchtweg naar de buitendeur bedenk. Als de spin zich achter de
gordijnen verstopt krijg ik rillingen door mijn lijf en vind Rob het tijd
om actie te ondernemen. Hij jaagt het gevaarte naar de vloer waar hij hem
met zijn slipper met de grond gelijk maakt. Schuift het gesplashte dier
onder de bank en we maken dat we wegkomen naar de markt.
|
|
|
 |
Bac Ha
markt
De hele markt is gekleurd door de fele kleuren van de vrouwen. Iedereen
loopt op slippertjes en wast af en toe hun voeten in een modderplas.
Eindelijk houdt de regen op en de plastic jassen gaan uit. Vrouwen lopen
met baby's op hun rug die ze vastmaken met zelfgemaakte tassen. Andere
vrouwen dragen manden die als rugzakken op hun rug zitten, vol met
koopwaar.
|
Op de markt is een groenten gedeelte waar verschillende
kraampjes hun groenten aan de man willen brengen. Ook is er een gedeelte
waar de zelfgemaakte rijstewijn verkocht wordt. En een eigen plek voor de
tabak voor de waterpijpen. Een kledingwijkje en een dierenwijk! Hier wordt
het grote plein voor gebruikt. Buffaloes en varkens staan te vechten voor
hun leen. Kleine puppy's staan te trillen op hun pootjes, kippen zitten te
vechten om een plekje in de veel te kleine hokjes. En de mannen zijn aan
het onderhandelen over de prijzen. Om half 11 komen de touristenbussen al
aanzetten en wordt het een nog drukkere boel. We kopen nog een
zelfgemaakte tas en we laten deze kleurige en echt authentieke markt
achter ons om naar Sapa te rijden.
Broodje Pindakaas
Het blijft vandaag verder droog. Mensen zwaaien naar ons als we voorbij
rijden. Eerst moeten we een stukje berg afwaards om daarna te moeten
klimmen om Sapa te kunnen bereiken. Doordat we in de bergen rijden blijven
de uitzichten waanzinnig. De landschappen zijn groen door de vele
regenval. Als we een stadje bereiken zien we Chineese tekens aan de
overkant van de rivier. We zitten nu in Lao Chai waar de grensovergang
naar China is. We halen een broodje op de markt en smeren die zelf met
pindakaas en eten langs de kant van de weg ons luxe broodje op.Heerlijk om
even niet in een restaurant te hoeven eten... Alle Vietnameese ogen zijn
op ons gericht. Onderweg zien we 2 keer een klein slangetje op de weg
bewegen... Rill rill!
|
|
|
|

rice fields in de bergen van sapa
|
|
Bestorming in Sapa
Als we in Sapa aankomen stoppen we even om op de kaart te kijken waar
we ons bevinden.De eerste vrouw legt al snel haar visitekaartje op ons
boek. We hebben van andere reizigers een tip gekregen en hebben niet echt
intresse in haar hotel. Als we haar afwijzen staan er al snel 6 mensen om
ons heen om te dringen met hun visitekaartje. Ze wijzen ons de verkeerde
weg in om gelijk even naar hun hotel te kunnen kijken. Als we de motor
starten en wegrijden druipen ze eindelijk af. Naar het hotel toe staan er
nog verschillende mensen te zwaaien voor hun hotel. Als de motor eindelijk
stil staat komen er 2 jonge meiden op ons af gelopen. "What's your
name?" "Where are you come from?" Het zijn Vu en Zi, en ze
lijken heel geÏnterresseerd. Ook hun zijn gekleed in Traditionele kledij.
Een uurtje later horen we door de straten van Sapa: "Hé Jacky!"
"You buy something from me tomorrow?": zeggen Vu en Zi.
Eigenlijk is iedereen zo in Sapa, maar hun pakken het nog persoonlijk
aan...
|
05.04.2004 Op de motor door de modder
Het verkennen van de stad staat op het programma. Langs het hotel zien
we hele groepen mensen de weg aflopen. We besluiten hetzelfde pad met de
motor te rijden. Vannacht heeft het flink geregent, maar nu is het
schitterend weer. De weg begint met asfalt, maar al snel houdt zelfs een
regenpak het niet meer...
De modder vliegt ons om de oren en de motor slipt en zakt zo af en toe
weg. We gaan berg afwaarts en we hebben een schitterend uitzicht op de
terrassen en hard werkende mensen en koeien, die de modder terrassen aan
het ploegen zijn. Na 9 kilometer komen we aan in Ta Phin. Met modder
bevuilde Jeeps staan te wachten. Wij gaan met een smalle lange brug het
water over en worden overvallen door de dorpelingen. De ene komt met
tasjes aan en de ander met oorbellen. Een groep wandelaars komt aanlopen
richting de Jeeps en de sieraden en tasjes stormen nu op hun af. Het
modderpad was al erg, maar nu hebben de banden helemaal geen grip meer, en
we besluiten om terug naar Sapa te gleiden... Om het parkoer iets
moeilijker te maken komt er in now time een dichte mist op en de
uitzichten zijn gelijk verdwenen. 's Middags gaan we naar de Sapa-market,
maar die valt ons gelijk tegen. De Bac Ha market is onvergetelijk...
|
|
|
|
06.04.2004 - Paspoort mee ?
We vertrekken vroeg vanuit Sapa als Rob opmerkt dat we onze paspoorten
vergeten zijn! Gelukkig hebben we nog maar 3 kilometer gereden... Hier in
Vietnam moeten de hoteleigenaren de toeristen gegevens aan de politie
doorgeven, en hebben daarvoor de paspoorten enige tijd nodig. We rijden
weer bergopwaards en al snel komen we bij de beroemde Thac Bac waterval.
Dat dit een toeristische trekpleister is wordt ons snel duidelijk, het
staat langs de kant van de weg vol met kraampjes en toeristen die zich per
Jeep laten rondrijden.
|
|
|
Cobra valt onze motor aan
De mist komt steeds sneller te voorschijn en als we
de hoogste pass, de tram ton pass, zien we totaal niets van het uitzicht!
Het begint ook flink te waaien en het is koud. Soms lijkt het totaal
opgeknapt, en 2 minuten later waait de wind de mist weer het dal in en
zien wij ook geen hand meer voor ogen. Het landschap veranderd van
spectaculaire watervallen naar grillige bergen, groene beboste bergen en
kleine smalle bergtoppen. Ook naderen we de hoogste berg van Vietnam, de
fANSIPAN. Een paar kilometer verder lijkt hetweer maanlandschap en daarna
weer een wilde rivier. Elke paar kilometer is omgeving anders en we kijken
onze ogen uit. We komen weer in de bewoonde wereld. Kinderen die met
baby's op hun rug met andere kinderen spelen, vrouwen die op de terrassen
aan het werk zijn, mannen die een waterpijp aan het roken zijn en een
jongen die op de rug van een stier zit. Heel stoer met 2 benen aan 1 kant.
Als we stoppen om een foto te maken kijkt hij heel schuw, en rent snel weg
om zich te verstoppen achter een te dunne paal langs de weg. De stier
slenterd wat rond in de berm. We rijden de jongen maar voorbij en ik zwaai
nog even. Als we ver genoeg zijn zwaait de jongen toch terug. We rijden
weer flink bergafwaads als we worden ingehaald door een andere
motorrijder.
Vlak voor ons zien we iets heel groots over de weg bewegen.
Rob staat op zijn rem en komt 2 meter voor een joekel van een slang tot
stilstand. De andere jongen rijdt hen voorbij en de 2,5 meter lange cobra
voelt zich bedreigd en steekt zijn kop de lucht in om zich breed te maken
en klaar om aan te vallen. Rob en ik dribbellen moeizaam met de motor
achteruit als de cobra ons nog even 1 meter achterna komt! Ons hart klopt
in onze keel, Rob weet de motor om te draaien en we scheuren weg. De slang
geeft het gelukkig op en gaat de berg in.......
We zien de kans em snel voorbij te scheuren en we zien dat de andere
motorrijder op ons heeft gewacht. Met bonkend hart rijden we weer verder
en houden de weg nog beter in de gaten. We nemen snel een pauze in het
dorpje, kunnen we weer op adem komen…
Vietnamees Voetbal
Bij een stalletje kopen we een cola De t.v. staat hard aan en de
mannen kunnen maar moeilijk bij het beeldbuis weglopen. Ze bieden ons een
plekje aan onder het zeil om naar de voetbal wedstrijd te kijken. Het ene
team heeft een blauw shirt en het andere een witte. Het blijft
Thailand-Vietnam te zijn. Toevallig hebben de 2 toeschouwers ook die
kleuren shirts aan, en als we dat vergleiken met de landen is de man met
het blauwe shirt iets minder blij. En de man met het witte shirt zit met
een big-smile! Ze kunnen geen engels maar met wijzen begrijpen ze alles,
wat kan het leven toch simpel zijn. Bij Lai Chau aangekomen hebben we als
huisdier een gecko in de kamer. Alles beter dan een slang of een spin…
De hele nacht hebben we wel blaffende honden, als we 's nachts van kamer
wisselen is het iets beter.
|
|
|
|

lachen om de helm....
|
|
07.04.2004 - Broodje ei graag.......
We worden al vanzelf vroeg wakker, en dat terwijl we normaal geen
vroege vogels zijn. En dat is gelijk te merken want we missen een afslag
waardoor we flink moeten omrijden. Het is mooi weer en de omgeving is
prachtig, dus we geven er weinig om. Als we in Dien Bien Phu aankomen
halen we bij een kraampje wat te drinken. Hoewel het geen restaurant is
vragen we of ze "Banh mi trung op la" hebben. Onze uitspraak is
blijkbaar raar want ze trekken een raar gezicht. Het stalletje staat nu al
vol met mensen die ook nieuwsgierig zijn geworden.
|
We laten de mensen de lonely planet (LP) zien en wijzen aan wat we
willen eten, en vragen of ze dat in huis hebben. Plots begint iedereen te
lachen en het blijkt dat we de 'a' als een 'e' uit moesten spreken! De
vrouw laat een eitje zien, en we worden al bang dat ze een rauw ei op
brood gaat doen! We wijzen snel een pan aan om het eitje te bakken. 5
minuten later krijgen we een klein schoteltje met een gebakken ei en
eetstokjes, maar het brood is niet goed over gekomen, dat hebben ze niet!
We liggen onder de tafel van het lachen.
Good Lucky
De dochter spreekt 3 woorden engels en probeerd wat in de LP te lezen,
kort daarna begrijpt ze dat ze brood moet halen en hebben we toch nog een
stokbroodje met een koud gebakken eitje. Na wat oefenen van onze
Vietnameese uitspraak en het meisje d'r engels gaan we er weer vandoor.
Spontaan zegt het grietje:"Good Lucky" Wij herhalen haar woorden
en zeggen blij gedag. Na een uurtje zien we een paaltje langs de weg:
Hanoi 404 kilometer. Rob stopt de motor om er een foto van te maken. In
een moddersloot maakt een vrouw slablaadjes 'schoon'. Ze begint heel hard
te lachen en Rob maakt gelijk ook een foto van haar. Ze roept wat naar
haar vriendinnen op het land en als Rob de foto laat zien aan de vrouw
komen haar vriendinnen aanrennen. Verderop in het land zijn ze ook wakker
geworden en komen ook onze kant op rennen, 2 fietsers stoppen ook bij ons
en in een mum van tijd staan er 25 Vietnamezen rond Rob. De ene zit te
geinen met een rondlopende kip en houdt het beest bij haar gezicht voor
een gekke foto, de ander doet Rob zijn helm op haar hoofd en iedereen
trekt de liefste glimlach voor de foto's, en giebelen maar.
Na een lange reisdag komen we aan in Son La. Het eerste hotel zit vol,
het 2de hotel zit ook vol, en als we weg gaan blijkt hij wel een kamer te
hebben en ik neem een kijkje.
|
|
|
|
slapen in washok
Het blijkt de grote zolderkamer te zijn die voor de familie als washok
gebruikt wordt. Ze durven er zelfs nog 5 euro voor te vragen! We willen
net verder zoeken als hij toch een "normale" kamer over blijkt
te hebben. Rob loopt met de eigenaar mee, maar het hok blijkt 10 dollar te
zijn terwijl je er je kont niet kan keren. We stappen op de motor en
zoeken verder. Als het even kan willen we niet boven de 7 dollar (6
euro) uitkomen, en eigenlijk kunnen we daar altijd goede kamers voor
krijgen, meestal zelfs met een tv. Nog 3 hotels blijken vol te
zitten en de 4de vraagt 15 dollar voor een hokje terwijl zijn tv beneden
zo hard staat dat we de man nauwelijks kunnen verstaan.
|
|

ons washokje
|
We besluiten maar terug te gaan naar het washok en na wat afdingen mogen
we er voor 4 euro slapen. De vrouw des huizes haalt haar was nog even weg
en spoelt de wc door en ons plekje is gereed.... Het is knoerhard beginnen
te regenen en het kan ons allemaal niets meer schelen. Het was een zware
dag en we willen alleen nog maar slapen. De eigenaar wil dat we meteen
betalen, en we hoevenniet eens ons paspoort af te geven! Die man stopt ons
geld natuurlijk direct in zijn broekzak.
|
|
|
|
|
|
08.04.2004 - De motor stopt er mee....
Na een nacht vol regen, onweer en flitsen, regent het nu nog. We
vertrekken weer vroeg. Als we de straat uit zijn, zijn onze kleren al
doorweekt door de regenpakken heen. Na 5 uren rijden door de bergen hebben
we pas 110 km afgelegd. We hebben het ijskoud en de motor stopt er plots
mee..... Het is net opgehouden met regenen. Jac pakt de truien terwijl Rob
aan alle snoertjes van de motor trekt en uiteindelijk de bougie gaat
verwisselen.
|
Toen we 16 jaar waren hadden Rob en ook ik een Puch Maxi.... en de bougie
hadden we allebei wel eens schoon gemaakt, maar dat is echt het enige wat
we van de brommer afwisten. Als Rob klaar is met de operatie start de
motor in 1 keer. Trots als we zijn geven we de motor een knuffel en praten
even lief tegen hem, en rijden weer snel richting Hanoi. Onderweg hebben
we nog iets gegeten in een restaurantje. Er staat een motor binnen
in de kamer. Als een slapende man met brommer en al van de weg raakt wordt
de motor in het restaurant gestart waar wij net onze noodles aan het eten
zijn. Plots zijn we nog maar met zijn tweeen.. Een kind met een baby op
haar rug gaat ook nog even bij het ongeluk kijken.
Eindelijk Hanoi in zicht
S'avonds, net voor het donker rijden we Hanoi binnen. Rob rijdt
rustig door de hoofdstraten terwijl ik op mijn gemakkie op zoek ga naar de
juiste lokatie. Wat een mierenhoop. 2 uren later zitten we achter de
salade en Pizza. Dit tripje was 1200 kilometer en we willen meer.
Vrijdag 09.04.2004 Relaxen in Hanoi
De nieuwe motor wordt voor ons klaargemaakt, zelfs met rekken aan de
zijkanten zodat onze backpacks er kunnen staan. Regenbroek is stuk, dus
moeten we nog een nieuwe regelen. En plastic zakken voor de backpacks. En
nee.. we zijn geen koeriers bedrijf begonnnen. Lees verder op de volgende
pagina's
|
Achtergrond informatie :
-
Sapa :Hier kun je ook veel trekkings regelen. Zo kun
je veel bergdorpjes bezoeken. Jammer is wel dat hier te veel touristen
komen. De mensen zijn erg opdringerig. Ze vragen constant of je iets
wil kopen.
-
Bac Ha : weekendmarkt op zondag. Deze is stukken
leuker dan die van Sapa.
-
Motorhuur : usd 5 dollar per dag.... vanuit Hanoi.
Je kunt een Russische Minks huren bij .
Cuongs Motorbike Adventure, in Hanoi
cuongminsk@yahoo.com,
04.9261534
Lokatie : old quarter, 1 Luong Ngoc Quyen
|
|
|