Dit is een publicatie van J.v.Voorden.
Copyright (c) 1999. www.vietpage.myweb.nl
De Vietnam oorlog.
Het leeft nog steeds bij de Vietnamezen. Het bekendst is wel de
tweede Indochineese oorlog (1964-1975) oftewel de Vietnamoorlog. De
strijd van het communistische noorden onder leiding van Ho Chi Minh
(Viet Cong) tegen het door de V.S. gesteunde Zuid-Vietnam onder leiding
van achtereenvolgens Diem, een militair regiem en als laatste Thieu.
Minder bekend zijn de guerrillaoorlog tegen de Japanners in WO II en
de eerste Indochineese oorlog (1946-1954) tegen de Franse koloniale
bezetter. Ook deze stond onder leiding van Ho met diens Viet Minh en
leidde uiteindelijk tot de tweedeling van Vietnam. De laatste twee
oorlogen namelijk de bezetting van Cambodja (1978 verdrijving van de
beruchte Rode Khmers ) door Vietnam en de oorlog tegen de Chinezen die
in 1979 Noord-Vietnam binnenvielen zijn nog minder in het (westerse)
nieuws geweest.
De oorlogen hebben onvoorstelbaar veel ellende veroorzaakt. Het
gebruik van ontbladeringsmiddelen als Agent Orange, Agent Pink, Agent
Super Orange, Agent Red enz. enz. hebben vele jaren na de Noord-Zuid
oorlog nog gruwelijke geboorteafwijkingen veroorzaakt. Het aantal bommen
op Vietnam bedroeg meer dan 3x zoveel als er in de hele WO II op Europa
zijn gevallen...Het aantal verminkten in Vietnam is hoog. Het steekt de
Vietnamezen dat de VS zich nog altijd erg druk maken over 58.000
Amerikaanse slachtoffers en +/- 2200 Mia's ( Missing In Action) en dat
terwijl het aantal burgerslachtoffers aan Vietnamese zijde wordt geschat
tussen een half miljoen tot 2 miljoen burgers. Het verhaal van een
Vietnamese jongeman die ik trof op het strand van Nha Trangh en die me
vertelde over zijn ervaring verklaart ook een beetje de enorme
uiteenlopende schattingen van het aantal slachtoffers. Hij vertelde dat
hij als baby opgenomen was door een familie toen zijn eigen familie
probeerde te vluchten en beschoten werd door een helikopter. Hijzelf
werd gered door een Amerikaanse soldaat die hem toendertijd aan zijn
huidige pleegouders gaf. Hij wist niets van zijn ouders, of ze nog
leefden, of hij nog broers en zussen had, de soldaat die hem gered had,
wat zijn echte naam was enz. Programma's van overheidswege om vermisten
te zoeken zijn er amper. Er was ook geen geld voor. Wel proef je dat de
Vietnamezen er trots op zijn dat ze het machtige Amerika hebben
verslagen.
Als je op je rondreis door Vietnam tussen Qui Nhon en Danang in de
buurt van Quang Ngai komt ga dan eens naar My Lai. In maart 1968 ging
het Amerikaanse leger hier met een aantal gruwelijkheden fors over de
schreef. Volgens de legerleiding was My Lai 'een paar kleine gehuchten'
een Viet Cong bolwerk. Op 16 maart beschoot de artillerie het dorp Son
My en omgeving gevolgd door een bombardement. Kort daarop dropten
helikopters drie pelotons van de C-compagnie onder leiding van Kapitein
Medina in de rijstvelden vlak bij My Lai en ze begonnen onmiddellijk te
schieten op alles wat bewoog. Vooral het peloton van Luitenant Cally
maakte zich aan verschrikkelijke oorlogsmisdaden schuldig. Vluchtende
burgers werden zonder pardon neergeschoten, ze gooiden handgranaten in
schuilkelders vol met mensen, verkrachten vrouwen en meisjes en zelfs de
kippen en varkens moesten het ontgelden. Ze dreven 170 dorpelingen in
een greppel en vermoorden ze in koelenbloede met machinegeweren. In
totaal vielen 504 doden, voornamelijk oude mannen, vrouwen, kinderen en
baby's. Aan Amerikaanse kant viel een gewonde. Een soldaat schoot zich
in zijn voet om niet mee te hoeven doen aan de moordpartij.
Luitenant Cally moest zich later, nadat men had geprobeerd de zaak in
de doofpot te stoppen, zich verantwoorden voor de krijgsraad. Hij kreeg
levenslang maar heeft op persoonlijk ingrijpen van Nixon zijn straf
nooit uitgezeten. De andere officieren kregen een 'berisping'.
De afslag naar My Lai ligt even buiten het centrum van Quang Ngai.
Hier ligt een park met een monument ter nagedachtenis aan de
slachtoffers. Het is een beeld met een oudeman, vrouw en kinderen. Het
is in 1982 gemaakt door een man wiens vrouw het bloedbad overleefde. Ook
de greppel waar de massa executie plaats vond is er nog. Er is een klein
museum met foto's die van deze slachtpartij zijn gemaakt. Ook was er een
videoband met een oude uitzending van het tv programma Netwerk (!) die
bekeken kon worden. Een donatie om het park te onderhouden wordt op
prijs gesteld.
|