10.04.2004 - Midden Vietnam

Up
02.05.2005 - Saigon & Mekong Delta
26.04.2004 - De Highlands, Dalat
18.04.2004 - Zuid Vietnam
10.04.2004 - Midden Vietnam
02.04.2004 - Rondje Noord Vietnam
29 03.2004 - Een weekendje in Halong Bay
25.03.2004 - Welkom in Hanoi
achtergrond: Cu - Chi tunnels
Tip: hue - verboden stad
Achtergrond - De Vietnam War



      

Van Hanoi naar Saigon

Noord Vietnam op de motor is ons zo bevallen, dat we bij terugkomst in Hanoi opnieuw een motor hebben gehuurd, nu voor 2 weken. We gaan ermee van Noord naar Zuid rijden.  Ja, echt waar .... Van Hanoi naar Saigon, zo'n 1700 kilometer lang. Deze motor heeft 2 extra dragers, voor onze rugzakken. We zien dat 2 monteurs er de gehele dag mee bezig zijn. Nieuwe banden, kabels en vanalles word uitelkaar gehaald en schoongemaakt.  De eigenaar heeft een broer die in Ho Chi Minh woont. Voor 50 dollar komt hij de motor ophalen en zet hem op de trein terug naar Hanoi. Dat geeft ons mooi de gelegenheid om er op ons gemakkie naar toe te rijden.  Een ander alternatief, de backpackers bus zien wij niet zo zitten. 

 

10.04.2004 - Hanoi -> Vinh 

Vroeg op en snel proberen de stad uit te komen. Jacky gaat om half 8 de straat op om broodjes en verse melk te halen. Dat is het mooie aan Hanoi. In het oude centrum vind je smorgens op elke hoek van de straat broodjes verkopers. Je weet wel, van die kleine knapperige stokbroodjes. Zeker onze favoriet.  Gisteren hebben we in de buurt van het postkantoor, bij een koeriersbedrijf 2 grote, sterke plastic zakken gebietst waar onze rugzakken droog in kunnen worden vervoerd.

 

Na een half uurtje door de stad ontdekken we de Highway nr 1. De centrale snelweg die helemaal van noord naar Zuid Vietnam loopt. Al snel rijden we vol gas ( 70 km!) richting Vinh, ons doel vandaag.  Zo'n 300 km. Vinh is niet zo bijster intressant. We vinden nog een redelijk hotel. Eten is behelpen. Met behulp van ons menutje in de LP nemen we maar weer een soort noodle soupje.

11.04.2004  Vinh -> Dong Hoi. 

Hier hebben we een hele dag voor uitgetrokken want er moeten veel kilometers worden gemaakt. Het plan is om naar de Phong Nha Cave te rijden, 30 km van Dong Hoi.  Er is ook een guesthouse op het terrein aanwezig. Dat is mooi want dan kunnen we morgen vroeg op om een tourtje caving te boeken terwijl onze spullen dan relatief veilig op de kamer kunnen blijven.  Na 5 uur s'middags is dit terrein uitgestorven. De busladingen touristen zijn verdwenen en de lokale restaurantjes vechten bijna om de enige overgebleven touristen (wij dus). We nemen een menutje van 1.5 euro per persoon. We hebben geen idee wat we eten. Na vertaling van een aantal gerechten blijkt het te gaan om : rijst, kip, vis, ei en wat groene bonen... en ook iets wat lijkt op lever, maar dan die taaie versie. Vis is leuk, maar we hebben het toch niet op al die graatjes... 

 



      

 

12.04.2004 - de Vietcong Grotten

Dit moet de grootste cave van Vietnam zijn. Vermoedelijk 250 miljoen jaren gelden ontstaan. De Phong Nha Cave. Ze bestaat uit een "nat" en "droog" gedeelte. Beiden moet je bezoeken met een motorboot. S'morgens om 7 uur, als het park opengaat staan we als een van de eersten aan de kassa. We delen de boot met 3 Vietnamezen. Weer wat geld uitgespaard. Als eerste varen we naar het droge gedeelte. Snel een paar trappen op. Man, wat is dat heavy in de vroege morgen. Inmiddels half 8 en we zweten nu al als otters.

Phong Nha Cave

In 1990 heeft een Britse expeditie de grotten voor een groot gedeelte (35 km!) onderzocht en in kaart gebracht.Ze ontdekten dat de eerste grote hal van 8 kilometer lang is en maar liefst aansluiting heeft tot 14 andere grote grotten. In de moesson tijd kun je hier niet eens in vanwege de hoge waterstand 
Hospitaal en wapenopslag plaats

De zalen in het droge gedeelte zijn enorm. Het verhaal gaat dat de grotten gebruikt zijn als hospitaal en wapenopslagplaats tijdens de Vietnam-American War. Touristisch is het zeker. Busladingen Vietnamezen komen aanzetten. We tellen snel 30-40 boten die heen en weer varen. Na een uurtje in de droge cave varen we met het bootje de ondergrondse rivier in. Gelukkig zetten ze de motor uit en peddelen we rustig de gigantische zalen binnen.  Het National Park staat tegenwoordig op de Unesco Werelderfgoed lijst.  Vrijwel alle zalen die we bezoeken zijn mooi en mysterieus verlicht. Het wemelt van de Stalagmieten en tieten. En dan te bedenken dat hier nog heel veel gangen niet zijn onderzocht!   Duizenden meters ondergrondse passages en waterwegen, en overal gangen en holen. In de 9de 10de eeuw waren deze grotten al in gebruik door Boeddishtische vietnamezen. Het is adembenemend.  Buiten loopt een stuk van de beruchte Ho-Chi-Minh trail. Waar de Vietcong wapens en ammunitie over vervoerde. Grote stukken van dit land zijn door de Amerikanen gebombardeerd.

Om 12 uur rijden we verder, over een nieuw aangelegd stuk highway. Zeg maar een alternatieve route, want in 1.5 uur zien we bijna geen verkeer. Dat gaat nog maar net goed, want ik zit bijna zonder benzine. Inmiddels is het bloedheet buiten. Voordat we eindelijk op de motor zitten, zijn onze t-shirts alweer drijfnat. Het is een stuk leuker om niet op de gewone weg (highway 1) te rijden, maar meer in het binnenland. Bijna geen verkeer, mensen zwaaien naar ons. Blijkbaar vinden ze het hier nog steeds bijzonder om 2 blanken op een motor voorbij te zien scheuren. Als we even stoppen voor een colatje moeten we met handen en voeten uitleggen dat we van Hanoi naar Ho Chi Minh rijden. Wouw... dat is ver.. zeggen ze dan. De meeste jonge meisjes/vrouwen lopen hier met handschoenen aan en zakdoeken voor hun gezicht. Of dat voor de stof of hitte is weet ik niet precies. Ik las in de gids (LP) dat veel vrouwen dit ook doen om bleek te blijven. Een soort ijdelheid dus. 

Vinh Moc Tunnels

We rijden richting de Vinh Moc Tunnels. Tijdens de American oorlog waren er door het verzet langs de kust van Vietnam heel veel tunnels gegraven. Hele dorpen waren door lange ondergrondse tunnels met elkaar verbonden. Je hebt ze ook vlakbij Ho Chi Minh, maar deze locatie, op de grens van de Demilitized zone, zijn intressanter. Omdat ze aan zee liggen, en minder claustrofobisch zijn dan in het Zuiden. 

 



      

Bezoek aan de tunnels

Gebouwd tussen 1965- en 66 vormden deze tunnels de enige bescherming toen de stad Vinh met de grond werd gelijk gemaakt. 1000den meters lang, 3 verdiepingen hoog. Hele families leefden hierin, sommigen wel 3 jaar lang.1700 meter is overgebleven om bezoekers te laten zien in wat voor ontberingen de Vietnamezen moesten overleven.  Dit complex telt 13 ingangen. Er is een gang met 768 meter lengte. Er zijn familierooms (donkere gaten van 2 bij 4  meter) , ziekenbedden, keukens en meetingrooms. We nemen een gids die ons de tunnels laat zien.  

 

Tunnelbabies

Er was zelfs een operatiezaal in de tunnels waar tijdens deze "ondergrondse gevangenschap" 17 babies zijn geboren. Het geheel is erg indrukwekkend. Met al onze vrijheid kunnen we ons niet voorstellen hoe het is om een aantal jaren in ene donkere tunnel te leven. Veel mensen zijn doof en blind in deze tunnels geworden. 

 

Onze russische Minsk doet het nog steeds voortreffelijk. Heuveltje op moeten we regelmatig flink terugschakelen, maar ach, zolang we nog heel veel van die brommertjes met veel snelheid voorbij rijden, blijft het leuk. Na de tunnels scheuren we in een half uur door naar Dong Ha, waar we een 2-sterren hotelletje nemen. Het is er zo stil. Ik denk dat we de enigste gasten zijn.  Het is ons zelfs gelukteen kamer af te dingen naar 15 dollar. Wordt toch wel een nationale sport hoor, beetje afdingen. Alleen voor sommige dingen gaat het langzamer hand vervelen. Bijvoorbeeld als je smorgens de straat op gaat voor een broodje. Altijd moet je overal onderhandelen. Dat gaat de laatste tijd wel een beetje tegenstaan.  Als je niet constant scherp en alert bent (cuppasoup!) wordt je dus grandioos afgelegt. 

 



      


japanse brug in Hoi Ann


Traditionele huizen in Hoi Ann


de vismarkt

13.04.20004 - Richting Hoi Ann.

We slapen dus onderweg in een **hotel (15 dollar!) met bad, teevee en airco.  Gisteren zelfs boven in het restaurant gegeten. Foutje, want dat bleek niet zo bijzonder te zijn. Zowel in het restaurant als hotel zijn we de enigste gasten.  Maar wel lekker rustig en stil op de 4rde verdieping gelegen.

200 km rijden we vandaag. Richting Hoi Ann. Hier gaat het feest beginnen, want we gaan kleding laten maken! Het rijden op de motor gaat best goed. Zolang je met het overige verkeer "mee" rijd gaat het best goed. Die Vietnamezen toeteren wel als een idioot, vaak op plekken waar niemand rijd. Het wordt pas gevaarlijk als er weer eens een lijnbus een vrachtwagen inhaalt. Die lijnbus rijdt dan op de linker weghelft, en seint en toeterd dat Jij opzij moet gaan. Nou, doe het maar, want ze blijven gewoon links rijden. Ook in de bergen is het bloedlink. Inhalen bij onoverzichtelijke bochten is dagelijkse gang van zaken. Soms rijden ze meer links dan rechts.. Fietsers zijn helemaal niet veilig op de highway. Verreweg alle keren dat je als motor of fietser op de weg rijd wordt je zowat gezandstraald door de stofregen die de bouwtrucks achter zich latenals ze met veel geweld voorbij scheuren. Er wordt namelijk overal gebouwd in Vietnam. Als we via de Hai Van pas afzakken richting Danang hebben we schitterende uitzichten over de baai. 20 kilometer later rijden we Hoi Ann binnen. 

 

14.04.2004 - Hoi Ann (pasdag)

Het blijkt dat we op een haar na de M&Mmetjes (Mats en Merel) hebben gemist, die waren hier 2 dagen geleden en zitten nu in Hanoi.  Had wel lachen geweest, want we hebben al een paar weken regelmatig email contact met die jongens.  Ze zijn onlangs heel gelukkig getrouwd op een eiland in Thailand! Die zien we dus later in Nederland nog een keer tijdens hun welkomthuis party.

Wederom verwennen we ons zelf met een mooie grote kamer met airco en ontbijt, voor 15 dollar aan de rand van de rivier midden in het centrum van Hoi Ann. Het zal je niets verbazen dat alles hier draait om de kleding. Het gehele oude centrum zit vol met zijden mini shoppies en fabriekjes.  Jacky stapt het hotel uit om aan de overkant water en cola te kopen. "You buy from me today", vraagt de verkoopster. "Dat doe ik nu toch!", zegt Jacky... Maar ze bedoelt natuurlijk haar kleding.  

Top 4 Hoi Ann

1. Hello ! Hey !
2. You buy from me, come in to my shop for 1 minute and take a look
3. Motorbike?
4. Motorboat?

Pas daarna komen de standaard vragen weer : "where are you from, married, children?". En als je uiteindelijk iets koopt, of past vragen ze na afloop "Now, what do you want more ?"  Soms maken ze een foutje en zeggen "You buy me?". Vanmiddag en vanavond kunnen we de eerste proef stukken gaan passen en ophalen.  Als dit allemaal goed gaat, gaan we nog meer kopen en bestellen. Wat een slecht leven hebben we toch. Om de hoek van de straat is het post kantoor. Je kunt hier een doos kopen, en voor  pakweg 29 dollar kun je 20 kilo naar huis sturen, inclusief verpakking en tape.

Hoi Ann

Hoi Ann was vroeger een van de drukste havensteden van Zuidoost-Azie. Handelaren uit China, Japan, Nederland en zelfs de Portugezen waren hier al in het begin van de 16e eeuw. De invloed van de Chinezen is groot. Er zijn zelfs nog wat oude huizen en gebouwen die je kunt bezichten. Wel prijzig, want om de oude stad met zijn musua en huizen te mogen bekijken moet je 50000 dong pp neerleggen.  Vlak bij ons hotel vinden de vismarkt.  Volgens het personeel van het hotel wordt er al om 500 uur s'morgens vis verhandeld. Naast de vismarkt ligt ook direct de groente -en fruit markt. Daarachter het overige spul. Het is een fantastisch gezicht. Alles krioelt door elkaar heen.  Bootjes, fietsen, karren en schreeuwende viswijven. Buiten de markt in het oude centrum liggen de kleding winkeltjes. 



      

Kleding kopen, en kopen 

De dagen hierna spenderen we meerdere malen aan het kopen van kleding. Het is werkelijk fantastisch. Alles kunnen ze hier op maat maken... en copieren. Jacky bestelt diverse pakjes, waarvan 2 op eigen ontwerp. Zelf laat ik 2 pakken aanmeten. Samen laten we ook nog wat blousen en shirts maken. Het voelt fantastisch om eindelijk iets aan te hebben wat précies past. Zelfs schoenen zitten prima.. Op het postkantoor van Hoi Ann sturen we alles naar Nederland. (Ssttt.  2 dozen vol..) 

My Son

De dag voordat we verder gaan maken we ook nog een excursie naar My Son..  Dit zijn oude terreinen van de vroegere bewoners van dit gebied. Het is de site van het oude Koningkrijk van de Champa. Vroeger een groot religieus centrum geweest. Hier en daar staan nog tempels die minstens 700 jaar oud zijn. Het geheel is verglijkbaar met koningkrijken als Ayutayyah in Thailand, en Angkor in Cambodja. Er zijn zelfs opgravingen gedaan die leiden naar de 4de eeuw na Christus. Jammer dat tijdens de American/Vietnam oorlog veel van deze mooie tempels door de bombardementen zijn verwoest. Voor 4 dollar nemen we een 1/2 dagtour met gids die ons dan weer lekker bezighoud.  Het valt niet echt mee want inmiddels is het bloedjeheet hier. Minstens 35 graden zonder wind. 

 



      

de ruines van My Son

18.04.2004 - Richting Qui Nhon

Van Hoi Ann rijden we naar Quang Ngai waar we overnachten. Ook hier komen niet veel buitenlanders. Veel mensen kijken verbaasd als we hier door de straten lopen. Om de hoek van ons guesthouse vinden we een rijst restaurantje. 

 

lees hier verder in het volgende verslag over de rest van deze monstertocht van Hanoi naar Saigon.

 

Achtergrond informatie :

  • Informatie Hoi Ann kleding
    3 delig mannenpak : tussen 35 en 40 dollar
    2 delig dames pakje : tussen 20 en 30 dollar
    overjas man : 25 dollar
    mooie overhemden : tussen 7 en 10 dollar 
    topjes :vanaf 5 dollar
    stoffen : katoen, kashmir, thai zijden... linnen, wat je maar wilt 

 

 

 

 


De site van Rob en jacky - gek op reizen.. 
Copyright © 2003 - 2008 [rugzakreis.nl]....  - laatste wijziging : 24 augustus, 2008 .

"One Life... Live it "

Hotlinks op deze site : 





Reisverzekeringen, hypotheken,  sparen, 

Click here for the Buff Sitemultifunctionele
sjaaltjes

notarissen


Outdoor kleding sinds  1976...