Daarna richting Adelaide, Victor harbour en naar het noorden richting de Flinders Rangers.  

S'nachts rond de camper 

Vroeg opgestaan voordat de Rangers komen, want dan moeten we alsnog 17 dollar betalen voor deze campsite aan zee. Maar éé'n andere auto gezien gisterenavond. In de zomermaanden moet je hier flink voor reserveren. En das begrijpenlijk, het is een hele mooie site. 

We zijn vandaag van plan om veel kilometers te rijden. We zijn er nog niet uit hoe en waar we naar toe willen op onze weg langs de zuidkust.  Uiteindelijk willen we via Adelaide naar de outback.  We lezen een aantal verslagen van reizigers, kijken in de lokale blaadjes en snuffelen in onze bijbel, de Lonely Planet.  Het valt allemaal niet mee. Vrijwel de gehele kust is intressant, maar vooral de Great Ocean Highway is een must en Ballarat ook omdat we daar nog iets moeten doen. Het schiet lekker op. Smiddags nog even lekker relaxed bij Lake Entrance, nu hardstikke rustig, maar ook hier in de zomer heel errug druk.  Uiteindelijk stoppen we ergens bij Morwell, 200 km voor Melbourne en zoeken een plekje in het Morwel National Park op een parkeerplaats waar een aantal tracks starten. We hebben er 450 kilometer op zitten. Morgen weer proberen om wat meer kilometers te maken, zodat we verderop in de outback een dagje of wat vrij kunnen nemen om te genieten van Uluhuru en Kings Canyon.

De Cheetah kijkt je aan met een blik "Wat moet dat hier "?

Tis een beetje belachelijk. half 7 zijn we wakker, en ongeveer 8 uur rijden we al. Het is grauw, donker en het regent.. Mooie rijdag.

Binnen een uurtje rijden we door Melbourne. Dat gaat niet zomaar. Op sommige stukken "freeway" moet je toch tol betalen.Aangezien er geen tolhokjes meer staan en alles electronisch gaat lijkt het even moeilijk voor ons als touristen. We kunnen niet zomaar doorijden want op een overtreding staat 100 Dollar boete.

Volgens de folder van het verhuurbedrijf kun je een dagpas kopen bij het postkantoor. 3 km voor de tolweg zoeken we een postkantoor op voor een electronische aangifte. Voor 9,75 mogen we 24 uur over de toll highway scheuren.  

Victoria Open Range Zoo

Om de drukte van Melbourne te vermijden kun je er ook om heen. Vanaf Sorrento gaat er om het uur een veerboot naar de overkant. Een ritje met een auto kost rond 40 dollar. Wij zijn overigens niet in Melbourne geweest.  Op 20 km na Melbourne, richting Geelong ligt een dierenpark, ala Beekse Bergen.  "Victoria Open Zoo" . Voor 19 dollar heb je toegang tot een wildpark met als thema "de Savannen van Botswana". Leeuwen, Giraffen, Emoes, Gazellen, Stokstaartjes, Zebra's, Kangaroes, Kamelen, Pelikanen, Walibies kom je er tegen.  Het Beekse Bergen gedeelte bestaat uit een rondrit met een Safari bus met gids van 50 minuten, waarbij de gids vanalles over de dieren verteld. Het geheel is leuk opgezet, de bus staat niet zo vaak stil, maar na de rondrit kun je nog een rondwandeling in het park maken waarbij er genoeg fotomomenten overblijven.

Daarna rijden we naar Ballarat voor onze opdracht. We gaan hier overnachten op een camping. De camping heet 'Welcome Stranger', uiteindelijk staan we met 3 campers op het terrein. Heerlijke douches met vloerverwarming, en alles netjes verzorgt. Het blijft 's nachts zo af en toe regenen, en de volgende dag is het weer niet veel beter...

We hadden zonder deze opdracht niet naar Ballarat gereden, dus we zijn reuze benieuwd naar wat frans voor ons in gedachten heeft. We maken een bezoek aan 'Souvereign Hill', een goudzoekersstadje van 1851 die nog steeds in leven gehouden wordt voor de touristen. Je kunt er nog echt goud zoeken met een schaal aan een riviertje, de hele middag zijn mensen zich blind aan het staren in de hoop een goud kleurtje te zien in hun schaal. Iedereen loopt zelfs nog in de kledij van die tijd. In elk shoppie staat wel iemand. 

Frans op een poster uit 1851 

Rollenspel voor School

Zelfs schoolkinderen mogen 2 dagen van school om hier in dit dorp als schoolkind van die tijd mee te draaien. De kids lopen verkleed en spelen zelfs met de speeltjes van 1851. We nemen een kijkje in een klaslokaal, en het lijkt werkelijk wel een toneelspel. Het lijkt net of wij even terug in de tijd zijn gereist...

Ook kun je er zelf een mijn in, en er zijn vele foto's en miniatuur poppetjes die je een idee geven van het zware goudzoekers leven van 1851 tot 1861 . Tegenwoordig is het er iets moderner op geworden met de filmpjes die er gedraait worden. Er lopen paard en wagen door het stadje heen waar je mee kunt rijden. Je kunt er foto's laten maken in de stijl van 1851, compleet met traditionele kledij.Hier is het op één na grootste stuk goud gevonden van de wereld. En dat is te zien ook, het dorpje ziet er piekfijn uit. Het grootste klomp goud dat ooit gevonden is hebben ze de naam 'Welcome Stranger' genoemd, nu begrijpen we gelijk de vreemde naam van de camping waar we vannacht geslapen hebben...
Al snel zien we de Ballarat-times. Hier zullen we de opdracht kunnen laten uitvoeren. We kiezen een leuke poster uit waar de naam Frans op moet komen te staan, hier zal onze vriend nog van op staan te kijken... hihi
Het uit eten gaan wat we van zijn geld mogen doen is een ander verhaal... We zoeken het restaurant daar in het dorp op, en als we naar binnen gaan zien we schoolkinderen en een lessenaar. Aan de muur hangt het alfabet, en geen braadpan of eettafel te zien. In het dorp hebben we zo'n 4 uur rondgelopen en hebben het reuze naar ons zin gehad. Zonder deze opdracht waren we hier niet gekomen, terwijl het echt de moeite waard was. We rijden na deze attractie door via Geelong naar de 'Great ocean Road' waar we bij het beginpunt overnachten op een parkeerplaats aan zee. Het hele dorp is bekent om zijn surfgebied, en er zijn ook alleen maar surf shoppies te vinden hier in Torquay.

Morgen gaan we beginnen aan de Great Ocean Road af te rijden. 

lekker luieren op de golfbaan

Bij het wakker worden denk je; "Nee he, wat jammer" Het is grauw, koud en de regen komt met bakken uit de hemel zetten. Net nu wij vandaag de GOR gaan rijden. De eerste stop is in Anglesea, bekend om zijn honderden kangaroes op de lokale golfbaan. s'Avonds tegen schemering schijnen er nog veel meer te zijn. Nu, om half 10 mogen we niet echt klagen. We tellen er pakweg 50. Ze luieren en huppelen over de golfgreens. Die gasten van de golfbaan hebben liever niet dat er toeristen over de greens lopen. Je zal maar een golfballetje tegen je hersens krijgen.  Er is een speelveldje waar er toevallig een heleboel liggen te rusten. Net op zo'n moment komt de zon weer door.. hebben wij even geluk..

Het is trouwens de dag dat we 11 maanden op reis zijn. Meer hierover vind je in dit verslag 

Op een verlaten lookout, net voor de London Bridge, stoppen we en overnachten we.

Het gebied tussen Port Campbell en Warrambool wordt de Shipwreck Coast genoemd. Tussen mei en augustus werpen walvissen hier hun jongen af. Misschien zien we hier nog wat zwemmen.  Het eerste bezoekje vandaag is de London Bridge. Best mooi. Het moet nog grappiger eruitgezien hebben toen de brugverbinding met vaste land er nog was. Tussen Warrnambool en Port Fairy ligt Tower Hill State Game Reserve... een mond vol voor een prachtig natuurpark. Dit moet je gezien hebben. 

kleintje in de buidel 

Tower Hill  is 30.000 jaar geleden ontstaan, toen enorme vulkanische explosies craters in dit landschap hebben geslagen. Nu is het een enorme krater met in het midden een meer. Vandaag de dag is het een beschermd reservaat, en een veilig onderkomen voor vele dieren. Het is een genot om er even doorheen te lopen. De rust komt je tegemoet. Het park telt ook vele vogel soorten. Tijdens het wandelingetje zagen we al snel een hele troep kangaroes, waarvan sommige met kleintjes.  Er loopt een weg door het park, waar je ook met de auto kunt komen. Vanaf de parkeerplaats zijn er een aantal wandelingen uitgezet. Gratis toegang. 

De rest van de middag rijden we in de regen richting Mount Gambier, omvandaar richting Adelaide te rijden. We stranden bij Southend aan de kust, waar we een prachtig plekje aan zee vinden. Morgen weer wat foto's maken hier, want de ruige kust met zijn kalkstenen rotsen is een waanzinnig gezicht.  Inmiddels zijn we in de volgende staat aangekomen, South Australie.

boerderijtje onderweg

Beide dagen zijn rijdagen. Vanaf de zuidkust ergens bij Southhead rijden we in een keer naar Adelaide, en net een uurtje voorbij Adelaide parkeren we langs de snelweg. 

De volgende morgen rijden we in één keer door naar Hawker, zeg maar de toegangs poort tot de Flinders Range. 50 km verderop ligt het echte centrum van dit National Park, Wilpina Pound

Er zijn 2 mogelijkheden om van dit park te genieten . Je koopt een kaartje volgens en zelf-registratie systeem a 6,50, of je koopt een kampeerpas ala 11 per auto per nacht. We blijven hier 2 nachten. In het park heb je een aantal "bush-camps". We scheuren met ons Toyota busje door de onverharde dirt roads... 30 km lang. Ja, dit park is erg groot. 

Wakker worden en niemand om je heen hebben, Tis mooi weer, de lucht is stralend blauw en de rust hier is enorm. Dit is bush campen zoals je dat alleen maar op teevee ziet. We hebben nu meer tijd om onze stek te verkennen. Er zijn 10 plaatsen gemaakt, er is zelfs een wc en een regenwater tank. Het camp staat aan een drooggevallen rivier. Er is helemaal niemand. We worden wakker van diverse soorten vogelgeluiden. Verderop op een heuvel springen een paar kangaroes heen en weer. Varierend van diep bruin tot aan grijs.

bushcamping en bushfires

Trezona Trailhead

Vanaf deze plek loopt er een trail van 5 kilometer door het landschap. Tegen 12 uur gaan we op ons gemakkie deze trail volgen. Maar goed dat het geen zomer is, want dan had het hier op zijn minst 45 graden geweest. Nu, half augustus is het lekker weer, met zo 17 graden. Het is goed te merken dat we nu riching het Noorden trekken. Het weer klaart meer op en de temperatuur wordt steeds beter. Zo goed, dat we gisterenavond en deze morgen lekker buiten kunnen eten.  De route is eenvoudig te volgen met. overal staan wegwijzers. Het is zo lekker om in deze stilte te wandelen. Afgezien van de kangaroes waan je je in Tanzania (wat ik van tv gezien heb dan).  Na de hike besluit ik lekker te gaan douchen met het zonne douche wat bij de camper is geleverd. Even wat water koken... waterzak vullen en douchen maar, er is toch niemand in de buurt.  De rest van de middag besteden we door lekker in het zonnetje te lezen, de camper wat op te ruimen en gewoon te relaxen.  Morgen willen we in de buurt van het bezoekers centrum een track naar de toppen van de bergen maken, bij elkaar zo'n 6 uur heen en terug. We besluiten de avond met een groot kampvuur onder de sterren.

Wat een rot leven hebben we toch...

de flora in het park

Gisteren hebben we een lekker stukje gewandeld. Vandaag doen we een echte track van pakweg 19 kilometer. We doen er zo'n 5 uur over de loop-track met een overgang over het Tandera zadel op 540 klimmeters hoogte.  De uitzichten vanaf het zadel zijn enorm. 

Jacky: 

We beginnen met informatie halen bij het visitorcentre. Een jongen achter de balie adviseerd de 'outsite' route te vergeten en voor de 'insite' te gaan. Wat hij daar mee bedoeld zien we snel op de bewegwijzeringen. We hebben echter het idee dat we dan de verkeerde route gaan lopen. Gister hebben we besloten om de 6 uur durende track te lopen naar de peak. Er is ook een langere track van 9 uur, en daar lijken we nu mee bezig te zijn... 

We komen er vrij snel achter, maar lopen toch door. We lopen door het prachtige gebied van het national park. Om ons heen springt er zo af en toe een kangaroo van het pad weg om ergens anders weer door te kunnen grazen. Eerst lopen we door struikgewassen en bomen en af en toe flinke uitzichten over de grillige bergrange. Na een aantal uren zien we onszelf al echt de bergen ingaan en kunnen we het dal flink bezichtigen. Door het snelle tempo waar we mee strarten ga ik mijn spieren al snel voelen. Als we er zo'n 10 kilometer op hebben zitten heb ik het even gehad. Als we thuis zijn moeten we ook echt weer gaan sporten... Nog 2 kilometer lang stijgen als we op een zadel van de bergen staan. We kunnen genieten van een waanzinnig uitzicht. Het ene dal is nog mooier dan het andere, we kunnen zo zien waar we vannacht hebben geslapen. Dat is zo'n 30 kilometer verder op. Deze top vinden we hoor genoeg en gaan vanaf hier naar beneden, de top zal nog anderhalf uur in beslag gaan nemen... Na een lekkere welverdiende pauze gaan we de afdaling aan. Het eerste uur is vooral naar beneden klimmen en soms wat springen. We komen een moeder tegen met haar 12 jarige zoon. Ze zijn aardig op elkaar afgestemd en klauteren snel naar beneden. Als we weer door de bossen wandelen zien we weer vele kangaroos en een emoe met 8 kleintjes. Soms probeerd ze een beetje te schuilen tussen de bosjes, maar we krijgen ze toch op de foto. 2 Uur later staan we onszelf weer bij het informatiecentrum uit te schrijven. Stel je voor dat ze ons gaan zoeken als vermiste personen... hihi. Er werd ons verteld dat dit de mooiste wandeling van  het park is, en we vonden het zeker een hele bijzondere... Het is heerlijk om weer in beweging te zijn. 

Rob op het Tandera zadel met een overzicht op de vallei van de Flinders Ranges  

Na deze fantastische track belonen we onszelf met een camping in het National Park. We hoeven dus niet ver vanaf de parkeer plaats. 10 minuten later zit ik (rob) nog even na te genieten van het zonnetje in een luie ligstoel met een koud biertje. Jacky is even lekker douchen. 

Morgen weer verder. Het wordt weer een stukje rijden over de Stuart Highway richting Coober Pedy, 540 kilometer verder...We gaan de Australische Outback in.

Dat kun je in het vervolg lezen

"One Life... Live it "

Hotlinks op deze site : 

• Ons Dagboek , Het Fotoalbum, Hoe gaat nu met ons?
• De Voorbereidingen, Sitemap, Sponsors & media, 

Reisverzekeringen, hypotheken,  sparen, 

Outdoor kleding sinds  1976...