New Zealand
Foto ceedee ??
Natuurlijk kost alles in NZ wat duurder dan in Azie. In Queenstown
komen we op een bazar een fotograaf tegen die zijn collectie verkoopt. Er
staan allerlei bloedmooie fotos ingelijst. Zo kost een ingelijst A4tje al
gauw 120 NZ dollar (zeg maar 60 euro). Hij verkoopt ook ceedees met
digitale foto's zijn collectie. Op de ceedee staan 110 foto's, waarvan hij
zegt dat ze rond de 15 inch zijn op je beeldscherm. Als fotogek koop je
natuurlijk zo'n ceedee. Foto's van New Zealand door professionals zijn
nergens te vinden. Helaas blijkt s'avonds bij het bekijken van de ceedee
dat de fotos ietwat aan de kleine kant zijn. Zo'n 450 pixels bij 300, zeg
maar kleiner dan 10inch. Voor ons dus wat klein. Ik ben erg teleurgesteld.
Jacky zegt terecht "Je kunt niet verwachten van zo'n professional dat
hij zijn werk op hoge resolutie voor 50 NZ dollar op een ceedeetje
verkoopt, want dan verdient hij er niets meer aan". Eingelijk heeft
ze wel gelijk. Maar toch vind ik het zonde van mijn geld.
Een paar dagen later kijk ik op de website van die fotograaf.
Blijkt dat je de foto's gewoon kunt downloaden.... en nog met een grotere
resulutie ook... Dat is geen blunde meer. Dat is oplichterij...
Aangehouden door de Politie
Ja hoor, we reden een keertje te hard. Direct worden we aangehouden
door de Politie. Gevolg: een boete van NZ 120,-- lees hier
verder
Zakje chocolade pinda's
Shoppen in Wellington is ook weer een succes. We waren toe aan
een paar nieuwe schoenen. Oh ja, nog even in het kort. Bij de eerste shop
waar we schoenen pasten trok ik bij het passen al een paar schoenen naar
de gallemiezen.. (kapot dus).. Later bij het boodschappen halen
proberen we een zakje chocolade pinda's te vullen. Nu heb je van die
automaten in de winkel waarbij je een zakje onderhangt en een hendel
overhaald. Nu was ik in de veronderstelling dat je die handel maar 1 keer
moet halen, net als bij die pinda apparaten van vroeger... NEEEEEE.....
de pinda's vlogen het zakje in met als gevolg dat die bijna overliep (zo'n
kilozak...) Kun je nagaan.. binnen 2 seconden hadden we een kilo
pinda's... toch wat teveel voor ons. Op het apparaat stond trouwens
"Plse handle with care"... Nu begrijpen we wat ze bedoelden.
Cambodja
geen blunders gedurende 7 dagen in Cambodja ....
Vietnam
"kortere weg"
Op de motor in Noord vietnam had ik op de kaart een kortere weg
gezien. We denken hierbij minstens een dag weer uit te sparen. Bij
aankomst slaan we de betreffende weg in. He heerlijk, het is vers
asfalt.... alleen maar voor 5 kilometer. Aan de rest van de weg wordt
nog gewerkt. Dat is een grote blubber zooi. Die kortere weg gaat dus
niet lukken. In the end rijden we zelfs nog een dag langer om omdat we
de "normale"weg gemist hebben. dus een dag extra ipv een dag
korter.
Paspoort vergeten
In Sapa is het gebruikelijk dat de eigenaar van een hotel s'avonds
naar de politie gaat met je paspoort om de gasten te registeren. Met als
gevolg dat je bij vertrek naar je paspoort met vragen. We zijn dus
een keertje weggereden in na 30 kilometer erachter gekomen dat ze ons
paspoort nog hadden. Maar goed dat het geen dag rijden is..
Laos
Rauwe Pinda's
We zijn op trekking ergens in het Noorden van Laos. Voordat we met de
gids in het busje stappen dachten we op de markt nog wat inkopen te
doen. Wat chocolade reepjes, water, en een kilo zak pinda's. Leuk,
dachten we. Als we dan een avondje in een "huiskamer" zitten,
kunnen we nog wat weggeven. Dat deden we dus ook op de 2de
avond, echter die kilozak pinda's was niet gebrand, maar rauw......
blunder... Om ons gezicht nog een beetje te redden vroegen
we of ze er iets mee konden "doen". Ze gingen ze snel bakken
...... Daarna waren ze nog niet te vreten, maar de hilltribes aten ze
mooi op... Zie ook Trekking
in laos.
By the way... het blijkt de tweede keer te zijn.. In China was dit ons
ook al overkomen.....
India
Schoenen poetsen
We liggen op het strand komt er een jongen aan die
onze schoenen wil poetsen. Hij heeft een grote borstel bij zich en wijst
naar onze van stof gemaakte Teva's (slippers). Ik vraag nog of hij
misschien mijn grote teen bedoeld, maar het zijn echt de slippers... We
liggen in een scheur en wijzen hem weg.
Go away
Op het strand in Goa zijn we
foto's aan het maken. Eerst komt er 1 kind om ons heen staan, en al snel
2, 4 kinderen. De kinderen worden steeds drukker en spelen met het zand.
Zand en een camera gaan niet goed samen, dus we vragen de kids om weg te
gaan. Als ze hier op niet willen luisteren zeggen we 'GO AWAY!' Ook dit
werkte eerst niet, maar eindelijk komt er actie en de kids gaan weg. Wij
kunnen weer rustig foto's maken. De volgende dag komen er 2 meisjes onze
richting op. We negeren ze. Roepen ze zelf: 'Hello, Go away Go away'
hihi, Het waren de zelfde kinderen als gister!
Goocheltruc
In India kun je niet overal bier en sterke drank kopen. Hier
zijn speciale winkels met vergunning voor. Het gebeurde in Jaipur
dat we wat rum en een breezertje gaan halen. Ik (rob) gaf de man een
briefje van 500. De man herhaalde daarop het totaal bedrag 150
roepies, alsof die wilde zeggen... je geeft te weinig.. En in zijn
linkerhand had hij een briefje van 10 rupees.. Heeee, hier
klopt iets niet... Jacky merkte het ook. Ik zeg tegen de man dat
ik hem net 500 roepies gaf.. Zwijgend geeft hij het wisselgeld
terug. Toen begon het ons eigenlijk te dagen.. Deze verwarring
heeft vorige keer ook plaats gevonden met jacky.. Toen had hij
ineens een briefje van 100 in zijn handen, terwijl jacky dacht dat
zij 500 gaf. We hebben er over nagedacht en zijn tot de volgende
conclusie gekomen:
Die mannetjes nemen met hun rechterhand het geld aan..laten het
vallen en op het zelfde moment komt hun linkerhand naar boven en
herhalen ze het totaal zodat je in verwarring wordt gebracht en nog
een keer geld bijlegd.... slim hoor.. Volgens mij zijn
we er vorige keer ingetuind.. Deze keer niet dus....
T-shirts
We kopen al snel wat dunne shirtjes voor onszelf doordat het hier zo
warm is. Beter super dunne stof dat katoen... Ik heb net een blauw
shirtje gekocht. Doordat we met de trein verder reizen en het erg warm
is doe ik het shirtje gelijk maar aan. Met een flinke rugzak op onze rug
lopen we het grote station over op zoek naar 'ons' gereserveerde plekje
in de trein. Daar aangekomen staan de zweetdruppeltjes op ons voorhoofd
die ik snel even afveeg met mijn mouw. Na 2 minuten zit Rob me raar
aante kijken en mooet een beetje lachen. Mijn gezicht is Blauw van
kleur! Hihi Gelukkig hadden we drinkwater meegenomen in plaats van cola,
want nu kon ik tenminste mijn gezicht nog even schoon boenen... Bij het
nieuwe stadje aangekomen zoeken we snel een goed hotel op waar ik gelijk
begin met het wassen van mijn shirtje. Je raad het al, daarna heb ik 2
dagen met blauwe handen en nagels rond gelopen...
Niet opvallen
Rob koopt een shirtje
in Kathmandu om niet zo op te vallen. Een dun rood shirt met wat
tekeningen en tekentjes erop. Komen we in India herkennen de Jongeren de
tekentjes en zeggen steeds OM (Uitspraak 'oom' is een teken in het
Budisme) en wijzen naar Rob. Over niet opvallen gesproken...
Op de foto
Het viel ons al heel erg op dat de jongere jongens steeds maar met
mij (Jacky) op de foto willen. Rob krijgt veel minder aandacht. Vaak doe ik
dat wel, maar tegenwoordig niet meer! Ik heb gelezen dat de jongens met
de foto opscheppen tegen over hun vrienden dat ze weer eens met een
Europeese meid het bed hebben gedeeld! Ik moet er niet meer aan denken
om met hun op de foto te gaan...
Aangevallen door Touts
We kwamen in Jaisalmer waar een man naar ons toe kwam en hij ons
vertelde dat hij pas een nieuw hotel heeft. Vol trots liet hij zijn
nieuw bedrukte folder zien waar wij wel even van stonden te kijken... We
besloten al snel eens een kijkje te nemen bij dat hotel. Het was maar
goed dat we al een hotel hadden uitgekozen, want het is een gekkenhuis
bij het busstation vol met touts die je overal gratis heen willen
brengen. Bij het hotel aangekomen valt het ons een beetje tegen, maar we
geven ze een kans door er een nachtje te blijven. 's Avonds komen we er
achter dat ze niet eens warm water hebben wat ze ons natuurlijk wel
beloofde, het stond zelfs ook op de folder! De volgende dag kijken we
snel uit voor een ander hotel. Blijkt dat de folders zijn gecopieerd van
elkaar! Dus zelfs folders kunnen we niet vertrouwen...
Deet trekt krekels aan
We gebruiken al een tijdje Deet om de muggen te verjagen. Eigenlijk
werkt dat zeer goed. Deze keer hadden we geen last van muggen, maar van
Krekels! Een die zich heeft verstopt tussen de deurpost en de muur. 's
Nachts horen we hem hard geluid maken en we worden er zelfs wel eens
wakker van. Goed om de kier eens dicht te maken met wc-papier, of nog
beter... Probeer de spray met Deet eens uit in de krier... Dat dat geen
goed idee was kwamen we al snel achter. We hadden de beestjes niet
vergiftigd, maar verjaagd! Na een minuutje zagen we 1 krekel door de
kamer rennen, de 2de over het bed en de 3de rende in de badkamer en viel
plots in de wc-pot! Nu moet ik zeggen dat ik lekkerder sliep met het
krekel geluid dan met het idee dan ze in mijn bed kunnen zitten...
hihi
China
Ritje Tianmen plein
Doordat bijna alle mensen alleen maar Chinees spreken, had rob
bedacht om de Chineese karakters op te laten schrijven bij de receptie
van het hotel. Deze lieten we zien aan de taxi-chauffeur die ons niet
afzette bij het Tian-Anmen-Plein (het grootste plein ter wereld...) Maar
we zagen een meer en hoge gebouwen! De chauffeur zei ons welke kant we
op moesten lopen, en uit eindelijk kwamen we bij de drum en klocktowers
uit... Zoek dan maar eens een taxi op die het wel begrijpt waar je naar
toe wilt. Uiteindelijk zagen we een jongen lopen met een t-shirt met
'Amsterdam' erop!Gelukkig begreep hij ons goed en kwamen we toch nog op
de juiste bestemming. Zijn we eindelijk op het grote plein aangekomen
worden we aangesproken door een jongen.
Verkooppraatjes
We hebben al eerder van die verkooppraatjes gehoord, en met een smile
zeggen we 'Nee' tegen hem. Trots op onze slimme zet (en het gevoel van,
'ons maak je niks meer...') lopen we verder het plein op. Al snel komen
er meer jongeren op ons af gelopen die met ons op de foto willen of hun
engels met ons willen oefenen. We denken nog even terug aan die eerste
jongen, Hij wilde alleen maar zijn engels oefenen.... Oei!
Tibet
Nepal
dure koeriers service
We hebben al een tijdje gemerkt dat we in eerste instantie te veel
spullen hebben meegenomen van huis. Doordat er nu toch spullen naar huis
gaan kunnen we ook wel wat cadeautjes kopen voor onszelf en de familie
om met het pakket mee te sturen. Bij het opsturen ging alles goed. Maar
na een paar dagen kregen we een telefoontje van de ouders dat het pakket
opderschept was door de Nederlandse douane! Achteraf kwam er dus voor
dat pakket nog en flinke extra rekening bij, en daar hadden we even niet
aan gedacht...
|