|
|
|
26.07.2004 - nog maar net veilig op het vliegveld
Het spannende van reizen is dat je altijd wel wat meemaakt. Vanochtend
lopen we op ons gemakkie richting het centrum van Christchurch, en nemen de shuttletaxi
naar het vliegveld. De chauffeur is een leuke en gezellige man en verteld
van alles onderweg. Plotseling let tie even niet op en knalt bij een
stoplicht op zijn voorganger. En niet zo zuinig ook, zijn hele voorkantje
ligt in elkaar...
Gelukkig mankeren wij niets en zijn we binnnen 10 minuten al weer
onderweg. Tis toch even schrikken.
|
|
Christchurch
vanuit de lucht |
De vlucht van Christchurch naar Sydney duurt 2 uur en 50 minuten. Onderweg
worden we weer verwend met eten en drinken en we kijken nog een leuke
romeo en julia film waarin een amerikaans plattelands meisje
verliefd wordt op een Deense prins. Op het vliegveld in Sydney
denken we slim te zijn en laten ons gratis ophalen door een hostel. We
hadden er al een aantal in de gids gezien, maar deze staat op het reclame
bord in de aankomsthal en de folder ziet er leuk uit. Je kent dat
wel "superkeuken, relaxte lounge, free breakfast, internet en
laundry facilities.
Hostel scams in Sydney
Het ophalen lukt nog wel, alhoewel de ontvangst en het vervoer nogal
onpersoonlijk zijn. De chauffeur zit de gehele rit te bellen, rijd erg
hard, en soms belt hij en speelt met zijn veiligheidsgordel op het zelfde
moment. Bij het afrekenen is de prijs ineens 55 dollar ipv 45 aud zoals
door de telefoon afgesproken. Op het moment dat ik mijn geld maar terug
wil omdat we ons aardig belazerd voelen willen ze ineens taxigeld hebben
10 dollar pp. Nou ja zeg, dan maar een nachtje slapen in een 4 persoons
dormitory die verkocht is als een twin.. voor de prijs van een double..
Volg je het nog.. Nee, nou we zijn gewoon belazerd. De keuken is goed voor
4 personen tegelijk,maar is erg smerig, de koelkast en magnetron zijn
kapot, de living heeft een klein teeveetje met 4 bankjes, de
internet lounge is tevens een berghok met allerlei kappotte en oude,
verroeste spullen ergens beneden. Het washok zit in de "kelder"
tussen de lekkende leidingen. We liggen aan de highway kant met heel veel
herry, en de gehele nacht het gebiep van het voetgangers oversteek licht.
Het (gratis) ontbijt bestaat uit wit brood, jam .. en verder niets... Hostel
Boemerang moet je dus niet heen gaan.
|
|
|
|
Eindelijk:
Opera house
vanonder de harbour bridge
|
|
27.07.2004 - snel naar een ander hostel
10 minuten om de hoek ligt een ander hostel, Harbour City
Backpackers.
De ontvangst is direct leuk, en je krijgt het gevoel welkom te zijn. Ze
hebben nog een double kamer ook. Dit hostel is gevestigd in een oud hotel.
We hebben een eigen kamer met een groot dubbel bed, teevee, kachel, en
rust. Het ziet er zeer verzorgt uit, grote keuken, grote tevee lounge met
internet faciliteiten. We checken rond 10 uur s'morgens al in. Daarna gaan
we voor 1 dagje de stad verkennen
|
Eerste indruk Sydney
Werelds, we onderzoeken de parken in de stad, Opera house, Harbour
bridge, het centrum, darling harbour en gaan natuurlijk ook naar de Imax,
waar we 2 voorstellingen bekijken. We trakteren onszelf op een echte
pizzeria.. mmmm met een byo, dat betekend Bring Your Own. We brengen dus
ons eigen bier en drank mee. Dat is goedkoper dan van de kaart. Een
voorbeeld:
Biertje van de bottlestore: 2,70 van de kaart in het
restaurant 5 dollar, bij een byo brengen ze eenmalig een "bottle openfee"
in rekening van 2 dollar.. Het maakt hierbij niet uit wat en hoeveel
je zelf
meeneemt. Echt iets voor hollanders dus, lekker goedkoop.
Morgen gaan we ons campertje ophalen... We laten Sydney voor wat het
is. Dat gaan we over 2 maanden nog eens onderzoeken. Zoals je in het
voorgaande verhaal kunt lezen hebben we toch maar voor een campervan
gekozen. Bij 2 maanden is kopen toch duurder dan huren. En we hebben
nog wat extra korting omdat de periode van NZ ook nog meeteld als je bij
de zelfde huurder weer gaat boeken.
|
|
|
|
28.07.2004 - Camperdag
Dit zijn altijd leuke en relaxte dagen. s'morgens lekker ontbijtje, op
ons gemakkie met backpak naar het treinstation, kaartje kopen en binnen 15
minuten staan we op het terrein van het verhuurbedrijf. We nemen een
Toyota Hiace, een busje voor 2 personen, voorzien van alles wat we nodig
hebben. Met radio/cassette, dus met behulp van een adaptertje kan ons mp3
spelertje ook lekker meespelen. We nemen lekker de tijd, de verkopers doen
dat ook door ons van alles te vertellen en uit te leggen.
|
|
Onze
super bus voor Australie
(klik voor meer info) |
The Blue Mountains
Na een relaxte controle van het voertuig pakken we alles
in en gaan op pad, de eerste beste supermarkt is voor ons. En das nog
leuk ook, ze hebben hier en daar veel nederlandse spullen zoals Gouda
kaas, en Hak appelmoes. Het klinkt simpel maar dit hebben we al in
geen eeuwen gegeten. Dan rijden we op weg naar de eerste
bezienwaardigheid " the blue mountains", zon 100 km
verderop. In het stadje Katoomba rijden we langs het
echo-uitkijkpunt waar het echt touristisch is. Volle bussen, vele auto's
en zat campervans staan op de betaalde parkeerplaatsen. Iedereen kijkt
naar waanzinnige vergezichten en de bekende three sisters waar de Blue
Mountains bekent om is. Eigenlijk zijn dit gewoon 3 rotsen waar een
verhaal achter zit (dat het de zussen van de Aboriginal-hoofdman waren.)
Als we wat informatie halen bij het info-centrum worden we door een
vrolijke dame super geinformeerd met veel teveel wandelingen. We nemen
vandaag een camping om de wagen op ons gemak te kunnen organiseren en
lekker te kunnen wennen. Wouw, toch
effe wat duurder met 28,50 AUD voor een powersite. Eerst maar eens een
nacht slapen. Morgen gaan we hier en daar wandelen door het machtige
National park van de Blue mountains.
|
|
|
|
3
Sisters - Blue Mountains
|
|
29.07.2004 Katoomba
Na een heerlijke nachtrust worden we wakker in een camper die helemaal
van ons voelt. We zijn alweer gewend aan de grootte (de Van van N-Z was
een poepie groter...) En de ruimte is volgens ons slim ingedeeld. Na een
lekker ontbijtje van vers brood en een omellet. Tien uur is de
gebruikelijke tijd om van een campingplaats af te gaan, dus we zijn er
vandaag weer vroeg bij en rijden maar wat rond over een aangegeven
scenic-route. Als we bij scenicworld, vlakbij katoomba falls, aan komen
kijken we onze ogen uit. Het staat hier weer vol met bussen, maar toch is
het niet druk. Vanaf hier kun je per steile trein of skyway 260 meter naar
beneden gebracht worden voor wandelingen in het blauwe regenwoud, om daar
per 1 van de vervoersmiddelen weer naar boven gebracht te worden. Wij
besluiten de afstand te wandelen en heerlijk beneden de bossen te
verkennen
|
Vele vogels laten zich zien en horen, zelfs grote papegaaien en
kakatoes. Er zijn hier zelfs boardwalks paden ver boven de grond gemaakt
dit geeft een mooi uitzicht. Het park wordt de Blue Mountains genoemd
doordat de verdampende olie die uit de eucalyptus bomen komt deze
kleur geven. Om een beetje aan onze contitie te werken nemen we
hetzelfde pad weer naar boven. Lekker veel trappetjes is goed voor de
bovenbenen toch?? We krijgen nog vele mooie uitzichten te zien als we de
scenicweg vervolgen en we genieten de hele dag.
Bij het plaatsje Blackheath na een stuk onverhardeweg (sorry
verhuurbedrijf...) komen we aan bij bij perry's lookdown. Hier
hebben we overnacht op een gratis campsite. Toiletten waren er zelfs
aanwezig, en verder was het er lekker rustig, op alle vogelgeluiden na
dan...
Blue
Mountains National Park
De blauwe
oliewaas die opstijgt uit de vele Eucalyptusbomen geven dit park
zijn naam. Het park maakt deel uit van de Great Dividing Range.
Vroeger dachten de veroordeelde bannelingen dat aan de andere kant
China lag en dat daar dus hun vrijheid lag. Helaas voor hen lag
achter de bergen alleen maar nog meer Australië. Het is een mooi
natuurgebied met ravijnen en bossen waar je uren door heen kan
struinen. Het gebeurd nog wel eens dat hier mensen verdwalen tijdens
een wandeling. Katoomba is toch wel het middel punt. Hier heb
je vele vergezichten en wandelingen langs spectaculaire kliffen.
Hier vind je ook de gondelbanen. Een stukje verderop is er nog een
spectaculaire waterval, de Wentworth Falls. Het water stort zich
hier 300 meter naar beneden |
|
|
|
|
30.07.2004 - De Grand Canyon van Australie
Vandaag genieten we met een kop koffie in de hand van het uitzicht bij
Perry's lookdown. Een lekker begin van de dag met uitzicht op de ruige
kliffen, de vele bomen en de vele fladderende en fluitende vogelsoorten. We
nemen de weg, Darling Causeway, richting Bell om uiteindelijk langs de
kust naar het zuiden te kunnen rijden. Deze weg gaat door het national
park heen waardoor we nog even kunnen nagenieten van de vele uitzichten.
|
|
Net
voor zons-ondergang luisteren naar de tropische geluiden
|
We maken nog een flinke wandeling over het steile pad bij Mount Banks. De
soms smalle paden brengen ons echt bovenop de kliffen en we proberen nog
wat spectaculaire foto's te maken. Nu kijken we uit naar de overkant van
de Canyon waar we gisteren gestaan hebben, en vannacht geslapen. Bij
Richmond gaan we naar zuidwaards om een rustig plekje te kunnen vinden om
te overnachten. De dagen gaan werkelijk supersnel! We slapen vlakbij
Mulgoa bij het een mooi rotsuitzicht aan de oostkant van het National Park.
Als de auto geparkeerd is gaan we nog snel even van het ondergaande
zonnetje genieten vanaf een grote rots. Laag in de lucht zitten wat
wolken, maar toch zijn de vele kleuren een mooi gezicht.
|
|
|
|
relaxen in kiama
de boodschappen dienst
|
|
31-07-04 - Badplaats Kiama
We hebben al vaak een stad bezocht in onze reis, en eigenlijk zijn ze
allemaal hetzelfde vinden wij. We willen de hoofdstad van Australie,
Canberra, overslaan en lekker langs de kust verder rijden. Wij houden niet
van zonnebaden, maar lekker langs het strand wandelen en de kustlijn
vinden we wel heerlijk. We gaan vanaf Wollengong via de kust richting het
zuiden. Als we langs het plaatsje Kiama komen nemen we een lekkere lange
pauze. Het zonnetje staat hoog aan de hemel, we hebben weer reuze veel
geluk. Dit badplaatsje staat bekend om zijn blowhole die wel tot 60 meter
hoog kan opspuiten. Er is haast geen golfje te zien, dus ook het water
komt van de blowhole niet ver. Toch heerst er een rust, terwijl er best
wat mensen zijn. De witte vuurtoren is het middelpunt, en de mensen zitten
en lopen er omheen. Een reusachtige artistieke motor bied ritjes aan voor
de liefhebbers. Er liggen al helmpjes klaar. Na wat wandelen genieten we
nog even van het rustige water en de boten in de haven met een cappucino
naast de camper. We hebben 2 stoeltjes bij de camper gehuurd, en dat
blijkt nu echt een uitkomst.
|
Camping Ulladulla ??
Vanavond slapen we op een camping in Ulladulla. Een beetje een rare
naam, maar we hebben het echt niet zelf verzonnen... Een heerlijk
badplaatsje met een luxe camping voor 20 dollar. Weer even lekker douchen
en de was doen. We besluiten om gebruik te maken van de grote
campingkeuken, zodat we lekker veel ruimte hebben om een heerlijk maal op
tafel te zetten. Dat zo'n camping een echte ontmoetingsplaats is is wel
duidelijk als we aan het afwassen zijn. We raken aan de praat met een 76
jarige jongeman (hij lijkt net 60jaar!) die al 40 jaar in Australie woont.
Nu hij met pensioen is reist hij met zijn vrouw het hele land door. Zijn 4
kinderen wonen verspreidt over het uitgestrekte land. Ieder jaar probeerd
hij in de winter het warmere noorden op te zoeken. Hij wil ons maar al te
graag tips geven over het bereizen van zijn geweldige land... Er worden
wat kilometers genoemt bij stukken weg, want hij weet verdomt goed wat hij
zegt. We beseffen nu wel een beetje dat we vaart moeten maken om in de
outback te kunnen genieten. We willen namelijk iets anders zien dan dat we
in de andere al bezochtte landen hebben gezien. Waarschijnlijk komen we
hier wel weer op terug als we dagen in kale gebieden flinke kilometers
moeten maken, maar we zien het wel.
S'nachts horen we verderop nog wat geritsel bij de vuilnisbakken. We
zien 2 possums aan plastic zakken rommelen waar nog wat eten in zit. Later
zal blijken dat de campings en bossen vol zitten met
"wildlife"...
|
|
|
|
01.08.2004 - Ben Boyd National Park
Weer kilometers maken vandaag. We doen het wel rustig aan, dus
vervelend zal het autorijden niet snel worden. We merken goed dat niet elk
land hetzelfde is. Australie heeft door het droge weer droge grasvelden,
en dat terwijl Nieuw-Zeeland zowat licht geeft van al het groene gras en
de bomen. Toch ziet Aussie er waanzinnig uit. Zeker als we vlak voor het
plaatsje Eden de afslag Haycock road van het Ben Boyd National Park nemen.
Een wandeling door het oude bos brengt ons naar 'pinnacles' wat ons op het
eerste gezicht niet veel zegt. Een mooi uitzicht op een baai met een
rustige helblauwe kleur zee. Tussen de bomen door waanzinnig grote rotsen
die rood en zachtgeel kleuren. Een geweldig gezicht waar we wel uren van
kunnen genieten.
|
|
Ben Boyd Nat.Park
|
Ben Boyd
Benjamin Boyd was een dromer. Hij kwam in New South Wales rond
1842 met een halfgebakken idee om een scheepvaart maatschappij op
te richten. Boydtown (het stadje) zou het middelpunt worden.
Verderop heeft hij nog een toren laten bouwen (Boyds Tower). Hij
wilde hier een vuurtoren van maken. De toren was gebouwd uit
zandstenen platen helemaal uit Sydney. Toen hij hier geen
toestemming voor kreeg werd de toren in gebruik genomen als
Walvisspotter. 2 km achter de toren zijn nog restanten te vinden
van een Walvisstation, waar toen nog druk op walvissen werd
gejaagd vanwege hun olie
|
We willen na Eden een slaapplekje vinden voor vannavond. Het is in
hetzelfde National Park, maar aan de zuidkant van Eden. We maken nog even
een wandeling naar Boyd's Tower aan de waterkant. Vanaf hier kunnen we
zelfs walvissen spotten, alleen wij zitten er in de verkeerde tijd van het
jaar... Mmmm. We rijden door naar Saltwater Creek waar we onze camper neer
zetten op een campingplek van het Nat.Park. Eigenlijk hadden we hiervoor
moeten reserveren en betalen bij het informatiecentrum, maar we gokken het
erop en parkeren de bus. Rob ziet al snel barbeque plekken (gratis gas, of
een bbq die je met hout kunt verwarmen.) Als ik begin met eten koken gaat
Rob als een speer hout sprokkelen. Vele Kangaroo's schrikken het eerste
moment van Rob zijn aanwezigheid, maar gaan daarna hun eigen gang, en
lijken er niet mee te zitten dat we in de buurt zijn.
Na het eten genieten
we van een heerlijk kampvuur gemaakt op de barbeque. We staan er met zijn
tweeen, maar het duurt niet lang of een kangeroo komt op 2 meter afstand
lekker grazen. Ondertussen heeft de zon ons verlaten, maar met een heldere
volle maan kunnen we nog goed om ons heen kijken. Je kunt je wel
voorstellen dat het heerlijk genieten is aan een warm vuurtje met blokjes
brie en kaas met mosterd. Kijkend naar alles wat beweegt. Op nog geen 2
minuten loopafstand staan we aan het strand. Het zand kleurt felwit en de
zee weerkaatst het licht van de maan. Rob en ik staan hier minuten lang te
staren, tot we ineens wakker schrikken door een hoge golf die ons zowat
natte schoenen bezorgt... hihi
De volgende morgen rijden we net na Eden de Staat Victoria binnen..
Dat verhaal gaat hier
verder.
|
|