|
|
|
|
|
10.10.2004 - Naar Huis ?
Het besluit om naar huis te gaan hing al een paar weken in de lucht... Niet omdat het reizen niet meer leuk is.. Nee.. uiteindelijk hadden we beiden het gevoel dat we niets meer opnamen. Het is moeilijk te beschrijven. Denk maar eens aan de voorbereidingen van je vacantie van 3-4 weken. Daar leef je altijd helemaal naar toe. Dat heb ik (rob) tenminste altijd. Op het moment van vakantie neem ik alles wat ik zie en doe intens in mij op, als een spons. Dat gevoel is een beetje vervaagd. Na 9 maanden in Azie waren we zelfs een beetje Azie moe.. Daarna 2 maanden camperen in New Zealand. Geweldig. Bergen, landschappen, aardige mensen en elke dag een andere omgeving. Hier vonden we het zelfs zonde om het land te verlaten. |
|
|
|
Daarna 2 maanden Australie. Veel gezien, veel gereden.. Dan passeer je de
365 dagen grens en ben je al meer dan een jaar weg... Al voor dat moment
begonnen we alweer aan thuis te denken en te praten. Waar we willen gaan
wonen, wat voor baan we willen hebben enzovoort.
Reizen is fantastisch, dat is zonder meer een feit. Je ontmoet veel mensen, culturen. Sommige zijn arrogant, of ongeintresseerd. Sommige zijn super aardig en vol belangstelling. Het heeft me de nodige dingen bijgebracht. Enorme tegenstrijdigheden, een hard en zwaar leven voor veel mensen, terwijl er vele anderen alleen maar bezig zijn met het luxe leven en het nog rijker worden. Dit soort dingen is niet nieuw, het is alleen frappant als je er zelf achter komt dat het leven in Nederland nog zo slecht niet is.We zijn er ook niet echt bedroefd onder dat we niet naar Zuid-Amerika zijn geweest. We hadden al snel door dat we liever langzaam reizen en echt genieten, dan vlug door een land heen en alleen de hoogte punten pakken, zoals de bekende Amerikaanse tourist die Europa in 7 dagen doet en denkt dat Amsterdam ergens in Frankrijk ligt. Geduld is een schone zaak zegt men vaak. Dit zou een van de eigenschappen moeten zijn die ik nu meer heb dan voordat ik weg ging. En deze eigenschap zou ik graag willen houden. Ik heb met vele mensen een praatje gemaakt waar ik voorheen geen zin in had. Het heeft me dan blijkbaar toch meer veranderd dan ik realiseerde. Rob |
||
|
|
|
|
|
Toen we 7 maanden op reis waren vertelden we elkaar dat we het reizen
geweldig vonden en dat we eigenlijk niet meer wilde stoppen met
reizen. Jammer dat we al over de helft zijn, als we tenminste 1 jaar weg
blijven... Toch stond dat jaar nooit vast. We hadden het plan om langer
weg te blijven.
Toen we de laatste week in Nieuw-Zeeland waren had ik al flinke heimwee naar huis. Vooral naar de toekomst. Ik was flink aan het dromen over een baan en een nieuw huis en lekker te kunnen sporten. Bij Rob was het nog een beetje tegenstrijdig. Hij wilde graag nog blijven reizen en vele landen bezoeken. Toch waren we het er beiden mee eens dat we niet eeuwig kunnen weg konden blijven. Er moet eens gewerkt worden. We hebben ook gesproken over werken in het buitenland, maar volgens ons veranderd daar niets van in het leven. Als je weer gaat werken maakt het niet uit waar je werkt, in het buitenland spreek je alleen een andere taal. Verder moet je werken voor je geld en zie je niet veel van het land waar je werkt, mits je gaat reizen! En dat reizen doen we wel weer in een vakantie.
|
|
Ook vroegen we onszelf vaak af hoe lang we eigenlijk moeten reizen en
hoeveel landen we eigenlijk gezien moeten hebben voor we tevreden naar
huis toe kunnen gaan... We wilde graag Australie nog zien maar voor mij
was 2 maanden echt genoeg. Rob daarin tegen heeft nog gesproken oven 3 tot
6 maanden... We hebben alle tijd gehad om heerlijk met elkaar te praten.
En uiteindelijk hebben we besloten om 2 maanden te reizen en daarna wel te
zien. Tijden de aussie trip werd het voor mij duidelijk dat het genoeg was
met het reizen. Ik verlang naar een leuke baan. Rob kwam er gelukkig ook
steeds meer achter dat hij naar huis toe wilde. Ik merk dat ik na 10
maanden reizen heel veel na ga denken. Ik droom elke avond over mijn
toekomst, maar ook zeer veel over het verleden! Wat ik op school
meegemaakt heb en over het examenjaar, de kapperschool...
Broodje kroket Het reizen maakt heel veel los in me. Ook komt het thuisfront veel voor in mijn dromen. Ik merkte dat Rob ook steeds vaker over dingen uit zijn verleden sprak, en hij droomde er ook over! Toen we hadden besloten dat we na Aussie via Thailand naar huis toe zouden gaan voelde ik me vele malen beter. We blijven veel kletsen over het naar huis toe gaan, en wat we als eerste willen doen en eten... (broodje kroket en op de bank hangen! En veel sporten.) Op 23 september hebben we een ticket geboekt van Bangkiekokkie, Thailand, naar Amsterdam. Toen we betaald hadden en het reisbureau uitliepen zeiden we met een blij gezicht tegen elkaar dat we eindelijk naar huis toe gaan. De tranen van blijdschap rolde over mijn wangen! Ik ben reuze blij dat we naar huis toe gaan, het is lang genoeg geweest. In het hostel zitten heel veel nederlanders. Een aantal willen graag hun verhaal kwijt en zijn ook nieuwsgierig naar ons verhaal. Als ze horen dat we naar huis toe gaan vinden ze het in eerste instantie erg jammer voor ons, maar als ze horen dat wij zo blij zijn kijken ze verbaast, maar kunnen het wel begrijpen. De meeste staan nog aan het begin van hun reis of werkvakantie, en zijn dol-enthousiast. Wat ook wel heerlijk is is dat we niet al ons geld op hebben gemaakt. En dat we niet de eerste dag dat we thuis komen gelijk een baan hoeven zoeken. We gaan eerst maar eens rustig wennen aan het Nederlandse weer en het drukke leven. We willen graag verhuizen, een huisje kopen in een dorp. De stad lekker uit, maar eerst moeten we een vaste baan hebben om iets te kunnen kopen. Een heerlijk vooruitzicht en een nieuw levensdoel. We merken dat we elke maand dat we op elkaars lip zitten steeds beter met elkaar om gaan. We zullen elkaar nog missen als we weer aan het werk zijn... Wat vond ik nu echt het leukste land... Dat is super duidelijk. We vonden het leuk om in Azie rond te reizen. Vele verschillende mensen en culturen. Goedkoop in eten en heerlijk, makkelijk in slaapplek vinden en het land rond reizen, alles kan. Maar ons leukste land is zeker Nieuw-Zeeland. Wij zijn dol op natuur, en verder hebben de 2 eilanden echt alles! Het land zette ons ook aan het denken over wat het land te biezen had. Zoals over de gletsjers, pinguins, strand, geizers, walvissen, enz. Heerlijk om elke dag wat anders te kunnen zien, of mee te kunnen maken. En Australie vonden we zeker geweldig vanwege de vele national parks. Elke dag konden we wel en anders park bezoeken en meestal ook blijven slapen met een kampvuurtje... Wat heb ik geleerd van deze lange reis... Rob is werkelijk de ware voor mij. Ik vind het heerlijk om hem naast me te hebben. Gelukkig zijn we niet te plakkerig en laten we elkaar heerlijk ons gang gaan. Voelen ons er goed mee. Verder hebben we elkaar beter leren kennen met deze reis. Verder heb ik geleerd dat we het in Nederland reuze goed hebben. In Azie heeft niemand vakantie, en werkt langer dan 10 uur per dag, voor 7 dagen per week. Het leven is goedkoop, maar niet voor de mensen die daar leven. Ieder mens hoe hoog opgeleid ook is super slim. De meeste mensen in Azie hebben nooit een opleiding gedaan, maar weten op andere punten veel meer dan wij. In Noord-Laos krijgen we een vraag of wij in Nederland ook een maan hebben, dat staat me nog steeds bij en moet ik nu aan denken. Zij wisten heel veel over het weer en het land en overleven. Daarentegen gaan wij gewoon met onze pinpas naar de super om de hoek en maken thuis een luxe maaltijd! Wat een verschillen... Wel weten ze goed wat geldmaken is, als toerist wordt je flink afgezet en llachen zij zich rot. Tja, Azie... Jacky
|
