
|
|
|
27.06.2004 - touren richting Otago en Southland.
In deze provincies ofwel mini continenten gaan we het volgende
bekijken. De Haastpas, Queenstown met al zijn
adrenaline verhogende activiteiten, bungeejumps, dierenparken,
skigebieden. We rijden via Te Anau naar de Milford Sound voor een tochtje over de
fjorden. Hierbij worden we ook nog staande gehouden door een politiewagen.
|
|

mount aspiring nat park
|
Vanaf de Fox Glacier rijden we op de scenic highway 6 richting Haast. We
hadden nog naar Gillespies Beach gewild voor de seal colony en bij lake
Matheson willen stoppen voor een mooie Panorama foto van de gletchers.
Dit heeft geen zin vanwege het verschrikkelijke slechte weer.
Onderweg stoppen we bij Lake Moeraki. Volgens de gids (LP) loopt er een
pad vanaf dit meer richting de zee (Monro Beach) waar rond deze
tijd een colonie Pinguins moet verblijven. De wandeling van
40 minuten is fantastish. Er is een pad gemaakt door een oeroud orgineel
tropisch bos. Overal stroomt water. Alles is groen en vanwege het slechte
weer lijkt het nog donkerder en enger in dit bos. Helaas zien we
geen Pinquins op het strand, wel vervelende sandflies. Deze
beestjes zijn kleiner dan muskieten, en ze bijten je overal waar maar
mogelijk is. Het strand schijnt er overvol mee te zitten in de zomer. 5 km
verder zit Knights Point, een stopover langs de kust met
adembenemende uitzichten over de kust en zee. We schieten niet erg op want
weer een paar kilometer verder zit Ship Creek. Weer zo'n stukje
natuur waar je prachtig kunt wandelen. Helaas wordt het alweer donker, dus
maken we een paar foto's en rijden we verder.
Vanavond Fish and Chips ?
Jacky heeft beloofd dat we vanavond "fish 'n chips" gaan eten
zodra we in Haast city aankomen. Ja hoor. Haast city blijkt
een gehucht met 6 portocabins, 10 huizen, een supermarkt en jahoor een
snackbar.. alleen die is dicht vanwege de winter. Dat wordt dan toch
maar weer koken vanavond (aardappelen met rode kool en een restantje
pasta). We vinden een plekje op de verlaten DOC site aan de
voet van de Haast Pas. Normaal kost je dat slechts 5 nz dollar
pp/per nacht. Maar deze plek is verlaten, ideaal voor ons dus. Weer een
nachtje uitgespaard.
|
|
|
|

net voorbij de haastpas....
|
|
28.06.2004 - De Haast pas en Wanaka
Ons doel vandaag is Wanaka, waar we de mount Iron willen bewandelen,
want klimmen kun je het nauwelijks noemen. De hele nacht heeft het weer
geregend. Zodra we de Haast pas passeren (je kunt het nauwelijks een pas
noemen met zijn 536 meter) klaart het op. We komen dus letterlijk in een
andere provincie.
|
Daarna wordt het een drama. De weg richting Wanaka is zo mooi. Bergen met
sneeuw, het zonnetje door de wolken, schapen in de weilanden. Elke 5
minuten moeten we wel stoppen om foto's te maken. Dat gaat de hele middag
zo door. We rijden inmiddels door het Mount Aspiring National park
met zijn besneeuwde bergen, gletchers, valleien en meren. Bij het naderen
van Wanaka besluiten we om eerst boodschappen te halen en dan door te
rijden naar Queenstown via de hoogste bergweg van New Zealand, de Cardona
pas. Meestal is deze pas ontoegangkelijk vanwege de sneeuwval. Volgens het
informatie centrum is de pas open, ligt er wel sneeuw langs de weg, maar
is de weg s'middags wel goed begaanbaar.
Omdat het nog zo'n mooi weer is en nog redelijk aan de vroege kant
besluiten we de bergweg te nemen. Het blijkt een goed besluit. Al bij het
gehucht Cardona begint het skigebied. Op het hoogste punt staan we
in de sneeuw op een parkeerplaats met mooie uitzichten over de
Remarkables, een van de berggebieden die om Queenstown heen liggen.
Rond 5 uur bereiken we Queenstown. Daar gaan we morgen eens uitgebreid
doorheen lopen. Eerst maar eens een slaapplekje vinden. Na wat heen en
weer rijden komen we uit op een verlaten DOC-site aan de rand van het
meer. We nemen maar aan dat deze plek gratis is want we zien verder
geen voorzieningen. Wel komen er in de avond meer busjes naar
beneden gereden. Heerlijk, vanavond eten we kip met brood. Dat is lekker
makkelijk. De supermarkt New World heeft altijd kant en klaar gegrilde kip
in de schappen liggen.
We hebben vanavond nog veel te doen, zoals alle foto's downloaden en
bekijken.
|
|
|
|
29.06.2004 - Queenstown
We hoeven Queenstown eigenlijk niet eens te beschrijven. De eerste
indruk toen we er gisteren doorheen reden was die van een druk bezocht
wintersport plaatsje. Veel mensen in winterjassen en skis op het dak..
(dat zal in de zomer ongetwijfeld net andersom zijn, zwembroeken en
waterskies). Vandaag slenteren we op ons gemakkie door het centrum.
Het is hier een feesweek "Mid winter party". Vanavond is er
muziek op een grasveld aan de waterkant. Overdag zie je in de straten
verklede mensen lopen en overal staan er standjes.. Na een dag
slenteren langs alle sport, outdoor en aktie winkels hebben we het wel
gezien. Ik heb bij een fotograaf nog een fotoceedeetje gekocht maar dat
blijkt s'avonds een blunder te
zijn. Verderop verkuurt de lokale shop kayaks, mountainbikes en
sneeuwkettingen....
Onze conclusies:
1. Als je hier alles wilt doen ben je een vermogen kwijt.
2. Bij een attractie per dag ben je minstens 30-50 dagen zoet. (al naar
gelang je intresses.)
We gaan nog even lekker fish en chips eten, allebei naar de kapper en
daarna naar het feestterrein. Hier spelen leuke bandjes. We staan toch wel
zo'n 3 uur lekker te swingen. De mensen zijn hier zo anders. Gewoon lekker
spontaan, en aardig. Er wordt hier spontaan meegedanst en gezongen. Geen
aggressie, niet teveel bier maar gluhwein en koffie. Het is alles
wintersport hier.
Uiteraard ontbreken de eetstandjes niet. De mensen hebben echt naar dit
feest toe geleefd. In de lucht dwalen gezichten gemaakt van ballonnen,
sterren en zonnetjes. Iedereen swingt mee.
|
|

|
Queenstown is actiestad.
Je kunt hier bungy-jumpen,
zorben, parasailen, skydiven, speedbootvaren en raften. Daarnaast
organiseren ze tourtjes naar naar de ruige Skippers Canyon en de
spectaculaire fjorden Milford Sound en Doubtful Sound. De stad
heeft ook een gondola. Op de top van Bob's Peak (460m) heb
je een waanzinnig uitzicht over de stad, het Wakatipumeer en
de verderop gelegen bergrug de Remarkables. Het centrum is een
aanschakeling van souvenirwinkels en touroperators. Uiteraard kun
je een bootcruise over het Wakatipumeer maken.
Queenstown biedt vier
mogelijkheden tot bungy-jumpen. Je kunt springen vanaf de
Kawarau Suspension Bridge (45m), de Skippers Canyon Bridge (71m),
de Skippers Canyon Pipeline (102m) en de Nevis Highwire (134m).
We lezen in de gids dat velen
mensen een dubbele baan hebben. Neem nu de lokale
fietsenverhuurder. In de zomer begleidt hij moutainbike tochten en
verhuurd fietsen. En in de winter is tie ski intructeur. De parasollen
gaan in mei naar binnen om plaats te maken voor de ski-rekken.
Over skieen gesproken. De Coronet
Peak (1651m) is een van de beste skigebieden van Nieuw-Zeeland
en biedt skimogelijkheden van juli tot en met september. De top is
per kabelbaan te bereiken. Daarnaast ligt Queenstown aan de voet
van de Remarkables, waar je ook prima kunt skieen |
|
|
|
|
|
|
30.06.2004 Queenstown 2
We slapen op een DOC-site, 12 km buiten de stad (12-mile Delta), lekker
gratis. Wel een waanzinnige site aan het water. We zien meerdere
campervans hier en daar op de site staan. S'morgens na een ontbijtje toast
met kaas en sla gaan we weer richting stad.
Na een cappuccino bij de cafe mac gaan we op weg naar de suspension
bridge. Niet om zelf te jumpen, maar om naar de echte stoere springers te
gaan kijken. Voor NZ$5 (2,5 euro) mogen we een stukkie dichterbij kijken
en een film meemaken voor de voorbereiding van het springen. De angst is
goed af te lezen op de gezichten...
|
1,2,3 Bungee
Alle bungeejump sites in Queenstown zijn
eigendom van A.J. Hackett, de uitvinder van de bungeejump.
Het verhaal gaat dat hij op teevee een documentaire gezien had
waarin mensen van een houten toren afsprongen met aan hun enkels een
elastische liaan. In 1988 besloot deze meneer dit ook een keer te
doen maar dan van de eifeltoren. Hij was direct beroemd. Inmiddels
heeft zijn bedrijf meer dan 50 patenten met betrekking tot het
springen en de technieken hiervan. Hij is er ook niet armer van
geworden. Het eerste en echte centrum voor de sprong, de Kawarau
Suspension Bridge was vroeger (1888) in gebruik door de mijnwerkers.
De brug wordt nu alleen nog maar gebruikt voor het springen. Er is
een heel multi media circus omheengebouwd voorzien van shoppies,
restaurant en een soort theater waar je de sprong een beetje kunt
meebeleven. Zo'n sprong is niet echt goedkoop. Zo'n 125 dollar, maar
je krijgt er dan wel een thirt en video bij. De laatste nieuwe
attractie is een jump van de harbour bridge in Oakland. |
|
|
|
|
Bezoek aan een Dierenpark
Een dierenpark? Ja, we willen niet overdrijven, maar de meeste
actiesporten doen we al in Nederland/Belgie. Bungeejumpen willen we niet
en skieen... daar doen we het niet lang genoeg voor. Paardrijden en
Ballonvaren doen we in Christchurch.
Dus na een uur gaan we naar een dierenpark toe, het 'Deer Park
Heights'. We verwachten een soort kinderboerderij waar we dan met de
campervan door heen mogen rijden. Een kinderboerderij is het zeker, maar
wel 1 met geweldige uitzichten op de witte toppen en over queenstown heen!
De dieren kunnen gevoerd worden dus ze zijn lekker tam, goed voor de
foto's, we klikken dus weer aardig wat foto's, heerlijk...
|
|

onze wollie
|
We zien herten, schapen, geiten, bizons, lama's, bokkies, varkern,
paardjes en kippen... Later op de dag krijgen we zelfs nog het magische
licht van de ondergaande zon mee. Wat hebben we toch een geluk! Als het
echt al begint te schemeren komen de herten pas echt dichterbij.
Nieuwsgierig kijken ze toch wel voorzichtig de auto binnen. Jammer dat het
prive gebied is, we hadden er graag willen camperen... Het blijkt ook nog
eens een filmset van de Lord of the Rings te zijn geweest. Als je
dit plaatje hier onder bekijkt begrijp je direct waarom...
Lord of the Rings locatie
|
|
|
|
|
|
01.07.2004 - Richting Fjordland en Milford Sound
Afgelopen nacht hebben we op 20 km vanaf Queenstown op een
parkeerplaats aan het grote meer gestaan. Er was een heldere maan. Deze
ochtend moesten we natuurlijk weer een aantal verschrikkelijke mooie
foto's maken.
Het is de bedoeling om via Te Anau in een keer door te rijden naar Milford
Sound.
|
De Rugzakkies krijgen een Boete ??
Het is wederom verschrikkelijk mooi weer. De bergen, het blauwe water
en de uitzichten zijn enorm. En ineens komt een Politieauto ons tegemoet
die ons onmiddelijk aanhoud. We blijken 120 te rijden daar waar je maar
100km per uur mag. Tja, zegt ze; "Ik vind het heel erg voor je, maar
de Nieuw Zeelandse wetgeving is vrij streng, je krijgt een bon van 120 NZ
dollar" en daarna "Have nice day".... Ach die boete
hebben we toch al, dan maar een foto erbij denken we dan.
De rest van de dag maken we hier en daar een foto. De weg van Te Anau
naar de Milford sound mag best Scenic genoemd worden. Overal zijn er
hiking tracks en camping sites. Als we bijna bij de Homer Tunnel
zijn, moeten we even stoppen voor de wegwerkers. Gisteren is er een stuk
land naar beneden gekomen waardoor de hele toegangs weg was versperd. Dat
moet een flinke landverschuiving geweest zijn. Uit veiligheidsoverwegingen
gaat deze weg om 5 uur vanavond dicht tot de volgende morgen. We komen nog
wel een aantal bussen en campervans tegen die de andere kant uit gaan. Bij
een fotostop maken we ook nog even kennis met de Kea, de Nieuw Zeelandse
Alpine Papegaai. De Homer tunnel is inmiddels verlicht, maar nog steeds
heb je een gevoel van "wanneer gaan ze die nou eens afmaken".
Bussen moeten in het midden rijden. Het grappige is dat deze tunnel ook
nog eens naar beneden loopt.... Heel raar.
Als we eindelijk in Milford aankomen blijkt het bezoekercentrum (=
lees boten boekings hal) net 2 minuten dicht te zijn.
Maar we lezen door de ramen dat er morgen om 11.00 uur een cruise vertrekt
van 1.45 minuten a 45 NZ dollar pp.
Er is een parkeerplaats bij de pier voor 50 bussen. Er liggen op dit
moment 10 superdeluxe boten aan de kade. Sommige boten kunnen wel 200-350
mensen tegelijk meenemen schatten we. Ik vraag aan een passerende
medewerker hoeveel mensen er wel niet in de zomer komen. "Wel
duizenden per dag ", zegt ze trots..
We gaan even hoofdrekenen. Als het in de zomer zo druk is dat die boten
4 x per dag uitvaren, en gemiddeld 100 personen aan boord hebben, waarvan
elk persoon minimaal 45 NZ dollar en soms wel 66 NZ dollar betaald.....
Dan komt er per dag toch een smak geld binnen.. En dat voor een
rondvaartbootje.. Daar kunnen ze in Rotterdam bij de Spido nog wat van
leren.
Nu is het wel zo dat er per jaar 6 meter regen valt. Je moet wel heel
veel geluk hebben als je een blauwe lucht treft tijdens je cruise. We gaan
het morgen zien. Behalve een boekingskantoor en een airport strip is
er verder helemaal niets hier.. Nog geen winkel. Toch geeft de reisgids
een bevolkingsnummer van 170 aan. Waar die mensen wonen weten we
niet. We vinden een plekkie achter de airstrip. Als ze maar niet
gaan vliegen om 7 uur.
|
|
|
|
02.07.2004 - Milford Sound Cruise
Het lijkt wel of we weer mazzel hebben. Bij het wakker worden kijken we
naar buiten. Ja zeg .. het is helder blauw weer. Om 11.00 vertrekt de
eerste boot. Met een kortingsbonnetje kunnen we weer 8 dollar
uitsparen. We blijven Nederlanders.. Zoals je ziet is het stralend weer
aan boord. Wel ijskoud. De "chillfactor"voelt aan als minus 10
graden, terwijl het ongeveer 4 graden plus is. Echt druk kun je het niet
noemen. Ik schat zon 50 mensen, maar die vallen bijna niet op op zo'n
superboot waar er toch wel 350 op kunnen..
|
|

milford sound
|
Milford Sound en
Fjordland
Een vaartocht door een van de mooiste
fjorden van New Zealand. Je ziet onderweg steile bergwanden en
mooie watervallen. Ook vaar je voorbij de Mitre Peak, met zijn
driehoek de hoogste berg van Fjordland (1692). Net voorbij
Te Anau begint ook de meest populaire hiking track van NZ, De
Milford Sound Track. Deze 4 daagse trek is zo populair in de zomer
dat tie weken van te voren is volgeboekt. |
|
|
|
|
nog
eentje milford sound
|
|
Na de mooie tocht over de fjorden rijden we richting de Zuidkust waar
volgens de kaarten vanalles te beleven is. Op 10 kilometer voor Manapouri
overnachten we langs een rivier in een natuurgebied. Weer in het wild..
Inmiddels is het volle maan en hebben we snachts gewoon een prachtig zicht
over de bergen van het Fjordland National Park. Echt waar. Je
kunt de witte toppen in de verte zien.
Wat een land..
Morgen het rondje Zuidkust van Invergargill naar Dunedin en dat gaat
hier verder
|
|